Το ότι χρωστάει σε όσους μιλάνε ελληνικά, το γνωρίζει και το λέει και ο ίδιος. Όταν μπήκε λουκέτο στην ΙΜΑΓΚΟ εργαζόμενοι έφυγαν νύχτα χωρίς να πληρωθούν. Ακόμα τον ψάχνουν για να πάρουν τα λεφτά τους. Αυτός απτόητος, τράβηξε σε νέες περιπέτειες. Πως τα κατάφερνε, το θέμα το γνωρίζουν καλά όσοι του έδωσαν τροφή και στέγη. Το φτωχόπαιδο από το Βόλο, εξακολουθεί να επιπλέει. Ένας και μοναδικός είναι ο Πέτρος Κωστόπουλος.
Όπως διαβάζουμε και πληροφορούμαστε, στέλεχος του Μέγκα τον πλησίασε για να τον ρίξει στα βαθιά του πρωινάδικου. Αντιλιάγκας δηλαδή.
" Ο Πέτρος Κωστόπουλος θα είναι ο νέος οδηγός στο fresh "Πρωινό Mou", αν και ακόμα δεν έχουν πέσει οι υπογραφές. Κάτι τέτοιο αναμένεται να γίνει στις αρχές της ερχόμενης εβδομάδας, όπου και αμέσως μετά θα ακολουθήσουν και οι επίσημες ανακοινώσεις από το κανάλι.
Βλέπετε, ο δημοσιογράφος μπορεί να είχε τα τελευταία χρόνια μία επιτυχημένη συνεργασία με τον ΑΝΤ1 ,όμως, οι πληροφορίες λένε, πως δεν δεσμεύεται με κάποιο συγκεκριμένο συμβόλαιο, οπότε και είναι ελεύθερος να κάνει τις επιλογές του.
Οσο για τις φήμες που θέλουν την Τζένη Μπαλατσινού να βρίσκεται στο πλευρό του σε αυτή την νέα του τηλεοπτική προσπάθεια, για την ώρα δεν επαληθεύονται.", γράφουν τα γκοσιπάδικα.
Εμείς όμως μάθαμε ότι στην παρέα που στήνεται και η Τζενούλα θα του κάνει παρεα αλλά μάλλον και η σύζυγος του Αδώνιδος Γεωργιάδου, σύζυγος υπουργού βεβαίως, βεβαίως...
Η σχέση του με το ΠΑΣΟΚ
Η χειραψία με τον Ανδρέα τον έκανε «για πάντα ΠαΣοΚ» όπως του αρέσει να διηγείται. «Ήταν σαν να με διαπέρασε ηλεκτρικό ρεύμα», έλεγε. Κάτι άλλο που του αρέσει να επαναλαμβάνει ήταν ότι γεννήθηκε την ίδια ημέρα με τον Ανδρέα (5 Φεβρουαρίου). Ήταν ο Ανδρέας εκείνος που τον τοποθέτησε το 1981 σε υψηλή θέση στην ελληνική αποστολή στις Βρυξέλλες. Έμεινε τρία χρόνια και αργότερα εργάστηκε στην Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς όπου μεταξύ άλλων ήταν υπεύθυνος για την Μπιενάλε Θεσσαλονίκης (1986). Αργότερα απομακρύνθηκαν, αλλά μετά την επιστροφή του στην κυβέρνηση το 1993 ο Ανδρέας έδωσε την πρώτη του συνέντευξη στον Πέτρο. Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΜΕΝ με τίτλο «το μεγάλο comeback του Ανδρέα». Είχαν αρκετό καιρό να συναντηθούν και στο διάστημα αυτό ο Πέτρος έγραψε στο ΚΛΙΚ αρκετά editorial εναντίον του ΠαΣοΚ και του προέδρου του που ο Ανδρέας φυσικά είχε διαβάσει. «Γιατί πήγες τόσο απέναντι;», τον ρώτησε πατρικά μόλις τον είδε στο Μέγαρο Μαξίμου. Ήταν μια από τις λίγες φορές που ο μονίμως ετοιμόλογος Πέτρος δεν είχε έτοιμη την απάντηση.
Στις 21 Νοεμβρίου 1995 ο Ανδρέας εισάγεται στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο. Τα κανάλια μεταδίδουν ότι η κατάσταση της υγείας του είναι κρίσιμη. Ο Πέτρος μιλάει συνέχεια στο τηλέφωνο με τον Λαλιώτη. Έχει μόλις ιδρύσει την ΙΜΑΚΟ. Το δεύτερο τεύχος του NITRO είναι σχεδόν έτοιμο, αλλά ο Πέτρος σταματάει την έκδοση. Σκέπτεται να αφιερώσει το editorial στον Ανδρέα, αλλά τελικά αποφασίζει να γράψει ο ίδιος ένα μεγάλο αφιέρωμα. Ο Πέτρος ποτέ δεν έγραφε μόνος του, ούτε άγγιζε τον υπολογιστή. Υπαγόρευε πάντοτε, συνήθως στην Σοφία Κιντή, κολλητή φίλη του και σπουδαία δημοσιογράφο, μαζί του από το 1987. Εμπιστευόταν το ένστικτο και την κρίση της και συζητούσαν τα περισσότερα απ’ όσα έγραφε προτού πάρουν τελική μορφή. Η υπαγόρευση γινόταν μπροστά σε όλους. Δεν απαιτούσε «ειδικές συνθήκες», ούτε ήταν οργανωμένος. Αυτοσχεδίαζε. Έτρωγε, κάπνιζε, γελούσε, μιλούσε στα τηλέφωνα, «μετρούσε» τις αντιδράσεις μας και χαιρόταν σαν μικρό παιδί όταν μας άρεσαν τα επιχειρήματα, τα βρομόλογα, οι φιλοσοφίες και οι υπερβολές του.
Εκείνο το βράδυ όμως ήταν διαφορετικό από τα άλλα. Παράγγειλε κινέζικο για όλους από το γνωστό (υπάρχει και σήμερα) εστιατόριο Saipan στο Χαλάνδρι από το οποίο συνήθιζε να παραγγέλνει το δικό του φαγητό τα μεσημέρια ή να το επισκέπτεται τα βράδια με την παρέα του. Ο λογαριασμός έφτασε κοντά στις 100.000 δραχμές, ποσό μεγάλο για την εποχή που πλήρωσε ο ίδιος όπως έκανε πάντα αφού το κέρασμα των συνεργατών ήταν «έθιμο» που επαναλαμβανόταν συχνά. Έστησε λοιπόν ένα συμπόσιο και υπαγόρευσε ένα συγκινητικό κείμενο για τον Ανδρέα με τίτλο «Ο άνθρωπος που σνόμπαρε την ιστορία». Θεωρούσε τον Ανδρέα «δεύτερο πατέρα» του και θρηνούσε το τέλος του, χωρίς θλίψη και δάκρυα, με γενναιότητα, ανθρωπιά και γλέντι, σαν ένας μοντέρνος Ζορμπάς. Το αποχαιρετιστήριο κείμενο άρεσε και στον Ανδρέα, ο οποίος το διάβασε, αφού δεν πέθανε τότε, αλλά επτά μήνες μετά.
www.logiosermis.net
Mε πληροφορίες απο το makeleio.gr και Το Βήμα
http://www.logiosermis.net/2013/09/blog-post_8476.html#ixzz2eIYyez3R
Πηγή: http://www.logiosermis.net/2013/09/blog-post_8476.html#ixzz2eIYwEM7w
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου