Λέγε με και Agricaltural Bank of Greece και τράβα και δύο επικύψεις (μετάνοιες) !!!
Ο κυρ Νίκος, ο Ασημάκης και ο Νικολάκης
Μια φορά και ένα καιρό, σε μια σοβαρή Εταιρία πήγαν να τη διοικήσουν κάποιοι άνθρωποι που δεν ήξεραν πώς να τη διοικήσουν, αλλά και που να πάνε την Εταιρία αυτή.
Έτσι, αποφάσισαν να την πουλήσουν και γι αυτό μάλιστα διόρισαν ένα συνταξιούχο με ειδικό σκοπό, σαν αναπληρωτή Διευθύνοντα.
Ο σκοπός της παρουσίας του στη Διοίκηση ήταν για διευκόλυνση της πώλησης της Εταιρίας.
Έτσι ο κυρ Νίκος ολημερίς και ολονυχτίς μάζευε τα στοιχεία της Εταιρίας του και τα έδινε στους υποψήφιους αγοραστές (χθεσινούς και αυριανούς ανταγωνιστές) για να αξιολογήσουν το «εμπόρευμα».
Μετά από μήνες και επειδή υπήρχαν και οι άλλοι που δεν ήθελαν να πουληθεί η Εταιρία, οι οποίοι βγήκαν στους δρόμους και φώναζαν γιατί; χωρίς απάντηση, ανάγκασαν τελικά το μεγάλο αφεντικό να πει, «όχι δεν πουλάμε αλλά θα την κρατήσουμε την εταιρία και θα την αναπτύξουμε για να ωφεληθούμε όλοι»!! Μετά από λίγο άλλαξε και το μικρό αφεντικό (της Εταιρίας) αλλά ο κυρ Νίκος έμεινε για να αγοράζει έπιπλα κλπ ή και να δίνει πάλι στοιχεία (το ήξερε καλά το θέμα πια) αυτή τη φορά στις αρμόδιες αρχές.
Κι έτσι ο κυρ Νίκος συνέχισε να ζει καλά και ακόμα καλύτερα και να παίρνει 7.000 -8.000€ το μήνα για να δίνει στοιχεία στις αρχές χωρίς να σκέφτεται να φύγει αφού είχε πια βρει ένα νέο ρόλο.
Μετά την εγκατάσταση του νέου μικρού αφεντικού ήλθαν και από κοντά οι βοηθοί (άλλοι τους λένε ορντίναντσες και άλλοι τους λένε φιρφιρίκους), οι όποιοι εξ ονόματος του μικρού αφεντικού έλαμπαν από χαρά που βρήκαν ρόλο στη ζωή τους και διοικούσαν σαν μεγάλα αφεντικά, με ύφος, στόμφο και γνώση του αντικειμένου, που λες και την είχαν από κούνια. Ειδικά ο Ασημάκης λίγο ακόμα και θα συμπεριφέρονταν σαν ιδιοκτήτης της Εταιρίας και ας μην είχε ούτε μια μετοχή της.
Και ο Ασημάκης, με μισθό εκεί που ήταν 1.920€ στοίχιζε τώρα πια στην Εταιρία 4.610€, δηλαδή 240% παραπάνω.
Και έλαμπε από χαρά ο Ασημάκης, μέχρι που έγινε και παραγωγός ταινιών, ναι καλά διαβάσατε, παραγωγός ταινιών.
Αφού ρύθμισε όλα τα της Εταιρίας αποφάσισε να προβάλει το έργο του γι αυτό τα ταχτοποίησε όλα, το χώρο, τους πρωταγωνιστές και δίκην σκηνοθέτη με ντουντούκα και καρέκλα συντόνιζε τα πάντα.
Έτσι ο Ασημάκης έγινε αυτό που ονειρευόταν από μικρός, ένας σκηνοθέτης ταινιών που επειδή «γνώριζε από τεχνολογία», χρησιμοποίησε ως και ψηφιακά εφέ για να προβάλει το έργο του αλλά και το έργο του νέου μικρού αφεντικού. Με αυτά και με αυτά ο Ασημάκης συνέχισε να στοιχίζει 4.610€ το μήνα στην Εταιρία.
Και ο Νικολάκης που αναφέρει ο τίτλος, ποιος είναι θα αναρωτιέστε και που κολλάει ;
Παντού ο Νικολάκης είναι, παντού και πουθενά όπου ήθελε, υπογραφές έβαζε και αποφάσεις έπαιρνε και όπου δεν ήθελε, δεν ήξερε, δεν έμαθε, δεν υπέγραφε.
Ο Νικολάκης λοιπόν ήταν από κοντά στα παλαιά και τα νέα αφεντικά και δήθεν παραιτούνταν και έκανε αντίσταση στον προηγούμενο αφεντικό και τον μάλωνε το νέο αφεντικό, αλλά ο Νικολάκης πάντα εκεί ήταν. Βράχος στη θέση του για το καλό της Εταιρίας και αυτός όπως και οι άλλοι. Μέχρι και στην ταινία του Ασημάκη συμμετείχε γιατί ήθελε να καταγραφεί σε ταινία το έργο του, να το θυμόμαστε. Γιατί ο ορισμός της τέχνης είναι το στιγμιαίο (η έμπνευση του καλλιτέχνη) να γίνεται αιώνιο. Έτσι ο Ασημάκης με το Νικολάκη θέλησαν με την έμπνευση της ταινίας, να κάνουν το στιγμιαίο αιώνιο για να τους θυμόμαστε.
Τα ονόματα και τα γεγονότα στην ιστορία μας δεν είναι τελείως φανταστικά και οποιαδήποτε ομοιότητα δεν είναι τελείως συμπτωματική.
Βεβαία μένει να ελεγχθεί και θα επιδιώξουμε να ελεγχθεί, το κόστος η χρησιμότητα και η σκοπιμότητα αυτής της περίεργης επιλογής και μάλιστα χθες και αν υπάρχουν ευθύνες για κατασπατάληση των χρημάτων της εταιρίας οι ευθύνες αυτές θα αναζητηθούν και θα καταλογιστούν.
Και το καλό τέλος στην ιστοριούλα μας είναι ότι όλα αυτά μπορεί και να συνέβησαν όμως ευτυχώς δεν θα επαναληφθούν γιατί με όποιες ομοιότητες στα πρόσωπά της ιστοριούλας μας και οι ενέργειές τους σύντομα θα είναι μόνο παρελθόν.. 19 και 1 μείνανε, που λέγαμε και στο στρατό.
Ν. Σμύρνη 18-11-2009
Η ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣχόλιο
Τώρα οι διαμαρτυρόμενοι -και καλα κάνουν- της ΠΑΣΚΕ, να υποθέσουμε ότι είναι τίποτα μπατηράκια των 800 άντε και 1.200 ευρω σκληρά εργαζόμενοι ή ότι χάσανε απο κάποιους πονηρούς αυτες τις θέσεις ;; ... σκληρα εργαζόμενοι πάντα, ξάμενοι τους των τε γεννητικούς αδένας !!
Γιατι έχουμε και μια πληροφορία απο άλλη τράπεζα, ότι σε αυτους τους χώρους, δεν υφίστανται πια τα κομματικά παρεάκια, αλλα απλώς κάποια παρεάκια, που ανεβαίνουν βαθμούς και παίρνουν πακτωλούς ... στην πλάτη του μα...άκα Ελληνικού λαου (συμπαθάτε με) καταθέτη, καρτοσυλλέκτη, δανειολήπτη, κακομοιριασμένου χαμηλόμισθου ή ελεύθερου επαγγελματία ...
press.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου