Ελληνικό τραγούδι ώρα μηδέν!!!
Μετα απο 6 χρόνια κρίσης οικονομικής, κρίσης πολιτικής, κρίσης πολλαπλής, ανεργίας, αλλαγής σε πολλα, κλείσιμο επιχειρήσεων, καταστημάτων, εταιρειών, ένα ρημαδιό κανονικό...το ελληνικό τραγούδι μήπως δεν έχει θέματα, μήπως δεν έχει οράματα,μήπως δεν έχει απλά φράγκα άρα και φαϊ;; Μήπως το σημερινό ελληνικό τραγούδι είναι αυτοι που έχουν ρέντα και πολλες δουλειές, οι Vegas, οι Otherview, ο Tus, ο Rus και τίποτις άλλο;; Μήπως ο έλληνας ζει στην ευδαιμονία του facebook, του instagram και του εσπρέσσο και οκ είναι καλυμμένος δεν θέλει τπτ άλλο;;; Ζει με τις αναμνήσεις του; Τα τρόπαια του; Το Μίκη, το Μάνο, τον Ξυλούρη, το Στέλιο, τον Τσιτσάνη, το Σαββόπουλο και γιατί όχι το Μάλαμα, το Θανάση;;Το έντεχνο ή "έντεχνο" πασπαλισμένο με λίγο ροκ και αρκετή αμφισβήτηση ήταν παρόν όλα αυτα τα χρόνια και συνέχισαν να το στηρίζουν οι εταιρείες που μέχρι τότε στήριζαν το παλιό έντεχνο, των Μαρκόπουλου, Λοίζου, Λεοντή, Μίκη, Μάνου -αν και οι δύο τελευταίοι είναι πλέον κατηγορία μόνοι τους- και αρκετών ακόμα... Στην εικοσαετία 1990-2010 το νέο αυτο έντεχνο έως και ροκ έβαλε στις αγκάλες του και ανέδειξε καθοδηγητές και ηγέτες και όχι μόνο, κάπου 10-15 το πολυ συνθέτες που χαρακτήρισαν την εποχή και το είδος. Έντεχνοι με την έννοια γράφω νότες και ζω απο αυτο μπορει να μην ήταν, ο Θανάσης ήταν μηχανολόγος μηχανικός, εργολάβος στη Λάρισα ενω ο Σωκράτης ήταν μουσικός εκτος των άλλων και σε διάφορα λαϊκά σχήματα απόγονους των "Παιδιών της Πάτρας" στη Σαλονίκη απο το 1985 τουλάχιστον, από όσο γνωρίζω, ο Ορφέας μουσικός επαγγελματίας σε ορχήστρες όπως αυτη του Κηλαηδόνη -ποτε δεν θα μάθουμε τελικά αν είχε μαλλί χαίτη τότε...- ενω οι "Πυξ Λαξ" με τα τραγούδια του Ξυδού ήταν απο ποπ μέχρι ροκ ή και λαϊκό... Ο Ζήκας καθαρα σαλονικιώτικη υπόθεση στα χνάρια του Παπάζογλου, ο Ζερβουδάκης λίγο απο ροκ λίγο Μάλαμας και απο φωνή ανάμεσα στον Παπάζογλου και το Μάλαμα ενω ο Καζαντζής ίσως ήταν ο πιο έντεχνος απο τους νεο-έντεχνους... Απο Κρήτη μεριά οι δημιουργοί -Χαίνηδες, Λουδοβίκος, Πασχαλίδης- έντεχνοι όσο τους επέτρεπαν οι χατζηδακικές εμμονές και η κρητική τους φλόγα, ενω οι ροκάδες της Αθήνας της παρέας Μαχαιρίτσας, Θηβαίος, Αλκίνοος κλπ μονοπώλιο πλέον, εντέχνως ή όχι, έκαναν επιτυχίες με τροβαδούρικα ιταλικού στάϊλ τραγουδάκια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου