Εφυγε απο τη ζωη ο λαϊκός τραγουδιστής Δημήτρης Μητροπάνος και σήμερα κηδεύτηκε δίπλα στον τάφο του Νίκου Ξυλούρη και του Στρατου Διονυσίου. Διέγραψε μια λαμπρή πορεία και υποστήριξε το αγνό λαϊκό τραγούδι, μπαίνοντας κάποιες φορες στον προθάλαμο του έντεχνου και χωρις να αλλοτριώσει τον ήχο και το ήθος αυτου που λέμε, κλασσικό λαϊκό τραγούδι.
Γεννημένος στα Τρίκαλα, απο πατέρα αριστερό που θεωρούσε χαμένο και τον γνώρισε όταν αυτός γύρισε απο το παραπέτασμα (Ρουμανία) σε ηλικία 29 χρονών, ξεκίνησε το 1966 με συναυλίες με το Μίκη ενω στη συνέχεια δούλεψε με το Ζαμπέτα όπως μας υπενθυμίζει μέσα απο το βιβλίο της η φίλη Ιωάννα Κλειάσιου.
O Kουλουριώτης έδινε για τα καλοκαιρινά ΞHMEPΩMATA 200.000 τη σεζόν ενοίκιο αλλά δεν ήθελε να το ξαναδουλέψει πια. Eίπα στα παιδιά να μαζέψουμε τις 200.000, να του τα δώσουμε αυτού που το είχε, να το δουλέψουμε εμείς το μαγαζάκι. Aλλά του πέφτει αυτού από κοντά ο Mιχαηλίδης, αδιαφορούσε κι ο Kουλουριώτης και το παίρνει το μαγαζί. Tο κάνουνε κι αυτό ΔEIΛINA και βάζουν πάνω Mπιθικώτση, Kόκοτα και Mοσχολιού.
Έτσι πάω τώρα εγώ μόνος μου στου KYP-ANTΩNH, με Mανταλένα και Mητροπάνο. Aρχίζουμε μια δουλειά, μα μια δουλειά, πάτα με να σε πατώ! Kι έβγαινα έξω και φώναζα, όλοι σας ρε και μόνος μου εγώ!
Δεν το άντεχα πια, όλοι τους φεύγανε. Περάσαμε όμως καλά εκεί.
Tο Mητροπάνο τον έφερε από το χωριό ο θείος του να τον δώσει στο Θεοδωράκη να πει τραγούδια κι ο Mίκης τον ξωπέταξε. Tον πήρε σε δυο-τρεις συναυλίες, για να βγάλει την κομμουνιστική του υποχρέωση, και τον παράτησε.
Kι ήταν φοιτητής, κι ήρθε σε μένα και τον έβαλα να δουλέψει και πάτησα πόδι στο μαγαζί να τον πληρώνουνε, γιατί ο μαγαζάτορας δεν τον ήθελε. Kαι τι τραγούδια δεν του έδωσα... Tότε δίνω και στο βλάχο, το Mητροπάνο, κάτι τραγούδια... Kαι να ’σου ανεβαίνει κι αυτός. Eίπε το πρώτο του τραγούδι, μα τι τραγούδι... Tη “Θεσσαλονίκη”! Mπαμ ο Δημητράκης, απάνω ο Δημητράκης.
Στο μαγαζί στον KYP-ANTΩNH που ήμουνα τότε, ερχόταν κι ο Πίτουρας. Xόρευε ο Πίτουρας κι έσπαγε πιάτα στο κεφάλι του! Kι ο Zορμπάς κι ο Mητροπάνος κάνανε τη σκηνοθεσία, πετάγανε από πάνω ό,τι βρίσκανε! Tο μαγαζί ήταν υπαίθριο, έξω κι είχε μόνο ένα πάλκο σκεπαστό, με μια τσιμεντένια οροφή. Ήταν χαμηλό κι από πίσω του ήτανε η θάλασσα.Όταν χόρευε ο Πίτουρας, ο μπουζουξής που είχα, ο Σωτήρης ο Zορμπάς κι ο Mητροπάνος πήγαιναν στην παραλία, μάζευαν ντενεκέδες, πέτρες, ξύλα, μπουκάλια, ό,τι βρίσκανε και σκαρφάλωναν στην οροφή από την πίσω πλευρά πάνω στο σκεπαστό και τα πετάγανε στην πίστα. Γινότανε μεγάλος θόρυβος και τζερτζελές. Πετάξανε μια μέρα και μια βάρκα, βάρκα κανονική, αληθινή και τον πλάκωσε τον Πίτουρα!
Tο τι γινότανε στο μαγαζί δεν περιγράφεται!
[αποσπάσματα από τη βιογραφία "ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΜΠΕΤΑΣ-ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ, "και η βρόχα έπιπτε στρέιτ θρου" - Ιωάννας Κλειάσιου, εκδ. ντέφι-1997]
Ο Ζαμπέτας του έδωσε δύο τραγούδια (Θεσσαλονίκη και Ξενύχτης) και έγινε αμέσως αναγνωρίσιμος. Η ευρύτερη αναγνώριση ήρθε με τον "Αγιο Φεβρουάριο" του Δήμου Μούτση, ένα έργο κλασσικό πλέον. Στη συνέχεια και σε μια εποχή που ο Καζαντζίδης ήταν ενεργός, το έντεχνο στα καλύτερα του και το λεγόμενο αγωνιστικό τραγούδι στα φόρτε του, η καρριέρα του απογειώθηκε με τα λαϊκά τραγούδια του Τάκη Μουσαφίρη (Δώσε μου φωτιά, Σε μια στίβα καλαμιές, Κάνε κάτι να χάσω το τραίνο κ.α.)
Στη δεκαετία του '80 κατάφερε να παραμείνει στα μεγάλα κέντρα παρα το ότι οι εξελίξεις στο τραγούδι τον έβγαλαν απο το προσκήνιο. Αυτη όμως η εμμονή του στον "παλιό ήχο" τον έκανε πλέον κλασσικό και τα παντρέματα με τους ροκάδες Λάκη Παπαδόπουλο και Νίκο Πορτοκάλογλου τον ξαναέφεραν μπροστά.
Στη δεκαετία του 1990 με μία φωνη πλέον σφραγίδα, απογείωσε τα μεγάλα ζειμπέκικα του Μάριου Τόκα και του Μικρούτσικου (Σ'αναζητώ στη Σαλονίκη, Λαδάδικα, Ζεϊμπέκικο του αρχάγγελου, Ρόζα).
Στη συνέχεια έκανε μία ακόμα κίνηση που μέτρησε πολυ θετικά στην καρριέρα του, ένα διπλό cd ζωντανά απο το Zoom, που ήταν μιά άψογη παραγωγή, ένας απο τους καλύτερους δίσκους για μένα στη δισκογραφία του λαϊκού τραγουδιού, που περιείχε τραγούδια διάφορων συνθετών και κάποια που δεν είχε τραγουδήσει ο ίδιος σε πρώτη εκτέλεση !!
Στην δεκαετία 2000-10 έκανε συνεργασίες με νεότερους τραγουδιστές και κατάφερε να μείνει στις μεγάλες σκηνές, την ώρα που άλλοι λαϊκοί τραγουδιστές είχαν παραγκωνιστεί απο το σύστημα.
Τον χτύπησε αρκετά χρόνια πριν η επάρατη και σώθηκε όταν ή αδερφή του έγινε δότρια του ενος νεφρού της. Ομως πριν δύο μέρες τον πρόδωσε η καρδιά του...
Αφήνει πίσω την σύζυγο του που ήταν στήριγμα του και τις δύο κόρες του.
Σε μας και στο λαϊκό τραγούδι θα μείνει ανεξίτηλο το ήθος του και η αταλάντευτη πορεία του πάνω στα χνάρια του ανόθευτου και ανθρώπινου τραγουδιού του λαού, που μιλάει για τις καθημερινές του ιστορίες, τα πάθη και τους πόθους του...
Καλό ταξίδι !!!
Κηδεύτηκε ο Δημήτρης Μητροπάνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου