Πλούσιο και φέτος το πρόγραμμα στο Χουδέτσι, στο "Μουσικό Εργαστήρι" που διοργανώνει ο Ρος Ντέϊλυ, με τη βοήθεια -από πληροφορίες που έχουμε- από τον τοπικό Δήμο.
Όπως βλέπουμε ο Ιρλανδός προκόβει στην Ελλάδα και μπράβο του... οι Ελληνες;;;
Χρέος μου να συμπληρώσω κάτι που ούτως ή άλλως λέω και προφορικά σε όλους -τους έχω πρήξει μάλιστα...- ότι όπως λέει ηρακλειώτης φίλος και φίλος της παράδοσης ΜΑΣ, πενήντα (50) μέτρα από το "Λαβύρινθο" του Ρος, είναι το σπίτι του παραδοσιακού μουσικού και οργανοποιού Λευτέρη Βλασσάκη. Και ενώ το Ρος τονε ξέρει όλη η Υφήλιος, το Βλασσάκη δεν τονε ξέρει κανεις!! Θα μου πεις, και τα ΜακΝτόναλντς και τις τσίχλες, όλοι τις ξέρουνε...
Και επειδή πολλοί θα με ψέξουν "Μα καλά, τα βάλες με τον Ρος;;"
- 'Οχι καθόλου, ίσα ίσα, γιαυτο που παλεύει ο Ρος παλεύω, δηλαδή τη μουσική μας παράδοση, όπως και άλλοι πολλοί... τι θα 'πρεπε;; να το μουγκώσουμε;; Μετά δεν θα λέγανε κάποιοι : "μα γιατί δεν τα λέγατε;;"
Περισσότερα λοιπόν γιά τον Βλασσάκη, γιά την κρητική παράδοση, γιά παλιά ιστορικά όργανα (που συλλέγει με πάθος ο Ρος) κλπ προσεχώς...
Και όσον αφορά την κριτική στον Ρος, το παίξιμο του ο ίδιος παραδέχεται ότι παραπέμπει στο λόγιο ύφος της Πόλης, όπως αυτό είχε διαμορφωθεί στα 1700 με αρχές 1800.
Το λαικό παίξιμο των ελλήνων οργανοπαικτών ή παιγνιδιατόρων, ανά εποχή είναι κάτι που ο καθένας μπορεί να διακρίνει στις ηχογραφήσεις κάθε εποχής ή σε κείμενα όσον αφορά γιά πριν το 1920... και από κει και πέρα κανείς διαλέγει και παίρνει...
Το καλό με τον Ρος είναι ότι πονηρεύει τους ούτως ή αλλους πονηρούς κρητικούς, που σου λέει: "Τουτοσάς ο ξένος, για να κάθεται παέ, κάαατι κατέει..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου