Στέλιος Κηρομύτης

Αυτός ο γλυκός άνθρωπος, με μικρή παραγωγή τραγουδιών (25 περίπου), πέρασε σα δεύτερη φιγούρα μπρος στα μεγαθήρια Μάρκο και Τσιτσάνη, με τους οποίους ασχολούνται οι πάντες (συν τον Καζαντζίδη). Με τον ένα όμως ήταν μαζί απ΄τα πρώτα του βήματα και με τον δεύτερο συνεργάστηκε στενά, δίνοντάς τη μπάσα ("λιονταρίσια", όπως έλεγε ο Τσιτσάνης) φωνή του σε πολλά τραγούδια.Έξω απ΄αυτά, τα δικά του τραγούδια ήταν, σχεδόν όλα, πολύ όμορφα. με τελείως προσωπικό στιλ, άψογο ρυθμό και, πίσω από τη μαγκιά που του καταλογίζουν (και την είχε), μιά τρυφερή ψυχή που παραπονιέται. Συνεργάστηκε και τραγούδησε πρώτα μ΄ένα γλυκό κορίτσι, την Τασία Βρυώνη (που πέρασε στ΄αζήτητα δυστυχώς και δε νομίζω πως ξανατραγούδησε με άλλον, το βαρύ κανόνι Γεωργακοπούλου και τη Μαρίκα Νίνου. Ήταν μέσα σ΄όλα και ο πιό ενδιαφέρων (ακόμα), όταν ο Ηλίας Πετρόπουλος τους έβγαλε από την αφάνεια στις αρχές της δεκαετίας του ΄70 και τους παρουσίασε στο "Κύτταρο", προσφέροντάς τους τη χαρά της επανα-αναγνώρισης στα γεράματά τους. Γειά σου, Κερομύτη ασίκη, με τη Φλορέτα σου...Rebetiko - thorax and mind
(Το blog του Κώστα Λαδόπουλου)

Σχόλιο Ρεμπετ καφε
Κατ'αρχην συγκλονιστική η φωτογραφία με τους Τσιτσάνη, Τουρκάκη, Κηρομύτη, Καπλάνη, Ρούκουνα, Περιστέρη, Κασιμάτη στο "Ροσινιόλ" το 1948 αφου είναι ευτυχής συγκυρία όπου καταγράφεται η συνύπαρξη της Σμυρνέϊκης σχολής και του καθ'αυτο Ρεμπέτικου, όπου βέβαια οι "νέοι" έχουν υποσκελίσει τους "παλιούς" αλλα και οι παλιοί είναι απαραίτητοι για τους μανέδες, τα βαρειά, τα δημοτικά, το ρυθμό, το κύρος ...
Ο Τσιτσάνης είναι η τρίτη του χρονιά στα πάλκα της Αθήνας και λίγους μήνες πριν συναντήσει τη Νίνου.
Η Τασία Βρυώνη πρόσφατα βρέθηκε απο τον Ηλία Μπαρούνη (περιοδ.Μετρονόμος) ότι είναι το ίδιο πρόσωπο με τη Σούλα Πασαλάρη, που έκανε μεταπολεμικά καρριέρα στο ρεμπέτικο και λαϊκό τραγούδι και ζει σήμερα σε ηλικία 84 χρονών !! Το 1937 που γράφτηκε η "Φθισικιά" ήταν 12 χρονων

Εαν δε ησουν φθισικιά