Θεόφιλος Παύλου-Κλαρίνο, Χρίστος Κόλλιας-Σαντούρι και Κωνσταντίνος Νικολάου-Κιθάρα. Δεν έγιναν ποτέ μαρκίζα ενός πολύφωτου νυχτερινού κέντρου της εποχής μας, όχι γιατί δεν το άξιζαν αλλά γιατί ήταν πιο αγνοί από όσο έπρεπε ή γιατί ποτέ δεν το επιδίωξαν. Οι ήχοι όμως που σκορπούσε η ορχήστρα τους αντηχεί ακόμα στα αυτιά πολλών, που ντύθηκαν γαμπροί κάτω από τις νότες τους, που τους συνόδεψαν (νύφες και γαμπρούς) μέχρι την εκκλησία ή που τους διασκέδαζαν μέχρι πρωίας . Τότε που η χειροποίητη μουσική δεν ήταν πολυτέλεια, αλλά αναγκαιότητα, ο τρεις οργανοπαίχτες από το μικρό αλλά όμορφο κασκαβελάκι, διασκέδαζαν αγόγγυστα και με φιλότιμο όποιον τους προσκαλούσε.
(ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦ. "ΤΟ ΠΟΛΥΑΝΔΡΙΟΝ", Τ.003)
«Νε πανυρ», «τσι οβιν πανυρ», «παστανται γκα πανυρ», είναι οι πρώτες εκφράσεις που σου έρχονται στο νου όταν πέσουν στα χέρια σου τέτοιες φωτογραφίες. Το πανηγύρι ήταν ένα από τα κορυφαία γεγονότα στην ζωή του χωριού, έτσι πολλά γεγονότα καθοριζόντουσαν χρονικά από αυτό. Οι δεύτερες σκέψεις που σε πλημμυρίζουν είναι τα αντάμωμα των ανθρώπων, η χαρτούρα στα όργανα, τα κεράσματα, το γλέντι μέχρι πρωίας, το κέφι, η χαρά, ο ξέφρενος χορός, τα λικνίσματα αλλά και τα βλέμματα μεταξύ των νέων, που έλεγαν τόσα πολλά……… Κι ύστερα αφήνεις τα αυτιά σου να γεμίσουν από τα ακούσματα του πανηγυριού, το κλαρίνο του Κοκοντίνη, το βιολί του Κόρου, τη φωνή της Πυργάκη, του Σκαφίδα, του Τσαούση κ.α. Αν δεν ξημέρωνε δεν άδειαζε η πλατεία, δεν σταματούσαν τα όργανα, ήταν πολλές οι φορές που το γλέντι διέκοπτε η καμπάνα της εκκλησίας. Και έπειτα απόηχος του πανηγυριού, ήταν θέμα πολλών ημερών στις εργατιές και στα καφενεία, ακόμα και στα διπλανά χωριά, πολλές φορές μέχρι το επόμενο πανηγύρι.(ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦ. "ΤΟ ΠΟΛΥΑΝΔΡΙΟΝ", Τ.005)
Ενδιαφέρον έχει και η φωτογραφία με την αρκούδα που "χορεύει" !!!
όπως και την εκτόξευση πυραύλων !!! Αλλη μόδα κι αυτη...
εμεις οι Ελληνες τελικά είμαστε ικανοί για τα καλύτερα και τα χειρότερα... για τα ψηλα αλλα και τα χαμηλά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου