Οι τρεις βομβαρδισμοί του Πειραιά (11 Ιανουαρίου 1944)

 

Εάν θα πρέπει κάποιος να κάνει έρευνα σχετικά με τα γεγονότα που συνέβησαν την εποχή εκείνη (11/1/1944), θα πρέπει να ψάχνει στα επίσημα αρχεία του Κράτους ή αλλού για "θύματα γερμανικής κατοχής" ή στις "απώλειες αμάχων", "θύματα βομβαρδισμού Πειραιά" κ.ο.κ. 

Καμία όμως αναζήτηση τέτοια, δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα των γεγονότων που συνέβησαν στην πραγματικότητα. Δεν είναι καθόλου περίεργο ότι ακόμα και τότε που η μνήμη των γεγονότων ήταν νωπή, η σιωπή ήταν τέτοια που κάλυψε οποιαδήποτε έρευνα που έγινε από επίσημους φορείς της πολιτείας. Η εξόριστη τότε κυβέρνηση του Τσουδερού από το Κάϊρο που  διαμαρτυρήθηκε έντονα δεν έλαβε ποτέ μια απάντηση ικανή να ικανοποιήσει το λαϊκό αίσθημα. Ο Πειραιάς βομβαρδίστηκε όπως αποδείχθηκε αργότερα από τους συμμάχους μας τους αγγλο-αμερικάνους λίγες μέρες πριν την αποχώρηση των γερμανών από την Ελλάδα, όταν οι δεύτεροι αποχωρούσαν πλέον ατάκτως από όλη την ευρώπη και όλοι γνώριζαν πλέον ότι ο πόλεμος για αυτούς ήταν χαμένος. 

Άλλη μια αλήθεια που θα δούμε αναλυτικότερα πιο κάτω είναι ότι δεν μιλάμε για τον βομβαρδισμό αλλά για τους βομβαρδισμούς του Πειραιά.

Ο κατοχικός τότε πρωθυπουργός της ελλάδας Ιωάννης Ράλλης διαμαρτυρήθηκε έντονα γράφοντας τα κάτωθι: «Αεροπορική επιδρομή πρωτοφανούς αγριότητος έλαβε χώραν την μεσημβρίαν της σήμερον εις την γείτονα. Δεν πρόκειται περί πολεμικής επιχειρήσεως, αλλά περί τρομοκρατικής επιθέσεως εναντίον του ελληνικού λαού του Πειραιώς, πεσόντος θύμα της βαρβάρου αυτής ενεργείας. Δεν εβομβαρδίσθησαν στόχοι στρατιωτικοί, αλλ’ αυτή η καρδιά της πόλεως του Πειραιώς. Καθ’ εκατοντάδας θρηνούμεν τα θύματα της εξάλλου αυτής πράξεως των επιδρομέων. Εκκλησίαι, και ο καθεδρικός ναός, δημόσια και κοινωφελή ιδρύματα, ιδιωτικαί κατοικίαι και γραφεία εβλήθησαν μετά λύσσης και ασφαλώς εκ προμελέτης... Ρηγνύω κραυγήν διαμαρτυρίας ενώπιον της Ανθρωπότητος δια το επιτελεσθέν πρωτάκουστον ανοσιούργημα, το οποίον δεν είναι δυνατόν να αφεθή αστιγμάτιστον όταν σημάνη η ώρα της δικαιοσύνης».Όμως δεν ελήφθησαν τα λεγόμενά του υπόψιν καθότι όπως προαναφέ ραμε ήταν κατοχικός πρωθυπουργός ενώ η νόμιμη κυβέρνηση ήταν του Τσουδερού (Κάϊρο).  

Κάποιες απαντήσεις των συμμάχων μίλησαν για "στρατιωτικούς στόχους που προσβλήθηκαν και για ατυχή θάνατο ορισμένων κατοίκων που ήταν αναγκαίο επακόλουθο της επιδρομής". Οι στρατιωτικοί στόχοι που προσβλήθηκαν κατά την διάρκεια του βομβαρδισμού ήταν οι 8 γερμανοί στρατιώτες που σκοτώθηκαν, ενώ όταν αναφερόμαστε στο αναγκαίο επακόλουθο της επιδρομής μιλάμε για 5.500 νεκρούς και για τεράστια καταστροφή αφορούσα την υλικοτεχνική υποδομή της πόλης.

 

Ολόκληρο το άρθρο εδώ: http://pireorama.blogspot.gr/2012/01/11-1944.html