(φωτο απο το μπλογκ "Λαϊκό Τραγούδι")
Στις 5 παρα 20 σήμερα το απόγευμα, ο κορυφαίος μπουζουξής μας, Γιάννης Σταματίου, ο περίφημος, Σπόρος, άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο της Αθήνας, όπου νοσηλευόταν τους τελευταίους μήνες με καρδιολογικά προβλήματα.
Το μάθαμε απο το facebook, ταυτόχρονα σχεδόν, απο το Νίκο Τατασόπουλο, το Νίκο Πουρπουράκη απ'την Αμερική και τον Πάρη Μήτσου και επίσης απο τον Γιώργο Κοντογάννη και το μπλογκ "Λαϊκό Τραγούδι".
Ο Νίκος Τατασόπουλος συντετριμμένος, τον αναγνωρίζει στην κυριολεξία σαν πατέρα του, όπως είδαμε στο φέϊσμπουκ. Ηταν φίλοι αχώριστοι με τον πατέρα του και σίγουρο ήταν και δάσκαλος του Νίκου... το μήλο κάτω απο τη μηλιά !!! Ποιος θα ξεχάσει άλλωστε τη στιγμη αυτη, που συγκινημένος ο Σπόρος είπε και χωρις κανένα εγωκεντρισμό -που διακρίνει ίσως κάποιους-, "Τώρα εγω πρέπει να μάθω σαξόφωνο" όταν άκουσε τι έπαιζε ο Τατασόπουλος σε αφιέρωμα πρν απο 2 χρόνια.
ΣΠΟΡΟΣ-ΤΑΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ-ΤΖΟΥΑΝΑΚΟΣ
(φωτο απο τη σελίδα του Ν.Τατασόπουλου στο fb)
(φωτο απο τη σελίδα του Ν.Τατασόπουλου στο fb)
Η ιστορία του Σπόρου είναι μεγάλη, ξεκίνησε στα 1949 και σε λίγα χρόνια ήταν ο πιο περιζήτητος μπουζουξής στις εταιρείες και στα μαγαζιά, μπαίνοντας με το σπαθί του, με τη δουλειά του και το ταλέντο το, στο πάνθεον των βιρτουόζων του μπουζουκιού που τοτε ήταν οι : ΧΙΩΤΗΣ - ΜΠΕΜΠΗΣ - ΤΑΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ.
Επαιξε σε εκατοντάδες ίσως και χιλιάδες τραγούδια, μεταξύ αυτων το "Ασπρο πουκάμισο" του Τσιτσάνη και "Ανοιξε και μετάνοιωσα" του Χιώτη.
Γνώρισα το Γιάννη Σταματίου πριν 4 χρονια σε εκδήλωση στα Καμίνια και σφίγγοντας του, το χερι αναλογίστηκα τι εχουν παιξει τα χερια αυτα !!! Κατι που λέω συχνα, ειδικά σε φερέλπιδες μπουζουξήδες... Ηρθε και στο Κυπαρίσσι στη Λακωνία στο αφιέρωμα στον Τζουανάκο λιγους μηνες μετα, αλλα ηταν κουρασμενος απο το ταξιδι, αλλιώς ισως να επαιζε. Ηταν ένας εργάτης ακούραστος της μουσικής και άρχοντας σαν άνθρωπος !!!
(Απο το newstrap)
Γνώρισα το Γιάννη Σταματίου πριν 4 χρονια σε εκδήλωση στα Καμίνια και σφίγγοντας του, το χερι αναλογίστηκα τι εχουν παιξει τα χερια αυτα !!! Κατι που λέω συχνα, ειδικά σε φερέλπιδες μπουζουξήδες... Ηρθε και στο Κυπαρίσσι στη Λακωνία στο αφιέρωμα στον Τζουανάκο λιγους μηνες μετα, αλλα ηταν κουρασμενος απο το ταξιδι, αλλιώς ισως να επαιζε. Ηταν ένας εργάτης ακούραστος της μουσικής και άρχοντας σαν άνθρωπος !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου