Ο Γιάννης ο Γυαλιάς ήταν ένας από τους παλιούς μπουζουξήδες του Πειραιά. Το ονοματεπώνυμο του ήταν Γιάννης Μιχαλαρέας. Σ'αυτόν αναφέρονται ο Μάρκος, ο Κηρομύτης και ο Γενίτσαρης. Ο Μάρκος στην αυτοβιογραφία του λέει : [...] Ερχόντουσαν εκείνο τον καιρό διάφοροι μπουζουξήδες παλαιοί, ο Γιάννης ο Γυαλιάς, ο οποίος μέχρι τώρα (καλ.1967) υπάρχει και μένει στο Χατζηκυριάκειο, κάποιος Αλεκάκι, το πιό καλό μπουζούκι...[...].
Ο Μάρκος τον αναφέρει σαν παλιό το 1925, άρα όταν ο Μάρκος ήταν 20 χρονών, θα εννοούσε ασφαλώς τουλάχιστον 15-20 χρόνια μεγαλύτερο και έως ότου έχουμε επαλήθευση από κάποια νεώτερη έρευνα, ας θεωρήσουμε ότι ήταν γεννηθείς περίπου στα 1885-1890 άρα το 1967 θα ήταν πάνω από 80.
Ο Μπάτης ήταν και αυτός γεννημένος στα 1886, δηλαδή το 1930 όταν ο Μάρκος ήταν 25, ο Μπάτης ήταν 44. Γιά τον Μπάτη ο Μάρκος λέει : [...] Από ηλικία ο Μπάτης ήταν ο πιό μεγάλος απ'όλους μας. Μετά ο Στράτος, κατόπιν εγώ, και μετά ο Δεληάς.[...]
Οι μπουζουξήδες του Πειραιά που έχουν μνημονεύσει οι γνωστοί σε όλους μας θρύλοι του ρεμπέτικου ήταν οι : Αποστόλης Ζυμαρίτης ή Ζουμαρίτης ή Ασημαρίτης, Γιώργος Σκριβάνος και ο αδερφός του Νίκος, Μίμης (Μιμίκος) Μπογιατζής, Νίκος Αϊβαλιώτης (Συριανός στην καταγωγή και θείος του Μάρκου), Αλεκάκι, Τσίμπλης, Γαβρήλος (θείος του Μπάτη), Χαρίλαος Κηρομύτης, Γιώργος Νιανούρης, Γιώργος Παράκιας, Γιάννης Γυαλιάς, Ρεγγίνας, Θανάσης (ίσως ταυτίζεται με το Μανέτα) και ο τυπογράφος Γεώργιος Σκούρτης.
Ακόμα στην ευρύτερη περιοχή ήταν ο Ανδρέας Γκινόπουλος ταβερνιάρης στις Τζιτζιφιές, ο Θανάσης Μανέτας από την Αθήνα και ο Μιχάλης Ζαμπέτας στο Μεταξουργείο, μετέπειτα Αιγάλεω, πατέρας του Γιώργου Ζαμπέτα.
Επίσης στο Μαρούσι και στην Κηφισιά υπήρχαν μπουζουξήδες, με ρεπερτόριο διαφορετικό από αυτό του Πειραιά. Στον Πειραιά το μπουζούκι ήταν συνυφασμένο με τη μαγκιά, τους τεκέδες και την παρανομία.
Γιά την ύπαρξη του τραγουδιού αυτού του Ζαμπέτα όπου μνημονεύεται ο Γιάννης ο Γυαλιάς, μαθαίνουμε από το βιβλίο του Δ.Μανιάτη "Οι φωνογραφητζήδες" (Αθήνα 2001, εκδ.Πιτσιλός) σελ.247. Προφανώς πρόκειται γιά το "Αργιλέ μου παινεμένε" του Βαγγέλη Παπάζογλου. Είναι η πρώτη ηχογράφηση του Παπάζογλου με το Στελλάκη και το Μαργαρώνη το 1933. Εδώ η εισαγωγή είναι αλλαγμένη και δεν υπάρχει το ρεφραίν... ο Παπάζογλου έγραφε σύνθετα τραγούδια !! Τώρα θα μπορούσαμε να αφήναμε τη φαντασία να καλπάσει, ότι μπορεί και να είναι το τραγούδι του Γυαλιά γι'αυτό αναφέρει το όνομα του αλλά ας μείνουμε σ'αυτά που ξέρουμε...
Είναι από δίσκο 45 στροφων στην Philips, με αριθμό 6035, απο τα 1965
Το άρθρο συμπληρώθηκε με πληροφορίες από το άρθρο του Σταύρου Κουρούση στο διαδικτυακό περιοδικό "Κλίκα"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου