Κυριακή 7 Απριλίου 2013

Η δισκογραφική "Olympic"



Από το βιβλίο -κατάλογο που μόλις κυκλοφόρησε ο Διονύσης Μανιάτης αντλούμε πολύτιμα στοιχεία !! Οχι μόνο πολύτιμα, υπερπολύτιμα !!
Γενικά ο πολύς κόσμος αν όχι όλος, έχει μια εικόνα γιά τις δισκογραφικές εταιρείες, ότι ο Λαμπρόπουλος και ο Μάτσας και κατα δεύτερο λόγο ο Πατσιφάς με τη "Λύρα" ήταν το παν. Η αλήθεια είναι ότι οι εταιρείες των δύο πρώτων σίγουρα εξέδωσαν ένα μεγάλο ποσοστό της ελληνικής δημιουργίας και αποτέλεσαν τον κορμό της μουσικής παραγωγής,  μετά το 1930 και ειδικότερα μετά το 1960 με την κυκλοφόρία των δίσκων 45 και 33 στροφών, όταν οι πωλήσεις αθροιστικά, όχι μόνο ανέβηκαν αλλά εκτοξεύτηκαν, πλην όμως και άλλες εταιρείες πήραν πάνω τους το ρίσκο να εκδώσουν μουσικές δημιουργίες και να ανταγωνιστούν στα ίσα τους πολυεθνικούς αυτούς κολοσσούς, με τα τεράστια στούντιο, τα εργοστάσια, τις αποθήκες, τη διακίνηση και όλα τα συμπαρομαρτούντα.

Το τοπίο στην αγορά μουσικής 

Οι πωλήσεις στη δισκογραφία μετά το 1960 οπότε καθιερώνεται ο δίσκος των 45 στρ. που ήταν φτηνός και μπορούσε κάποιος να πάει στο δισκάδικο της γειτονιάς και να ψωνίσει τα τραγούδια που του άρεσαν, αυξήθηκαν με λογαριθμική πρόοδο. Το εισόδημα του έλληνα και δη του αθηναίου, μετά από μιά πολύ δύσκολη 10ετία, μέσα από τις στάχτες του παγκόσμιου και του εμφύλιου πολέμου, έγινε πλέον σταθερό ή διαρκώς αυξανόμενο. Και αν οι πάντες σήμερα κατακεραυνώνουν τον Καραμανλή ή οποιονδήποτε άλλο για το φαινόμενο της "αντιπαροχής", σήμερα ειδικά με την τεράστια αυτή κρίση καταλαβαίνουμε πως το οικονομικό θαύμα των δεκαετιών αυτων, στήθηκε κατά 80 % στην οικοδομή και στην αστυφιλία. Δύο παράγοντες που στο γιγαντισμό τους έφεραν παρενέργειες, στρεβλώσεις και αλλοιώσεις ακόμα και συνειδήσεων... πράγματα που είναι βέβαια μέσα στην ανθρώπινη φύση, αλλά ακόμα τρέχουμε να σώσουμε ότι μπορούμε αφου η συνέχεια μας επιφύλασσε μια "σοσιαλιστική" και μία "φιλελεύθερη" λαίλαπα, με αγορές του αιώνα, με θαλασσοδάνεια, με λαμογιές απύθμενες, με ένα στρεβλό κρατισμό, παράλληλα με μία φιλελεύθερη οικονομία τύπου μπανανίας και άλλα φαιδρά όσο και τραγικά...

   Γιά να γυρίσουμε στο αρχικό θέμα μας, οι εταιρείες που έπαιξαν ρόλο στην ελληνική μουσική παραγωγή μετά το 1960 ήταν αρκετές. Επιχειρηματίες που αψήφισαν τις όποιες δυσκολίες και τα 'βαλαν με τους μεγάλους της μουσικής βιομηχανίας. Ο Πατσιφάς με τη "Λύρα" ήταν αυτός που ξεχώρισε από όλες αυτές τις προσπάθειες και από κάποιο σημείο και μετά έδωσε περισσότερο βαρύτητα στις 33 στροφές. Σίγουρα όμως ο Πατσιφάς έριξε το βάρος και στην ποιότητα, όπως αυτός ίσως την ενοούσε, που όμως συμβάδιζε με την αισθητική της διανόησης του τότε αν όχι της πολύ βαρειάς διανόησης, ενός κόσμου που εκινείτο από το κέντρο και αριστερότερα και που επιζητούσε το όχι λαϊκό, όχι "κοσμικό", όχι ξενόφερτο και γενικότερα αυτό που εκ των υστέρων ονομάστηκε έντεχνο, με τις όποιες θυσίες στον οικονομικό τομέα. Η ιστορία τον δικαίωσε και με το παραπάνω...
  Από τις άλλες "ανεξάρτητες" καθαρά ελληνικές εταιρείες, αυτές που επίσης ξεχώρισαν ήταν οι : Nina, Panivar, Panavox, Polyphone, Olympic, Vassipap, Zodiac και Βεντέτα.
Υπήρξαν και άλλες ξένες εταιρείες που με την κυκλοφορία των 45ριών μπήκαν στο παιγνίδι, όπως οι : RCA, CBS, Polydor, Philips κ.α. και έτσι έκαναν το τοπίο στη δισκογραφία να είναι ένα πραγματικό πανηγύρι, με μεγάλους ανταγωνισμούς, μεταγραφές, ίντριγκες και επίσης μεγάλους τζίρους !!

Κυττώντας στους καταλόγους του Δ.Μανιάτη στην εταιρεία Olympic, διαπιστώνουμε ότι δεν ήταν καθόλου μικρή η παραγωγή της και βγήκαν σε αυτήν σημαντικότατα τραγούδια του λαϊκού και του δημοτικού, αρκετά του ελαφρού και ποπ και λίγα του ρεμπέτικου.
Η εταιρεία ξεκίνησε το 1967 και σταμάτησε τη λειτουργία της -όπως φαίνεται απο τους κωδικούς- στα 1975. Κάποια σειρά έκλεισε το 1972 ενώ κάποια άλλη συνέχισε έως το 1975. 

Olympia

Μία άλλη εταιρεία με παραπλήσιο όνομα, η "Olympia", έβγαλε 17 δισκάκια μέσα στο 1968 και μάλλον δεν έχει σχέση με την Olympic αφου βλέπουμε άλλα ονόματα καλλιτεχνών να ηχογραφούν εκει. Στην Olympia είναι άξιο λόγου ότι ηχογραφεί η Σούλα Καλφοπούλου δύο τραγούδια του αδερφού της Σπύρου : "Αγάπη με μουρμούρα να ζήσει δεν μπορεί" και "Ή τώρα ή ποτέ". Επίσης στην ίδια εταιρεία ηχογραφούνται 6 τραγούδια του Σπύρου Πιπεράκη, κιθαρίστα του Ζαμπέτα και συνθέτη του πασίγνωστου άσματος "Είμαι φίνο φανταράκι" σε στίχους Κώστα Φέρρη. Ακόμα ένα αξιοσημείωτο είναι 2 τραγούδια συνθέσεις του Στέλιου Χρυσίνη, τραγουδισμένα απο τους : Των.Κωνσταντόπουλο & Τ.Ρετσίνα.
 
Olympic

Η Olympic ξεκινάει το 1968 με τον κωδικό 75000 με τον άγνωστο σε μας τραγουδιστή Δημ.Κρίτσαλο. Ο επόμενος δίσκος είναι με τον Γιώργο Ταλιούρη, πολύ γνωστό καλό λαϊκό τραγουδιστή, κατά πολλους εφάμιλλο του Καζαντζίδη. Τρίτος δίσκος είναι με το ρεμπέτη Γιάννη Κυριαζή και τα τραγούδια "Μποέμισσα", "Μινόρε της Αθήνας". Δεδομένου ότι ο Μανιάτης έχει ακούσει όλα αυτά τα τραγούδια, η "Μποέμισσα" έχει αστερίσκο, που σημαίνει πως είναι μεταγραφή απο τις 78 στροφές, φυσικά με την άδεια του αρχικού εκδότη. Τέτοιες συμφωνίες δια-εταιρικές πάντα γίνονταν και γίνονται, με το σχετικό αντάλλαγμα. Η λέξη "courtesy" που σημαίνει "παρεχωρήθει ευγενικώς", που βλέπουμε στο αμερικάνικο ρεπερτόριο, στην Ελλάδα είναι άγνωστη, αυτό είναι γενική διαπίστωση δεν αφορά τις συγκεκριμένες μόνο, είναι μία πάγια τακτική.
Στη συνέχεια ηχογραφούν οι : Παν.Σταθάκης, Γιωργ.Σερραίος, ο γνωστός από τον Ζαμπέτα επίσης Γιάννης Κουλουκάκης, Βαγγ.Πρέκας, Μιχ.Καπηλίδης, Γιαν.Ρώτας κ.α.
Δύο δίσκοι (τέσσερα τραγούδια) έχουν χρονολογία 1967 και γιαυτό πιό πάνω αναφέρουμε σαν χρόνο έναρξης το 1967, πλην όμως οι κωδικοί έχουν τέτοια αρίθμηση που δηλώνουν ότι μάλλον η εταιρεία ξεκίνησε το 1968 και ενδεχομενα αυτά είναι επανακυκλοφορίες από άλλη ίσως εταιρεία ή ηχογραφήσεις του 1967 που δεν εκδόθηκαν μέσα στο '67. Στη συνέχεια από την εταιρεία περνάνε πολλά μεγάλα ονόματα, που γιά το μέγεθος της ήταν πραγματικός άθλος, όπως επίσης σπουδαίο είναι και το συνολικό δισκογραφικό της έργο.
Η Ρόζα Εσκενάζη γράφει στα 1969 τα "Αηδόνι μου ζηλιάρικο" και "Νανούρισμα" και ο Στέλιος Χρυσίνης τα οργανικά : "Σέρβικο", "Συρτό πολίτικο"
 Το 1969 ο Μάρκος Βαμβακάρης γράφει εδώ "Τα όμορφα τα γαλανά σου μάτια" και την "Ατακτη" με τη χαρακτηριστική βαρειά φωνή του, δύο χρόνια μόλις πριν φύγει από τη ζωή!! Η "Φραγκοσυριανή" και "Τα ματόκλαδα σου λάμπουν" κυκλοφορούν επίσης το '69 αλλά σημειώνονται με αστερίσκο, άρα είναι μεταγραφή από τις 78 στροφές. Τότε ηχογραφεί και ο Στράτος "Γλυκοχαράζει ο ουρανός" και από μεταγραφή : "Εχει καρδιές που χαίρονται" (μανές).  
Το 1969 και '70 η εταιρεία στράφηκε στην ελληνική ποπ και κατά καλή της τύχη έκανε αρκετές επιτυχίες με τη Σόφη και τους New Hopes, τους Alba Aris & the Olympics (αυτος ο Aris δεν είμαι σίγουρος αν είναι ο Αρης Σαν...), το Μάϊκ Ροζάκη, τη Μαίρη Αλεξοπούλου, τους Vikings, τον Πολυχρονιάδη, την Αργυράκη κ.α. 
Μετά το 1971 η Ολύμπικ "απλώνεται" και γράφουν οι, Ζαμπέτας, Μοσχολιού, Μενιδιάτης, Ντάλη, Καλογιάννης, Λαμπράκη, μέχρι και η Μελίνα γράφει δύο τραγούδια το 1971.
Από το 1972 και μετά, η εταιρεία ασχολείται αρκετά με το παραδοσιακό, με καλλιτέχνες όπως : Ειρήνη Κονιτοπούλου, Αννα Καραμπεσίνη, Γιάννης Δερμιτζάκης -Δερμιτζογιάννης-, Σπύρος Σηφογιωργάκης, Δημήτρης Ζάχος, Ηλίας Παπαγεωργίου, Στέλλα Βήτου κ.α. 



  Ας δούμε τα πιό γνωστά  ονόματα καλλιτεχνών που πέρασαν από την Ολύμπικ, σε κάθε είδος :

Ρεμπέτικο 
Μάρκος Βαμβακάρης, Στράτος Παγιουμτζής, Ρόζα Εσκενάζυ, Στέλιος Χρυσίνης, Πρόδρομος Τσαουσάκης, Γιάννης Κυριαζής, Ανθούλα Αλιφραγκή, Πέτρος Γιαννακός (Κοκοβιός), Ευαγ.Σοκορέλης, Δημήτρης -Μίμης- Ξαπλαντέρης

Λαϊκό 
Γιώργος Ζαμπέτας, Άκης Πάνου, Βίκυ Μοσχολιού, Μιχάλης Μενιδιάτης, Γιώργος Ταλιούρης, Χαρούλα Λαμπράκη,  Τάκης Σούκας, Βούλα Πάλλα, Καίτη Ντάλη, Γιάννης Κουλουκάκης, Καίτη Θύμη, Ρένα Ντάλμα, Κώστας Καρουσάκης, Βασίλης Θεσσαλός, Ε.Λαβίδα, Βαγγέλης Πρέκας, Φώτης Στασουλάκης, Τάνια Ελληναίου, Σ.Σκορδίλης, Ζ.Κυριαζοπούλου, Χρήστος Στυλιανέας κ.α.   

Δημοτικό 
Ειρήνη Κονιτοπούλου, Αννα Καραμπεσίνη, Γιάννης Δερμιτζάκης -Δερμιτζογιάννης-, Κώστας Παπαδάκης (Ναύτης), Σπύρος Σηφογιωργάκης, Δημήτρης Ζάχος, Ηλίας Παπαγεωργίου, Στέλλα Βήτου, Παναγιώτης Κοκοντίνης, Βασίλης Χρυσανθόπουλος, Κώστας Πισίνας, Μίλτος Μάστορας, Γιώργος Κουτσουρής, Εφη Σαρρή, Θέατρο Δόρας Στράτου κ.α.

Μοντέρνο-ποπ 
Μάϊκ Ροζάκης, Γιώργος Πολυχρονιάδης, Μπέσσυ Αργυράκη, Vikings, Μαίρη Αλεξοπούλου, Σόφη και New Hopes, Alba Aris & the Olympics, Μ.Καλαβρός, Ελενα Θαλλή κ.α. 

Ελαφρό 
Μίμης Πλέσσας, Αλέκα Μαβίλη, Νέλλη Γκίνη, Αφοι Κατσάμπα, Τρίο Μορένο, Αφοι Τζαβάρα
 

Εντεχνο
Αντώνης Καλογιάννης, Δήμος Μούτσης, Μελίνα Μερκούρη 

 

Στα χρόνια αυτά η Olympic, γιά τον ιδιοκτήτη της οποίας δεν γνωρίζουμε το παραμικρό -ακόμα- έκανε πολλές επιτυχίες!! Ας δούμε τις σημαντικότερες :

1968

Εσυ 'σαι αριστοκράτισα - Γιώργος Ταλιούρης
Αηδόνι μου ζηλιάρικο/Νανούρισμα - Ρόζα Εσκενάζυ

1969

Στολίδι είσαι μόνη σου - Γιώργος Ταλιούρης  
Τα όμορφα τα γαλανά σου μάτια/Η άτακτη - Μάρκος Βαμβακάρης 
Το πιτσιρικάκι - Πρόδρομος Τσαουσάκης 
Συγχώρα με - Βούλα Πάλλα
Πετονιές - Π.Τσαουσάκης
Στη μαμά μου θα το πώ - Alba Aris and the Olympics 
Ετσι είναι η ζωή - Μάικ Ροζάκης
Francoise - Vikings (δεν το έχει ο Μανιάτης)
Μπαμ (οργανικό)/Ταταυλιανό χασάπικο - Μητσάκης, Κουλαξίζης
Το μπαγλαμά μου έσπασα/Μπεγλέρι και μαχαίρι - Π.Τσαουσάκης
Φτωχομπεκρής - Τσαουσάκης
Το τεμπελχανείο - Π.Τσαουσάκης

1970

Ωπα λα λα - Γ.Ταλιούρης

1971

Αλήτης - Βίκυ Μοσχολιού, Γ.Ζαμπέτας
Θα κλείσω τα μάτια - Βίκυ Μοσχολιού, Άκης Πάνου
Ο πενηντάρης/Με το χρήμα - Γ.Ζαμπέτας 
Πρέπει - Β.Μοσχολιού, Άκη Πάνου
Ο μέτοικος - Μελίνα Μερκούρη  1971
Όλες είσαστε ίδιες - Φώτης Στασουλάκης 
Σε θέλω - Μαίρη Αλεξοπούλου

1972

Τζιβαέρι - 'Αννα Καραμπεσίνη
Με κοτσάκια φανερώνω (Να σάγαπω΄ιντα θελα) - Ειρήνη Κονιτοπούλου-Λεγάκη
Ελα να πάμε σένα μέρος - Ε.Κονιτοπούλου
Ασπρα, κόκκινα. κίτρινα, μπλε/Ετσι ειν΄η ζωή - Βίκυ Μοσχολιού, Δήμος Μούτσης  
Ο Στέφανος - Αντώνης Καλογιάννης, Δήμος Μούτσης
Ο άτυχος - Σπύρος Σηφογιωργάκης 
Τα σωφεράκια - Δερμιτζογιάννης

1973

Μάλιστα κύριε - Ζαμπέτας
Μιά του κλέφτη - Χαρούλα Λαμπράκη  
Ο τυφλός - Γ.Πολυχρονιάδης
El Poropompero - Αφοι Κατσάμπα
Ηλεκτρονική εποχή - Μπέσσυ Αργυράκη, Δημ.Κωνσταντάρας

1974

Ερωτα μου αγιάτρευτε - Κώστας Καρουσάκης
Μη μου τη χαλάς - Κ.Καρουσάκης
Βάλε μου να πιώ - Κ.Καρουσάκης
Εγώ γιά το χατήρι σου - Κ.Καρουσάκης 

1975

Σούξου μούξου του - Λαμπράκη 
Μπαρόβια - Τάνια Ελληναίου

3 σχόλια:

JIM AVAGIANOS είπε...

Ίσως μάς βοηθήσουν στο να μάθουμε περισσότερα στοιχεία για αυτή τήν εταιρία ο Χρήστος Στυλιανέας, εδώ Πάτρα ή ο Γιώργος Ταλιούρης στην Αθήνα. Χαίρομαι που ένα δισκάκι μου από την Olympic παρουσιάζεται και σε αυτήν εδώ τη σελίδα.

REBET CAFE είπε...

Οτι νεωτερο στοιχειο ευπροσδεκτο!!!

Δικη μας η χαρα για το δισκακι και το βιντεο και ευχαριστουμε!!!

Ανώνυμος είπε...

Η εταιρία Olympic υπάρχει λειτουργεί ή έχει κλείσει;;;;;;;;

cretan music - mantinades