Το ρεμπέτικο καφενείο στο ίντερνετ. Μπουζούκι, μπαγλαμάς, αργιλές και στο μπουφέ όλα τα καλά ! Όποιος θέλει ξεκρεμάει ένα οργανάκι και παίζει ...
Πέμπτη 10 Ιανουαρίου 2013
Amy...
Η Amy Winehouse ήρθε στο Εν.Βασίλειο σαν τι να πούμε... ας μην πούμε κάποια τετριμμένη αττάκα... σαν απρόσκλητος επισκέπτης ίσως, σε ένα σκηνικό με άσχετες και χύμα μουσικές και μια κραταιά μουσική βιομηχανία που τα "έπερνε" απο παντου, απο τους παλιούς ροκάδες μέχρι τα νέα ποπ γκρουπάκια ή τους διάφορους και διάφορες των τάλεντ σόου που ξεκίνησαν γύρω στα τέλη των 90ς -στην Ελλάδα ως γνωστόν ξεκίνησαν συμπτωματικά στις 11/9/2001.. σημαδιακή ημερομηνία... και 3 μέρες πριν το θάνατο του Καζαντζίδη!!
ΟΚ η τζαζ ήταν πάντα τρέντ στην Αγγλία, πάντα βρισκόταν νεολαία που φλέρταρε με το είδος, εκτος τους ορκισμένους φαν που ψάχναν μανιωδώς δίσκους στο απίστευτο δισκάδικο της Τότεναμ Κωρτ ροουντ (θυμάμαι καλα;) και μία απο τις καλύτερες στιγμές στη νεώτερη βρεττανική δισκογραφία στη μέϊνστρημ τζαζ, ήταν το ντεμπούτο των Everything but the girl, το εκπληκτικό Eden απο το 1984 ενω κι άλλοι καλλιτέχνες όπως ο Paul Weller φλέρταραν με την τζαζ, χωρις όμως να θέλουν ή να τους "επιτρέπουν" οι εταιρείες να είναι περισσότερο τζαζ απο ποπ ή ροκ...
Η Amy γεννημένη στο βόρειο Λονδίνο, εβραϊκής καταγωγής με έντονα μεσογειακά χαρακτηριστικά και με μπαμπά ταξιτζή, απο μικρή δεν έπαιρνε χαμπάρι. Χωρισμένοι οι γονείς της απο όταν ήταν 9 χρονών, με γιαγιά τραγουδίστρια και πολλούς θείους απο την οικογένεια της μητέρας της τζαζ μουσικούς, στα 13 πήρε μία κιθάρα και άρχισε να φτιάχνει δικά της τραγούδια...
Μέχρι τα 17 ήδη είχε δρομολογήσει μία ανερχόμενη καρριέρα με διάφορα γκρουπ και γρήγορα οι μάνατζερ και οι σχετικοί του χώρου την ανακάλυψαν ώσπου υπέγραψε στην Island.
Εδώ είναι μία ενδιαφέρουσα συνέντευξη απο τα πρώτα της χρόνια στη σόου-μπιζ, το 2004 που μόλις έχει βγάλει το πρώτο της cd, "Frank".
Ανετη καθόλου τρακαρισμένη, ίσα ίσα μάλιστα, πολυ συγκροτημένη και αεράτη, με τη χτυπητή λονδρέζικη προφορά της, δίνει ρέστα και μιλώντας και τραγουδώντας. Είναι να απορεί κανείς πως ξέπεσε τόσο πολύ αργότερα και πως αυτο που έχουμε σήμερα στη μνήμη μας μετά τον απροσδόκητο θάνατο της το 2011, είναι οι άσχημες στιγμές της, που τα ΜΜΕ δε σταμάτησαν να "διαλαλούν" ξεδιάντροπα...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου