Το σημερινό κείμενο των Αθλητικών Αναδρομών, όμως, έχει σκοπό να αναδείξει μια πτυχή της ζωής του μουσουργού όχι και τόσο προβεβλημένη: την ενασχόλησή του με τον αθλητισμό!
Γεννημένος στα Τρίκαλα (18/1/1915), ο Βασίλης Τσιτσάνης από μικρός είχε έλθει σ’ επαφή με τη μουσική μέσω του τσαρουχά πατέρα του, που έπαιζε με το μαντολίνο του κλέφτικα τραγούδια. Στην πορεία, ο ίδιος ο Τσιτσάνης έμαθε μαντολίνο, μπουζούκι, και βιολί. Γράφει τα πρώτα του τραγούδια στην ηλικία των 15 ετών.
Εκείνη η περίοδος της ζωής του, όμως, δεν είναι σημαντική μόνο διότι δημιούργησε για πρώτη φορά – τότε είναι που αποφασίζει να ασχοληθεί και με τον αθλητισμό !
Τον Μάιο του 1929 λαμβάνει μέρος στις αθλητικές επιδείξεις του σχολείου του. Οι επιδόσεις του, εξαιρετικές.
Στο άλμα τριπλούν κατατάσσεται πρώτος: επίδοση, 11,41 μ. Έπαθλο, το “χρυσό καλαμάρι” από το Δήμο Τρικάλων.
Στο άλμα εις ύψος κατατάσσεται δεύτερος: επίδοση, 1,40 μ.
Στο άλμα απλούν κατατάσσεται πρώτος: επίδοση, 4,73 μ. Παίρνει έπαθλο κορνίζα από την εφημερίδα «Αναγέννηση».
Έτσι, αφού είχε τόσο καλές επιδόσεις, ο Γυμναστικός Σύλλογος Τρικάλων τον εγγράφει στο τμήμα του κλασικού αθλητισμού, αλλά και στην… ποδοσφαιρική ομάδα!!!
Στις 17-5-1930 συμμετέχει με τα χρώματα του Γυμναστικού Συλλόγου Τρικάλων σε αγώνες εφήβων στη Λαμία. Τα πηγαίνει εκ νέου θαυμάσια!
Στο δρόμο των 100 μέτρων κατατάσσεται δεύτερος με χρόνο 12,35. Στο άλμα εις ύψος έρχεται τρίτος με 1,40 μ., ενώ πρώτευσε και στο δρόμο 400 μέτρων με τον πολύ καλό χρόνο των 61′.
Ως ποδοσφαιριστής, αγωνίζεται (πάντα με τα χρώματα του ΓΣΤ) στις 25-5-1930 εναντίον του Τοξότη Βόλου. Τελικό σκορ, 5-0 για τα Τρίκαλα! Στις 26-12-1930 παίζει εναντίον του Πελασγιώτη Λάρισας. Τα Τρίκαλα ξανακερδίζουν, αυτή τη φορά με 1-0!
Κάπου εκεί όμως, ήλθε απότομα και με βίαιο τρόπο το τέλος της ενασχόλησης του Βασίλη Τσιτσάνη με τον αθλητισμό. Κι αυτό, διότι αρρώστησε. «Ελονοσία μετά διογκώσεως της σπληνός και αναιμία», διέγνωσαν οι γιατροί.
Έτσι, ο εξασθενημένος του οργανισμός, αλλά και το… μπουζούκι, για το οποίο το πάθος του όλο και γιγαντωνόταν, δεν του επέτρεψαν να ασχοληθεί ξανά με τον αθλητισμό.
Λίγα χρόνια αργότερα, στα τέλη του 1936, ο Τσιτσάνης θα κατέβαινε στην Αθήνα για να σπουδάσει Νομικά. Κι όπως όλοι ξέρουμε, αυτό που τελικά τον κέρδισε ήταν η μουσική, το μπουζούκι, το ρεμπέτικο… Τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
Ίσως, απ’ όλες τις πτυχές του βίου και της πολιτείας του κορυφαίου μας καλλιτέχνη, η (έστω και βραχύβια) αθλητική του σταδιοδρομία να είναι εκείνη που έχει προβληθεί πιο λίγο απ’ όλες. Άξιζε τον κόπο, όμως, να την αναδείξουμε, καθώς προδίδει ένα ακόμα μεγάλο πάθος του Βασίλη Τσιτσάνη.
Κι αν τυχόν σήμερα πάτε στη συναυλία προς τιμήν του, και ακούσετε το περιβόητο στίχο του “Στα Τρίκαλα στα δυό στενά/σκοτώσανε το Σακαφλιά“, θυμηθείτε την αθλητική του καριέρα, και φανταστείτε τον να παίζει… μπάλα για τα Τρίκαλα!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου