Τραγούδι μαγεμένο, πλαστογραφημένο

Ενα πολυ μεστό και ουσιώδες άρθρο για το λαϊκό μας τραγούδι είδαμε σήμερα μέσω του ρεμπέτικου φόρουμ, απο τον Νέαρχο Γεωργιάδη με τον εύστοχο τίτλο :
"Ελα λαε μου, να σου μάθω τα τραγούδια σου".
Είχε προταθεί να δημοσιευθεί στο ιντερνετικό περιοδικό "Κλίκα" με τον τίτλο "Τραγούδι μαγεμένο πλαστογραφημένο" μετα την συναυλία στο Μέγαρο μουσικής φέτος το Φλεβάρη που οργάνωσε ο Χρ.Λαμπράκης για το λαϊκό τραγούδι, με τη σύμπραξη του ζεύγους Νταλάρα και του Π.Κουνάδη.
Συμφωνούμε σε όλα λοιπον στο άρθρο αυτο και επαυξάνουμε εκτος απο την βαρεια βρισιά προς το λαο : "μάζα". Αυτη η αριστερής και ίσως Σταλινικής προέλευσης -δυστυχώς- λέξη είναι εντελώς σιχαμερή και κρύβει μέσα της την περιφρόνηση και απαξία προς το λαό. Δεν άκουσα ποτε να αποκαλούνται μάζα ή άρχουσα τάξη οι εκμετελλευτές και ας ήταν πιο λίγοι ... αυτοι είχαν ποιότητα και ήταν ξεχωριστοί ;; Ηταν μια αστοχία και μακάρι να διορθωθεί ...
Τέλος πάντων είναι ένα άρθρο που βάλλει κατα της ΙΔΙΟΠΟΙΗΣΗΣ σε σημείο αδελφοποίησης του λαϊκού τραγουδιού απο την καθεστηκυία και άρχουσα τάξη, την τάξη του κεφαλαίου και της ευμάρειας, που δεν ξέρει τι θα πει λαϊκή ταβέρνα, που δεν ακούνε στα σπίτια τους ένα λαϊκό τραγούδι του Μητσάρα ή του Ταλιούρη για να μην πούμε του Καζαντζίδη !! Η άρχουσα τάξη με τα Hummer, τις Porsche, τις πισίνες, τις βίλλες, τις υπηρέτριες και τις Ελβετίες, που τα έκαναν στις πλάτες και την εκμετάλλευση του λαου-εργάτη, μιάς τάξης που θέλει να ιδιοποιηθεί τη λαϊκή ταυτότητα και κάποια χρονια πριν τον τάφο να αποκαθαρθεί κιόλας, μήπως και αγοράσει ακόμα και μία θέση στον παράδεισο -που αμφισβητεί μεν αλλα κρατάει και μια πισινή μπας και υπάρχει ...
Επίσης για πρώτη φορα βλέπουμε δημοσιευμένη μια θέση που να αμφισβητεί τη συνέχεια του λαϊκού τραγουδιού με το λεγόμενο νεο-έντεχνο μπουρδούκλωμα στυλ Θαλασσινού κλπ Μιά κι έξω ας πάρουν την κρυάδα οι ντεμέκ αυτοι "συνθετάρες" ότι δεν έχουν να προσθέσουν ούτε μια κοντυλιά στο παλιό τεφτέρι του λαϊκού τραγουδιού, που μάλλον θα μείνει κλασσικό και απλησίαστο απο εδω και πέρα όπως πάει το πράμα, αν αναλογιστεί κανεις τα χλιδάτα μπουζουκάδικα- μπανιστηράδικα απο τη μιά και την ντεμέκ κουλτουρομπούρδα απ'την άλλη ...
Σημαντική και η άποψη-προσθήκη του Νίκου Πολίτη εγγονού του μεγάλου λαογράφου Νικόλαου Πολίτη.
Επίσης να προσθέσω την δικη μου άποψη ότι σιγα σιγα πρέπει να φθίνει και ο όρος ρεμπέτικο -που τελικά έγινε καραμέλα απο πολλους άσχετους- καλως ή κακως και ας ζήσαμε μέσ' το παραμύθι αυτο ... αλλα όσο μαθαίνουμε την ιστορία, τόσο ο τίτλος αυτος παραγγωνίζεται σα βαλτός, χωρις όμως να τον θεωρούμε και προσβλητικό προς Θεου ! Απλα το λαϊκό τραγούδι περιέχει μέσα και αυτο που αποκαλέστηκε κάποια στιγμη ρεμπέτικο (1935-1955) και σε κάποια φάση μάλιστα ταυτίστηκε (1945-55)
Ελα λαέ μου ...