Τα ρεμπέτικα του Φέρρη ...

Βαρυς αχος ακούγεται, πολλα ντουφέκια πέφτουν, στο ρεμπέτικο φόρουμ όπου έχουν ξεθάψει το τόμαχωκ του πολέμου και "σφάζονται" παλληκάρια με το θέμα των εκπομπών του Φέρρη στην ΕΤ3 με τίτλο "Ονείρου Ελλας" και την εμφάνιση του στην εκπομπή "Το πάρτυ της ζωης σου" για να διαφημίσει το πρόγραμμα του μαγαζιού που παρουσιάζει το ίδιο σχεδον κόνσεπτ. Λέμε σχεδον ίδιο γιατί εντοπίσαμε κάποιες διαφορές π.χ. προχθες ήταν στους μουσικούς ο Μιχάλης Δήμας που αν δεν απατώμαι δεν παίζει στη σειρα όπως και ο βιολίστας της σειρας έχει αντικατασταθεί απο το Σωτήρη Μαργώνη κλπ Όσο για το αν η εκπομπή είναι όχημα διαφήμισης, ναι ισχύει, αλλα πάντα η θεματική της παραμένει το αφιέρωμα στη ζωη κάποιου δημιουργού, καλλιτέχνη κλπ
Τώρα για την κόντρα που διαδραματίζεται τι να πούμε κι εμεις απο εδω ... ειλικρινά βαριέμαι ... ο Κώστας Φέρρης αντιδρώντας και αποκρούωντας τις κατηγόριες, προσπαθεί να μας πείσει ότι είναι δημιουργός αλλα μάλλον φωνάζει για να πείσει εαυτον !! Ηταν ένας αρκετά καλος κινηματογραφιστής ο οποίος μετα την ανέλπιστη επιτυχία της ταινίας "Ρεμπέτικο" που οφείλει κατα μεγάλο ποσοστό στα τραγούδια του Ξαρχάκου, στους στίχους του Γκάτσου και στις ερμηνείες του Μπίνη και του Δημητράτου, άλλαξε ρότα στα επαγγελματικά του και βιοπορίζεται απο το ρεμπέτικο είτε σαν ερευνητής είτε γενικά σαν ρεμπετολόγος !! Σαν να λέμε ότι ο Ντασσέν μετα το "Ποτε την Κυριακή" θα γινόταν Πειραιωτολόγος ... Πάντα ο Φέρρης ενσωμάτωνε τα μποεμ στοιχεία του χαρακτήρα του στις δουλειές του και στις εν γένει ασχολίες του, γι'αυτο ίσως ταίριαξε γάντι η ασχολία του με το ρεμπέτικο, που τον ξανάφερε πίσω στο ξεκίνημα της καρριέρας του όπου γνωρίστηκε με το Μάρκο, έκανε μια μικρου μήκους ταινία με παρεμφερές θέμα κλπ Ο Φέρρης δεν τόλμησε να κάνει ποτε ντοκυμανταίρ για το ρεμπέτικο όπως ο Μανθούλης ή άλλοι ... Για την παρουσίαση του ρεμπέτικου στο σινεμα αν δούμε και σε ταινίες μεγάλων ξένων σκηνοθετών που προσπάθησαν να χωρέσουν μουσικές συγγενείς με το ρεμπέτικο όπως μπλουζ, φάντο, φλαμένκο τελικά έμεινε κάποια ιστορία εν είδη μυθιστορήματος με γαρνιτούρα τη μουσική και τίποτε άλλο ... . και γιατί εμεις θα πρέπει να λιβανίζουμε μια ζωη ένα έργο τόσο μέτριο όσο το "Ρεμπέτικο" που απο τα γυρίσματα του ξέραμε ότι θα είναι τέτοιο όσοι ασχολούμαστε απο τότε !! Τώρα αν η θεματολογία και η δύναμη των πραγματικών χαρακτήρων του ρεμπέτικου υπερκέρασε τη μυθοπλασία της ταινίας και ο θεατής ανήγαγε τους χαρακτήρες των πρωταγωνιστών της ταινίας στα πρόσωπα των πραγματικών ηρώων του ρεμπέτικου, δεν πρέπει να χρεωθεί στον Φέρρη αλλα στον ίδιο τον κόσμο που αγκάλιαζε πάντα το είδος αυτο και τους μουσικούς που σεβόμενοι τους παλιούς και μαζι με αυτους αναπαρήγαγαν τα ρεμπέτικα, για νάρχεται τώρα ο Κ.Φ. υβριστικά να μηδενίζει όλη αυτη την 35ετή παρουσία μιλώντας για μίζερες κομπανίες ... Το αντίδοτο λοιπον στις μίζερες κομπανίες που αναφέρει υποτιμητικά, είναι οι φτηνες παραγωγές του, που στερούνται πλήρως ενορχήστρωσης, φαντασίας και σκηνοθετικά είναι απελπιστικα ρηχες, πρόχειρες και βαρετές ;;
Δεν θα προτείνω εδω την τέλεια αναπαραγωγή του ρεμπέτικου μουσικά, κινηματογραφικά και τηλεοπτικά, άλλωστε σαν κλασσικό είδος πια, σε οδηγεί απο μόνο του και πως πρέπει να παίζεται και πως να αναπαράγεται !! Αν η εκάστοτε προσπάθεια που θέλει να πρωτοτυπήσει, χρησιμοποιήσει καινούρια μέσα και γλώσσα επικοινωνίας αυτο θα το κρίνει συν τω χρόνω το κοινο που θα δώσει και τα εύσημα στον τυχόντα δημιουργό !!
Αλλωστε οι προσπάθειες για παρουσιάση του ρεμπέτικου με all star κομπανίες και αχανή ρεπερτόρια, που μας παραπέμπουν αφ'ενος στο πάλκο του Καλαματιανού το 1948 και στα καφωδεία της παραλίας της Σμύρνης, ξεκίνησε το 1992 με τις "Μέρες μουσικής" του Στέλιου Ελληνιάδη, στο Παλλας, συνεχίστηκε με το "Αμαν αμην" του Ξαρχάκου που έδωσε ρέστα στη μουσική διασκευή και θεατρικά κράτησε ένα καλο επίπεδο για να φτάσουμε στο πρώτο "Καφε αμαν" του Φέρρη γύρω στο 1994.
Σήμερα που ο ηρωισμός των μουσικών δεν περισσεύει, ούτε και η υπομονή τους ... πρέπει να είναι ευχαριστημένος με το σχήμα που διατηρεί, άλλωστε αυτο καταγράφει και την εποχή μας, 2009 είμαστε πια και η Σεμίνα σταμάτησε τις εκπομπές ενω ο Παπαδόπουλος συντηρεί βαριεστημένα ένα κόνσεπτ που για τα δεδομένα των image makers είναι πια ξεπερασμένο ...