Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2009

Οι Μιλάνοι απο το Βόλο

ΑΚΡΙΒΕΣ ΣΤΙΜΕΣ ΣΤΗ «ΣΚΑΛΑ ΤΟΥ ΜΙΛΑΝΟΥ
Αυλαία μετά από 120 χρόνια

Η ιστορία κάθε πόλης είναι ο βίος, η πολιτεία, προπαντός η δημιουργική προσφορά των κατοίκων της. Κυρίως η τελευταία, σαν έχει πανελλήνια, συχνά διεθνή εμβέλεια, χρειάζεται να αποτυπώνεται, να μένει «κτήμα εσαεί», να αποτελεί πηγή έμπνευσης στους επερχόμενους. Ποιος δεν γλέντησε ή δεν γνώρισε την «Σκάλα του Μιλάνου», το γραφικό βολιώτικο ταβερνάκι, το για τουλάχιστον 120 χρόνια κύτταρο αληθινής ψυχαγωγίας, στολίδι της πόλης.
Από τις «εκδόσεις ΒΟΛΟΣ» του Δημοτικού Κέντρου Ιστορίας και Τεκμηρίωσης Βόλου (ΔΗ.Κ.Ι.) κυκλοφόρησε πρόσφατα το βιβλίο: «Ακριβές στιγμές στη "Σκάλα του Μιλάνου". Αυλαία μετά από 120 χρόνια», που έγραψε κι επιμελήθηκε ο δημοσιογράφος Ηλίας Βολιότης-Καπετανάκης με τη συμβολή χαροκόπων, που πέρασαν αξέχαστες στιγμές με τις πενιές του Στέφανου, του Κάρολου, του Στάθη, του Νίκου Μιλάνου. Δεν ήταν δυνατό να λείπει ο μνημειώδης ήχος της «Σκάλας». Την έκδοση συνοδεύει ψηφιακός δίσκος (cd), επιλογή από ερασιτεχνικές, αλλά μοναδικές ηχογραφήσεις, που έγιναν στο ταβερνείο. Η παρέα, που γλεντά καημούς, διασκεδάζει και δημιουργεί.
Εν αρχή ήταν το υπ' αριθμόν 27 τεύχος του περιοδικού «Εν Βόλω», Δεκέμβριος 2007. Αφιερώθηκε στην «Σκάλα». Τέλος Ιανουαρίου 2008 εξαντλήθηκε και από τον Μάρτιο επωλείτο συλλεκτικό στο Μοναστηράκι. Όλοι το έψαχναν, όλοι το ζητούσαν. Δεν υπήρχε για δείγμα. Αντί το ΔΗ.Κ.Ι. να το ξανατυπώσει, αποφάσισε να εκδώσει εμπλουτισμένο καλαίσθητο βιβλίο.
«Σε καμιά περίπτωση-σημειώνει ο Η. Βολιότης-Καπετανάκης- δεν είναι στείρα, μίζερη αναπόληση παλιών ή πρόσφατων όμορφων ή μυθοποιημένων καταστάσεων για να ξορκίζουμε το ολοένα πιο άσχημο, με την συνενοχή όλων, αποκρουστικό σήμερα. Δεν είμαστε οπαδοί του κάθε πέρσι και καλύτερα. Εκτός από τα οφειλόμενα πνευματικά κόλλυβα στην μνήμη της μουσικής οικογένειας των Μιλάνων και των αμέτρητων θαμώνων τους, ας θεωρηθεί το βιβλίο, πρωτίστως, προσκλητήριο δράσης παραμενόντων γλεντιστών, Μιλάνων και "πελατών", που εξακολουθούν να ξεδιψούν, σε άνυδρες εποχές, με λαϊκό πολιτισμό.
Βολιώτες και άλλοι, όλοι θαμώνες της «Σκάλας του Μιλάνου» θυμούνται, γράφουν, παίζουν, ζωγραφίζουν, ζουμάρουν ακριβές στιγμές. Αφιλοκερδώς συνεργάσθηκαν, να αποτίσουν φόρο τιμής και για να δώσουν εναρκτήριο λάκτισμα νέας σκυταλοδρομίας. Άφθονο σπόρο έσπειρε η «Σκάλα». Δεν σταματά η ανθοφορία.

  • Πρώτα οι καλλιτεχνικοί αυτουργοί. Ο Κάρολος, ο Στάθης, ο Νίκος ΜιλάνοςΑχιλλέας Μαντζίρης. Το περίφημο, διόλου «εφήμερο», χρονογράφημα του δημοσιογράφου Τάκη Οικονομάκη, που βάφτισε την «Σκάλα». ξετυλίγουν τις νοσταλγικές αναμνήσεις. Κατόπιν ο υμνωδός της «Σκάλας», ο
  • Ο Γιώργος και η Δέσποινα Καφενταράκη φιλοτέχνησαν μοναδικούς πίνακες ειδικά για την έκδοση. Ο διευθυντής της εφημερίδας «Θεσσαλία», Θανάσης Σαμαράς αναφέρεται στην άλλη, μεγάλη συν-λειτουργία, που κάθε βράδυ, αλλά και τα μεσημέρια λάβαινε χώρα στο γραφικό ταβερνάκι της οδού Ερμού.
  • Ο αείμνηστος Πάνος Γεραμάνης, ο τραγουδιστής Γιώργος Ξηντάρης, ο Μιχάλης Πόρναλης, ο Νίκος Μιλάνος (γιος του Κάρολου) και άλλοι δίνουν εικόνες γλεντιού, που τους έμειναν αλησμόνητες.
  • Επειδή και η βολιώτικη «Σκάλα του Μιλάνου» είχε διεθνή απήχηση, ο Βύρων Μικελίδης από το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και ο Γερμανός ζωγράφος Norbert Nassl παρουσιάζουν την προσωπική γνωριμία και τέρψη με τους Μιλάνους.
  • Και βέβαια δεκάδες μοναδικές φωτογραφίες από την Πορταριά του 1890 ως το τελευταίο βράδυ στην «Σκάλα» της οδού Ιωλκού, όταν έπεσε η αυλαία.

Δεκάδες μουσικοί, μαθητές των Μιλάνων, προσπαθούν να δημιουργήσουν σήμερα ανάλογα με το ταλέντο τους, σε αντίξοες συνθήκες της βολιώτικης κοινωνίας. Άλλοι άνοιξαν φτερά στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις, με τον ίδιο στόχο και όμοιες δυσκολίες. Χιλιάδες χαροκόποι ανθίστανται στην μαζική εξαχρείωση αναζητώντας τρόπους και χώρους αυθεντικής διασκέδασης. Αρμονικό ζευγάρι με την συνέχεια-δράση είναι η ζώσα μνήμη. Ο Δήμος Βόλου σκέφτεται να κρατήσει στο μουσείο της πόλης μια γωνιά με ενθυμήματα της «Σκάλας του Μιλάνου». Μέχρι τότε, διαβάστε, θυμηθείτε, διασκεδάστε, εμπνευσθείτε. Ακούστε τις μοναδικές πενιές του Κάρολου και του Νίκου. Ισχυρή ανάμνηση και ζωογόνος σπόρος έμπνευσης.
Γιατί, «ΚΙ ΑΥΡΙΟ ΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ».
Και μάλιστα πολύ, μα πάρα πολύ ζόρικη!

Ηλίας Βολιότης-Καπετανάκης (επιμέλεια): Ακριβές στιγμές στη «Σκάλα του Μιλάνου. Αυλαία μετά από 120 χρόνια».
Βιβλίο και cd μουσικής.
«Εκδόσεις Βόλος».
ISBN 9789607-764157.
Πληροφορίες: ΔΗ.Κ.Ι. Μικρασιατών 81 κτίριο Σπίρερ, Τ.Κ. 38333, ΒΟΛΟΣ, τηλ. 24210-39644, e-mail: diki@diki.gr

Απο το Δημοτικό Κέντρο Ιστορίας και Τεκμηρίωσης Βόλου.
Τι άλλο να πούμε απο μπράβο στο ΔΗΚΙ Βόλου και τιμη στους αφανείς αυτους αλλα ακριβούς εργάτες της λαϊκής μας μουσικής !!
Παρουσιάση του βιβλίου θα γίνει τη Δευτέρα 26.1.09 στον Κινηματογράφο Αχίλλειον στο Βόλο !!

2 σχόλια:

GERMANOS ATHANASIOS είπε...

Το βιβλιο του κ.Καπετανακη γραφτηκε πολυ βιαστηκα μου το εκανε δωρο η κυρα Λενη η συζυγος του αξεχαστου Νικολα δεν μπορω να καταλαβω τι ηθελε να προλαβει,απο κει περασαν πολοι περασα και εγω τραγουδησαμε μαζι ειχα θεση στο διπλανο τραπέζ,μοιραστηκαμε πολλες ιστοριες λογω και κοινης καταγωγης,μου διηγηθηκαν τα δυσκολα χρονια που περασαν αλλα εζησαν με αξιοπρεπεια εκει γνωρισα τον αξεχαστο Πάνο τον Γεραμανη,τον Αρη τον Σκιαδοπουλο τον κουμπαρο του Καρολου και αδερφο του Καραμανλη και πολους ακόμη ημασταν ολοι μια παρεα.Εφευγα τελευταιος πολλες φορες με τον Νικολα τον αφηνα στην ΟΓΛ.Τα καλοκαιρια καναμε και παρεα τοφχαριστιοταν το τελευταιο καλοκαιρι τους ειχα ανεβασει στην Πορταρια μου διηγηθηκαν ιστοριες οταν ηταν μικροι μεναν τα καλοκαιρια στην Πορταρια και δουλευαν γκαρσονια στο μαγαζι του κουμπαρου τους του Παπαγγελη εμενα μαγαπουσαν ειχαν καιενα μακρυνο ξαδερφο που στα δυσκολα χρονια οταν περνουσε απο ξω απο την ΣΚΑΛΑ αλλαζε πεζοδρομιο φοβοταν μη τον φακελωσουν.Την ανοιξη του 2006 επιασε ο Καρολος μια καρδερινα,απο το μαγαζι δεν ελειπε ποτε και μου την εδωσε ως γνωστο τα μικρα δυσκολα προσαρμοζωνται δεν εζησε μου ρωτουσε τι κανει δεν ηθελα να του το πω μην το στεναχωρίσω λιγο μετα εφυγε ο Νικολας.Απο το πρωτο καιρο που αρχιζα να συχναζω στην ΣΚΑΛΑ μου ειχαν ζητησει να μου παιξουν τα τραγουδια που ηθελα και απο τοτε τα ειχαν προσαρμοσει στο ρεπερτοριο τους και τα παιζανε,οταν τυχω συναυλια του Σταθη που κανει τα καλοκαιρια ζηταω απο τον Κωστα που τωρα εχει αυτος μαζι του και μου τα παιζει.Το τελευταιο καιρο ειχαν πολλα προβληματα εκτος απο την ΑΕΠΙ που την ειχαν εγγραψει στο μαυροπινακα και με τις υπηρεσιες της Νομαρχιας ως γνωστο ηταν πολυ παλιο μαγαζι και δεν καλυπτε τις απαιτουμενες προυποθεσεις για καταστημα υγειονομικου ενδιαφεροντος αυτο τους ειχε στεναχωρισει πολυ παρολο που ειχε ενδιαφερθει και το γραφειο του κ.Πρω...πηγε απο κει και ο τοτε Νομαρχης,ολα αρχισαν τοτε...και επεσε η αυλαια ειχαμε προλαβει και καναμε τα τελαευταια γενεθλια τοτε που το προγραμμα εβγαλαν ο Νικολας και τα παιδια απο την Θεσσαλονικη ο Καρολος δεν αντεξε.Εκεινο το βραδι ειχε ερθει και η κυρια Χαρικλεια απο την Αθηνα συνηθιζε να ρχεται την ανεβασα στην Μακρυνιτσα ειχε ακομη χιονι.

REBET CAFE είπε...

Γερμανε, πολυ ενδιαφεροντα ολα αυτα !!
Θα επικοινωνησουμε ...

cretan music - mantinades