Μια καινούρια ανακάλυψη παλαιού τρίχορδου έγινε πρόσφατα και μόλις πριν απο λίγο το αντιληφθήκαμε !!! Πρόκειται για ένα τρίχορδο μπουζούκι κατασκευής Ευαγγελίδη με χρονολογία στην ετικέτα του, 1900 !! Το έκανε γνωστό ο ιδιοκτήτης του στον φίλο Παναγιώτη που διατηρεί το μπλογκ "ΟΡΓΑΝΟΠΟΙΟΙ".
Αντιγράφουμε :
Πρόκειται για ένα μικρό μπουζούκι (συγκρινόμενο με τα σύγχρονα), με εμφανείς επιρροές από το μαντολίνο. Η κατασκευή του οργάνου είναι πάρα πολύ καλή και προσεγμένη. Δείχνει μάστορα με μεράκι, ικανότητες και εμπειρία. Μήκος ελεύθερης χορδής 62 cm. Μήκος σκάφους 35,5 cm. Πλάτος 23 cm. Βάθος σκάφους 14,5 cm. Έχει ένα συμπαγές (χωρίς κόντρες) και αρκετά παχύ μπράτσο με πάρα πολύ λεπτή ταστιέρα. Η ένωση του μάνικου με το καράολο έχει γίνει με την τεχνική V joint που έχει εφαρμοστεί άψογα. Στο καράολο βρίσκουμε δύο τετράδες κλειδιών που μάλιστα έχουν τοποθετηθεί ανάποδα (πιθανώς ο αρχικός ιδιοκτήτης να ήταν αριστερόχειρας). Οι καβαλάρηδες (πάνω και κάτω) έχουν αρκετές χαρακιές και έτσι δεν είναι σαφές αν το όργανο στην αρχική του μορφή ήταν τρίχορδο ή τετράχορδο κτλ). Επίσης το προστατευτικό για την πένα φαίνεται ότι έχει αλλαχτεί γιατί δεν ταιριάζει με την υπόλοιπη αισθητική του οργάνου, είναι πολύ παχύ και σκεπάζει ένα μέρος της όμορφης ροζέτας, κάτι που δεν μπορεί να είναι μια λογική επιλογή του κατασκευαστή. Πέρα από αυτό, το όργανο δεν φαίνεται να έχει υποστεί κάποια σοβαρή επισκευή στο παρελθόν.
Το πιό ασυνήθιστο πάντως χαρακτηριστικό του οργάνου ήταν το εξής. Ενώ γενικά η ταστιέρα είναι διαιρεμένη με βάση την συγκερασμένη κλίμακα, μετά το 2ο τάστο έχουν προστεθεί 3 τάστα (3ο, 4ο και 5ο) ακολουθούν διαφορετική διαίρεση. Από εκεί και πέρα συνεχίζεται η διαίρεση με συγκερασμένη κλίμακα. Είναι αξιοσημείωτο επίσης ότι η “ανωμαλία” αυτή δεν υπάρχει στην επόμενη οκτάβα της ταστιέρας (μετά το 12ο τάστο)!!!.
Το καπάκι του είναι από τα πιο ωραία καπάκια που έχουμε δει σε οποιοδήποτε όργανο, με πάρα πολύ πυκνές και ίσιες βένες και σπάσιμο ακριβώς πίσω από τον καβαλάρη, με μεγάλη κλίση (13 μοίρες).
Το σκάφος έχει έντονο μαντολινίστικο σχήμα και είναι κατασκευασμένο από κελεμπέκι (σφενδάμι) με χοντρά φιλέτα από έβενο. Το όργανο δεν βρίσκεται σε λειτουργική κατάσταση δεδομένου ότι έχει σημαντικά προβλήματα στο καπάκι, το οποίο παρουσιάζει ανοίγματα σε αρκετά σημεία. Η τρύπα έχει ροζέτα που αποκλείει την οπτική εξέταση του εσωτερικού, αλλά από διάφορα στοιχεία (οπτικά και ηχητικά) συμπεραίνεται θα πρέπει να έχουν ξεκολήσει κάποια καμάρια. Το μπράτσο, παρόλο ότι δεν έχει σκεβρώσει, έχει πάρει κλίση προς τα εμπρός.
Ο κατασκευαστής
Ο Γεώργιος Χ. Ευαγγελίδης, παρόλο ότι είναι από τους γνωστούς κατασκευαστές της εποχής του, τα διαθέσιμα στοιχεία γι αυτόν (όπως άλλωστε και για τους περισσότερους παλαιούς οργανοποιούς) είναι ελάχιστα. Από το βιβλίο Geschiedenis van de mandoline (Ιστορία του μαντολίνου) του Βέλγου μαντολινίστα και κιθαρίστα Robert Janssens μαθαίνουμε τα εξής (το απόσπασμα δημοσιεύτηκε στο Ρεμπέτικο Φόρουμ):
“ Γεώργιος Ευαγγελίδης : Γεννήθηκε το 1860. Έμαθε την τέχνη του οργανοποιού δίπλα σε διάφορους Ιταλούς, Γερμανούς και Γάλλους οργανοποιούς. Εγκαθίσταται στην Αθήνα το 1885. Κατασκεύασε καλά βιολιά, μαντολίνα και κιθάρες. Τα μαντολίνα του δείχνουν εμφανείς Ιταλικές επιρροές και οι κιθάρες του Γαλλικές. Απέσπασε πολλά βραβεία στην Ελλάδα. “
Ένα ακόμα γνωστό όργανο του ίδιου κατασκευαστή, είναι ένα μπουζούκι του 1904 που επισκεύασε ο φίλος ερασιτέχνης οργανοποιός Γιάννης Τσουλόγιαννης. Περισσότερες λεπτομέρειες για εκείνο το μπουζούκι μπορείτε να βρείτε σε παλαιότερο άρθρο του παρόντος blog εδώ.
Ολόκληρο το άρθρο εδω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου