Εντάξει δεν είναι κακός ο Χαρούλης, ένας μέτριος εκτελεστής, ένας καλός μίμος του Ξυλούρη και ένας απίστευτα καλος διαχειριστής της όποιας εντεχνο-παραδοσιακής εικόνας του. Αυτό που μας εκπλήσσει είναι η τρελλή αποδοχή που έχει από το χώρο του εντεχνο-σοβαρού τραγουδιού της χώρας, που άλλοτε "έσκυψε" σε ένα Λοϊζο, ένα Μούτση, ένα Μαμαγκάκη... γιά να μην πάμε στους μεγάλους Μίκη και Μάνο...
Με όλη μας την αγάπη στο συμπατριώτη και όλο το σέβας στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού και των καταξιωμένων δημιουργών του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου