Φραγμό στην αυθαίρετη οικειοποίηση της μουσικής παράδοσης του Πόντου από αυτοαποκαλούμενους «δημιουργούς» και εταιρείες προστασίας πνευματικών δικαιωμάτων βάζει πρόσφατη απόφαση του τριμελούς πλημμελειοδικείου Κοζάνης, που έκρινε ότι οι εκφράσεις της λαϊκής παράδοσης δεν μπορεί να χαρακτηρίζονται πρωτότυπα πνευματικά δημιουργήματα συγκεκριμένων δημιουργών και να αποτελούν αντικείμενο περιουσιακών δικαιωμάτων.
Τα παραδοσιακά ποντιακά τραγούδια (στίχοι και μελωδίες) αποτελούν δημιουργήματα ανώνυμων λαϊκών καλλιτεχνών και ανήκουν ως πνευματική κληρονομιά στο σύνολο του λαού.
Με το σκεπτικό αυτό το δικαστήριο αθώωσε λαϊκό παραδοσιακό Πόντιο καλλιτέχνη, που μηνύθηκε από εταιρεία προστασίας πνευματικών δικαιωμάτων γιατί τραγουδούσε σε κέντρο διασκεδάσεως παραδοσιακά τραγούδια του Πόντου (π.χ. Αητέντς επαραπέτανεν), χωρίς την άδεια των φερομένων ως δημιουργών τους.
Η Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος (Π.Ο.Ε.) που με την αρμόδια για το θέμα αυτό συγκροτημένη επιτροπή πολιτισμού συντόνισε τον χειρισμό της υπόθεσης, θα εισηγηθεί στην πολιτεία τις επιβαλλόμενες νομοθετικές παρεμβάσεις και ρυθμίσεις, ώστε να προστατευθεί η λαϊκή παράδοση του Πόντου από επίδοξους «δημιουργούς» και τις ποικιλώνυμες εταιρείες προστασίας πνευματικών δικαιωμάτων.
Το Γραφείο Τύπου της Π.Ο.Ε.
Διαβάστε περισσότερα:
http://taxalia.blogspot.com/2009/12/blog-post_8455.html#ixzz0Zb2mqKNQ
3 σχόλια:
Με την Κρητική μουσική τι γίνεται???
Ποιοί σκοποί είναι παραδοσιακοί / αδέσποτοι!, και ποιοί προσωπικές δημιουργίες? Και ποιός είναι αρμόδιος να αποφανθεί γι αυτό το ζήτημα???
Με τα ριζίτικα δεν υπάρχει πρόβλημα, αλλά για τους διάφορους Κισσαμίτικους, Αποκορωνιώτικους, Ρεθυμνιώτικους κλπ συρτούς τι γίνεται???
Ελα μου ντε ;;
Η πλακα ειναι οτι κανείς -εκτος ελαχιστων- δεν τολμα να βαλει τα πραματα στη θεση ντως, να τα πει ως εχουνε !!
Βεβαια μετα θαναρχινιξουνε τα δικαστηρια και τα διχαστηρια ... αλλα πρεπει να γινει η αρχη !!
Φίλε Ανωπολίτη δυστυχώς κανείς δεν είναι αρμόδιος και κανείς δεν μπορεί ή πρέπει να αποφανθεί.
Η μόνη ακλόνητη απόδειξη είναι η δισκογραφία που όλοι μας ξέρουμε πολύ καλά ότι δεν είναι κριτήριο "ιδιοκτησίας" τραγουδιού ή μελωδίας. Οι τοπικές παραδόσεις και οι προφορικές μαρτυρίες επίσης δεν μπορούν να αποτελέσουν κριτήριο "ιδιοκτησίας τραγουδιού/μελωδίας".
Γενικά στην παραδοσιακή μουσική (προ δισκογραφίας) είναι δύσκολο να αποδοθούν πατρότητες και ...μητρότητες. Δεν νομίζω ότι υπάρχει και λόγος βέβαια.
Στη συνείδηση του κόσμου μέσα και από κάθε λογής τοπική παράδοση κατοχυρώνεται πολύ καλύτερα η προελέυση των κάθε λογής μελωδιών
Δημοσίευση σχολίου