"Ο πρώτος των πρώτων !!" Ετσι μας χαρακτήρισε τον παπού της, το μεγάλο λυράρη Κουφιανό (1877-1944), η κυρία Νίκλα (Νικολέτα) που ζει σήμερα 76χρονη στο Ακρωτήρι, στα Κουνουπιδιανά μαζι με τον υπερήλικα σύζυγο της, που μας κατατόπισε σε άλλα μουσικά θέματα που ψάχναμε. Περήφανη για τον ξακουστό λυράρη παπου της, που ήκμασε προπολεμικά και έγραψε χρυσές σελίδες στη μουσική ιστορία του τόπου μας !!
Ομως μετα απο λίγες μέρες, χθες συγκεκριμένα, καθως διηγιόμουν το περιστατικό σε μια παρέα, ο φίλος και ερασιτέχνης (ημιεπαγγελματίας) κιθαρίστας Δημήτρης Μαρκουλάκης μας είπε ότι και αυτος είναι απόγονος του Κουφιανού αφου η γιαγιά του ήτανε η άλλη κόρη του Κουφιανού και ακόμα ο φίλος επίσης Μπάμπης Ευθυμάκης που κι αυτος ερασιτεχνικά παίζει λίγο μπουζούκι, είναι και αυτος ξάδερφος του προηγούμενου απο τον ίδιο κλάδο της οικογένειας άρα δισέγγονος και αυτος του Κουφιανού !!
Ο Κουφιανός απέκτησε 3 παιδιά, ένα γιό και δύο κόρες, εκ των οποίων ο γιος σκοτώθηκε 18 χρονών απο τους Τούρκους, μας είπε η εγγονή του ενω οι κόρες παντρεύτηκαν και έκαναν οικογένεια. Χθες μάθαμε ότι ο γιος του ο Γρηγόρης, σκοτώθηκε στη Μικρα Ασία στον πόλεμο, γι'αυτο η κόρη του Κουφιανού έδωσε στο γιο της το όνομα Γρηγόρη στο γιο της, πατέρα του Μαρκουλάκη.
Μάθαμε κι άλλα απο την κυρία Νίκλα -νομίζω το πρωτότυπο αυτο υποκοριστικό το έδωσε ο παπους της- που τον έζησε και τον θυμάται "σαν τώρα" να παίζει, να πηγαίνει στα γλέντια, να δίνει λεφτα στους φτωχούς και άλλες πολλες ιστορίες και παραλειπόμενα που δεν έχουν καταγραφεί έως τώρα εξ όσων γνωρίζουμε ούτε παλιότερα ούτε ακόμα και στη μοναδική βιογραφία του, που δημοσιεύτηκε απο το Θανάση Δεικτάκη στο βιβλίο με τους Χανιώτες μουσικούς που δεν υπάρχουν πια. Απλα θα αναφέρουμε ότι έχει μνήμες (γεν.1934) απο τη συνεργασία του Κουφιανού με τους Κουτσουρέληδες Γιώργη και Στέλιο, ακόμα και τις παρατηρήσεις που έκανε στο Στέλιο, τον σαντουριέρη Αντώνη Παπαμαρκάκη ή Τσεσμέ που ζει υπερήλικας στην Αθήνα, το Ναύτη και άλλους !!
Τα δισέγγονα του μετα απο τη συζήτηση αυτη έκπληξη, χθες βράδυ, σε μια ωραία μπουζουκακατάνυξη που προέκυψε στην ταβέρνα του Πασά, στον Καλυκά στα Χανιά, τραγούδησαν και έπαιξε ο Δημήτρης στο μπουζούκι -με τον υπογράφοντα στην κιθάρα- ένα παλιό σκοπο που τραγουδούσε η γιαγιά τους, κόρη του Κουφιανού !! Με μεγάλη μου έκπληξη αναγνώρισα ένα απο τα μάγκικα πρωτόλεια ρεμπέτικα της περιόδου 1920-1925 !!
Στην ίδια βραδυά είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε ακόμα ένα σπουδαίο παλιό μουσικό της περιοχής μας για τον οποίο θα μιλήσουμε προσεχώς .
Αναμένουμε λοιπον τις επόμενες συναντήσεις ...
Βιογραφία του Νίκου Κατσουλάκη ή Κουφιανού απο το μπλογκ ΚΙΣΣΑΜΟΣ
Ο Νικόλαος Κατσούλης ή Κουφιανός ( Σφακιανής καταγωγής ), γεννήθηκε το 1877 στον Κουφό Κυδωνίας Χανίων. Από τον τόπο καταγωγής του λοιπόν, έμεινε να λέγεται Κουφιανός
Ο Κουφιανός ήταν ένας από τους πλέον δεξιοτέχνες λυράρηδες της εποχής του και άριστος τραγουδιστής. Ήταν επίσης πολύ καλός γνώστης της κρητικής μουσικής παράδοσης και ιδιαίτερα των χανιώτικών μοτίβων, συρτών και πεντοζάλι. Στο πεντοζάλι, όπως θρυλείται σήμερα, ήταν μοναδικός!
Έπαιξε σε πολυάριθμα γλέντια της εποχής του και διασκέδασε χιλιάδες κόσμο, που τον αποθέωναν σε κάθε εμφάνιση του και στην Κρήτη και στην Αθήνα. Στην Σπλάντζια στα Χανιά, ήταν ένα από τα καλά του στέκια και μερακλήδες από όλο τον νομό Χανίων, αλλά και από άλλες περιοχές της Κρήτης έτρεχαν να ακούσουν τον μεγάλο λυράρη.
Ο Κουφιανός έβγαλε και τον δικό του "σκοπό" πάνω στην μελωδία του συρτού. Είναι ο Χαλεπιανός συρτός. Μια σύνθεση πραγματικά άριστη και λεβέντικη, που αν και πολλοί σήμερα δεν ξέρουν την σωστή ονομασία της, ωστόσο την έχουν χορέψει πολλές φορές και έχουν τραγουδήσει πάνω της χιλιάδες μαντινάδες.
Ο θρυλικός Κουφιανός έφυγε από την ζωή το 1947. Αφησε πίσω του πολλούς μιμητές, την ατόφια μουσική παράδοση, την μεγάλη δεξιοτεχνία του και την γλύκα του παιξίματός του, που σπανίζει σήμερα.
Ίσως τελικά, αυτά να είναι τα στοιχεία που τον καθιέρωσαν, σαν ένα από τους καλύτερους δεξιοτέχνες της λύρας που γέννησε ποτέ η κρητική γη.
Ηταν δάσκαλος του Ναύτη.
ο Ναύτης σε μια δισκογραφική δουλειά του τον τίμησε με έναν συρτό αναφεροντάς τον
Και η μαντινάδα του Κώστα Παπαδάκη ή Ναύτη τα λέει όλα:
Τον Κουφιανό στο γλέντι του όσοι κι αν τον ακούσαν,
στο τράβηγμα του δοξαριού τ αηδόνια κελαηδούσαν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου