Της φτώχειας τα κουρέλια..

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ Β.ΤΣΙΤΣΑΝΗ ΚΑΜΠΕΡΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟ 9-12-2009 ΙΩΑΝΝΙΝΑ 

μπουζουκι Αντρεας Σταυρακης
μπουζουκι Κωστας Παπαπαναγιωτου
μπουζουκι Γιαννης Γκολιας

ακορντεον Μιχαλης Πιπερης
μπαγλαμα Γιωργος Πρεντζας

κιθαρα Χαρης Πρεντζας

κιθαρα Μπαμπης Παπαχρηστος

τραγουδι Γιαννης Παπουτσης
τραγουδι Χρυσουλα Κεχαγιογλου

τραγουδι Βαγγελης Παπαχρηστου

Κειμενα-αφηγηση Κατερινα Βλαντωνη

Τραγούδι παιγμένο μερακλίδικα, με απλότητα και αίσθηση του μέτρου. Γιατί πρέπει να σεβόμαστε τα τραγούδια, να μην τα κοροϊδεύουμε και να μην τα κακοποιούμε!!  Να σεβόμαστε τους δημιουργούς και τους παλιούς μουσικούς, που τα ανάδειξαν και τα έφεραν σε εμάς !! Να σεβόμαστε την εποχή και τους ανθρώπους της που τα βίωσαν πρώτοι και βγήκαν απο τις αληθινές ιστορίες τους !!!

Δυστυχώς πολλοί ουρανοκετέβατοι το παίζουν ρεμπέτες εσχάτως, σε κάθε ρούγα και σοκκάκι, σε κάθε πρώην καφετέρια, μπαράκι ή ζαχαροπλαστείο που ξαφνικά έγινε ή νόμισε πως έγινε γκουρμέ (έλεος...) μεζεδάδικο...

Ενω το ζεϊμπέκικο σαν χορός τείνει να εκλείψει, ενω το χασάπικο έχει σχεδόν αφανιστεί, όλοι θέλουν να γίνουν (μεγάλοι & τρανοί) μπουζουξήδες, σολίστες που ανεβοκατεβαίνουν τη ταστιέρα σαν τη σκάλα του μετρό... Αναλύουν κλίμακες και ψάχνουν τα 64ρτα... και ενω θέλουν να "φτάσουν"κάποιον επώνυμο που έχει ιδρώσει ατελείωτες ώρες και μέρες, τον αμφισβητούν κιόλας... 

Οι περισσότεροι καταλήγουν να παίζουν σε θλιβερά μεταμοντέρνα κουτουκάκια ή σε μουσικές σκηνές ή όπου δη... Κάποια στιγμή ίσως καταλάβουν τη διαφορά : τέχνης, χαβαλέ, μόστρας και χαμαλικιού...