Γιάννης Βέλλας

Στην ταινία αυτή (που δείχνει τώρα η ΕΤ3) τη μουσική έχει γράψει ο Γιάννης Βέλλας. Συνθέτης του "ελαφρού" -του λεγόμενου- που έγραψε και αρκετά αρχοντορεμπέτικα, όπως και οι συνάδελφοι του, Σογιούλ, Μουζάκης κ.α.
Στην κατηγορία αυτή θα βάζαμε και το Μάνο Χατζιδάκι αν το υπόλοιπο του έργο δεν ήταν αυτο που ήταν, ενώ το περίεργο είναι ότι και καθαρόαιμοι ρεμπέτες συνθέτες όπως ο Μητσάκης και ο Τσιτσάνης ερωτοτρόπησαν την 5ετία 1955-60 με το είδος αυτό ("Απόψε είσαι για φιλί", "Το σκαλοπάτι σου" κ.α.).
Η μουσική του Βέλλα στην ταινία αυτή του 1959 που πρωταγωνιστούν ο Γκιωνάκης, ο Βέγγος και ο Γιώργος Καμπανέλης, με τη συμμετοχή της Γεωργίας Βασιλειάδου, του ενός απο τους δύο "Αγκόπ" Γιάννη Σπαρίδη και της νέας τότε "ενζενύ" Μάρθας Καραγιάννη, δεν είναι "σκορ" (score) δηλαδή υπόκρουση, αλλά τραγούδια που συνοδεύουν εν είδη μιούζικαλ την πλοκή του έργου. Οι ρόλοι πειστικοί και το στόρυ ενδιαφέρον ενω οι ελληνικούρες και οι ατάκες δίνουν και παίρνουν!!
Τα τραγούδια που ακούγονται είναι καθαρά δείγματα αρχοντορεμπέτικου ενω δε λείπουν τα ταγκό και τα ελαφρά που ειδικεύονταν ο Βέλλας όπως και τα καλαματιανά. Από τη λατρεία που του είχαν οι περασμένες γενιές φαίνεται ότι ήταν ένας πολυ πετυχημένος δημιουργός. Τα πανελλήνιο τον "ξαναγνώρισε" με την τεράστια επιτυχία της Ελευθερίας Αρβανιτάκη "Είμαι ερωτευμένος με τα μάτια σου" ένα τραγούδι που πρωτοκυκλοφόρησε το 1939. 
Η αλήθεια είναι ότι σε αυτό το στυλ του ελαφρού χασαποσέρβικου, τα χρόνια 1938-39 κυκλοφόρησαν δύο τραγούδια του Αντώνη Νταλγκά, "Που να βρω γυναίκα να σου μοιάζει" και "Τι θα γίνω εγώ χωρίς εσένα", το διάστημα που ο Νταλγκάς είχε ήδη "μετακομίσει" στο ελαφρό τραγούδι, παρόλο που είχε μιά πολυ μεγάλη καρριέρα στο ρεμπέτικο στη δεκαετία του 1920 και μέχρι το 1935.
Μέσα λοιπον στο κλίμα της χαβάγιας, του ταγκό, του φοξ, του βαλς, του ταγκό οριεντάλ (Ζεχρά) και της χαμπανέρα, που ήταν το κατεστημένο στο ελαφρό τραγούδι στη δεκαετία '30, ο πολίτης Αντώνης Διαμαντίδης-Νταλγκάς (1892-1945) φαίνεται ότι εισήγαγε το χασαποσέρβικο (γρήγορο χασάπικο ή αργό σέρβικο) με τα δύο αυτά τραγούδια, κεκτημένο ήδη απο το ρεμπέτικο ρεπερτόριο. Το ρεμπέτικο δεν μέτραγε ιδαίτερα πολλά σέρβικα και χασαποσέρβικα την περίοδο αυτή, γιατί έχουμε την εντύπωση ότι τα πολλά σέρβικα του Τσιτσάνη, του Παπαιωάννου εκαι του Χιώτη είχαν καθιερωθεί πριν τον πόλεμο. Στην ουσία ο Μάρκος είχε γράψει το "Μικρός αρρεβωνιάστηκα", ο Μπάτης το "Μπουφετζή", ο Μπαγιαντέρας "Θα κλέψω μια μελαχρινή" και απο 1-2 οργανικά ο Τσιτσάνης, ο Χατζηχρήστος και ο Παπαιωάννου.

Στους τίτλους της ταινίας φαίνεται ότι μπουζούκι παίζει κάποιος Γιαννάκης και πιθανότατα πρόκειται για το Γιαννάκη Αγγέλου, ένα μπουζουξή που έκανε θραύση με το που εμφανίστηκε εκείνα τα χρόνια. Όμως τότε και ο Μπέμπης άρχισε να "κάνει" τα δικά του, ο Μακριδάκης, ο Λεμονόπουλος, ο Σπόρος και ο Τατασόπουλος έγραψαν σειρά απο οργανικά και ταξίμια, ήρθε και το 4χορδο με πολλους καλους μπουζουξήδες και η δόξα του δεν κράτησε πολύ. Ασφαλώς ήταν μεγάλος μπουζουξής ο Αγγέλου και αυτό φαίνεται και απο το ταξίμι στο τραγούδι των τίτλων που ξανακούγεται μέσα στην ταινία, και που είναι ακούγεται σαν κιθάρα. 
Για τον Βέλλα μου έχει μιλήσει ένας μπουζουξής ο Σήφης, καλή του ώρα, ήταν γείτονες στην Αθήνα, σε κάποιο πρόαστιο έμενε ο Βέλλας και μου'χει τάξει μιά μέρα να μου πεί ιστορίες...

Ο θείος απ΄τον Καναδά

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΑΙΝΙΑΣ

Βρε πως σ'έφαγα στη μάπα (χασαποσέρβικο) + σόλο Γιαννάκη Αγγέλου - τίτλοι
Εδώ κομμένη αγόρι (χασάπικο)!! -11.47
Γεια χαρά σου αγάπη μου (ταγκό) -21.35
Θέλω φίνο γυναικάκι (τσιφτετέλι) -44.02
Να μας ζήσουν και οι δυό τους (καλαματιανό) -47.49
Βρε πως σ'έφαγα στη μάπα -54.34
Για σένα μόνο ζω (σουιγκ) -1.12.45 

 Γιάννης Βέλλας

Φημισμένος πρακτικός συνθέτης ελαφράς μουσικής (τέως επαγγελματίας ξυλουργός).
Έκανε τα πρώτα μουσικά του βήματα στο τέλος της δεκαετίας του 1930, σχηματίζοντας (με τους Πολυμέρη,Καββαδία, Δέδε και Χάλαρη) συγκρότημα με χαβάγιες (που αντικαταστούσαν στη "Μάντρα" του Αττίκ το Συγκρότημα του Κ. Μπέζου).
Το πρώτο του τραγούδι "Κάποτε κλάψαμε κι οι δυο" (στίχοι Κ. Κοφινιώτη) έγινε αμέσως μεγάλη επιτυχία. Ακολούθησε ένας πακτωλός τραγουδιών (πάνω από 250), ενώ ο συνθέτης τους άρχισε να σπουδάζει μουσική με τον Μ. Βούρτση, αλλά ποτέ η θεωρητική του κατάρτιση δεν τον έκανε ικανό να εναρμονίζει και να ενορχηστρώνει ο ίδιος τα τραγούδια του! (τον βοηθούσε ο Γ. Βιτάλης).
Παράλληλα πήρε μαθήματα ακορντεόν από τον αδελφό τού Μ. Σουγιούλ και στη συνέχεια, πέρασε όλη σχεδόν τη ζωή του ως επαγγελματίας μουσικός νυχτερινών Κέντρων (στην Ελλλαδα και το εξωτερικό). Τα γνωστότερα τραγούδια του είναι τα εξής: "Γύρισε, σε περιμένω, γύρισε", "Ένα μπουκέτο μενεξέδες", "Γιατί να ζούμε χωρισμένοι, πες μου, γιατί", "Μη με θυμάσαι" (1940), «Δεν ζούνε τα πουλιά χωρίς τραγούδια», «Ποιος σε πήρε και μού `φυγες», "Πόσο σ' αγάπησα", "Ήρθες αργά", "Παπούτσι από τον τόπο σου", "Από τότε που σ' έχασα", "Πόσο γρήγορα με ξέχασες" (1946), "Πεθαίνω από αγάπη για σένα" (1947), «Ονειρεύτηκα πως γύρισες» (1948), "Πότε Μαριώ, θα πάμε πίσω στο χωριό" (1948), "Καλύτερα ο θάνατος παρά ο χωρισμός", "Ας είσαι καλά", "Μ' έκανες πάλι να κλάψω", "Βρήκα κοντά σου την ευτυχία", "Σήμερα" (1948), "Στην υγειά της", "Συγχώρεσέ με αγάπη μου", "Μη ζητάς αγάπες καινούργιες να βρεις", «Φεγγαράκι χλωμό της Αθήνας» (1949), "Αν δε σ' αρέσω, τη βόλτα σου", "Έσβησε ένας μεγάλος έρωτας", "Αφρική", "Σου έχω τόση αδυναμία", "Κι ας μην το θέλεις, θα σε φιλήσω", "Αυγούλες και βραδάκια", "Χωρίς εσένα", "6 μέρες", "Γιατί να σε θυμάμαι", «Ρόζα, Λουίζα»,"Ποια καρδιά δεν έχει κλάψει", "Μας χωρίζουν για πάντα", "Πέρασε κι αυτό το τραίνο", "Ξεκουράσου κοντά μου", "Μείνε κι απόψε", "Eίμ' ερωτευμένος με τα μάτια σου", "Τί θαρρείς πως σ' αγάπησα", κ.λπ. Στους LP δίσκους του: "Τα θηλυκά μπουζούκια" (1972) και "Αναμνήσεις" (1980).

Σημ. R.C.

Στην παραπάνω βιογραφία μαθαίνουμε γιά τον Δέδε πιθανότατα το γνωστό μας Γιάννη Δέδε και επίσης διασταυρώνουμε την πληροφορία γιά τον Κώστα Μπέζο που ως γνωστόν έπαιζε στη Μάντρα του Αττίκ.