ΑΛΕΞΙΟΥ-ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ -ΕΡΤ

Απο το "Λαϊκό Τραγούδι"

Την Κυριακή 13/12/09 το βράδυ παίχτηκε στην τηλεόραση μια συνέντευξη της Χαρούλας Αλεξίου. Η Αλεξίου ήταν σοβαρή, ειλικρινής και ενδιαφέρουσα. Και η όλη της εμφάνιση εξηγεί σε μεγάλο βαθμό για ποιό λόγο έκανε μια τόσο μεγάλη καριέρα. Δυστυχώς, η κυρία που της πήρε τη συνέντευξη, τις περισσότερες φορές φαινόταν άσχετη με το αντικείμενο, ή έκανε ερωτήσεις τύπου μοντέρνες ή "ψυχολογικές" σαν κι αυτές που κάνουν στα μεσημεριανάδικα των ιδιωτικών καναλιών.
Το πρόβλημα είναι γενικότερο στην ΕΡΤ γιατί υπάρχουν κάποιες εκπομπές συνεντεύξεων, τις οποίες συμπτωματικά έχουν αναλάβει κυρίες, που είναι - στην καλύτερη περίπτωση - ανεπαρκείες και πολύ συχνά γελοίες και απαράδεκτες. Είναι κρίμα, γιατί μερικές φορές προσκαλούν ανθρώπους που έχουν και έργο και προσωπικότητα και διαδρομή, που θα θέλαμε να ακούσουμε να μας αφηγούνται ενδιαφέροντα περιστατικά και να μας λένε και τις απόψεις τους. Δυστυχώς, καμμιά από τις εκπομπές αυτές δεν βλέπεται...

ΣΧΟΛΙΟ

Κυριολεκτικά το Λ.Τ. μας πήρε τη μπουκιά απ'το στόμα !! Αυτα που ακριβώς σκεπτόμαστε να γράψουμε τα είδαμε γραμμένα σήμερα. Ισως και να μην κάναμε ανάρτηση γιατί τελευταία υπάρχει έλλειψη χρόνου, αλλα ευκαιρίας δοθείσης, συμπληρώνουμε και μεις.

Μια συνέντευξη που αρχικά δεν ήθελα να δω, γιατί λεω μία απ'τα ίδια θάναι ... αλλα ίσως η χαλαρότητα της κυρίας που έπαιρνε τη συνέντευξη, άσχετα ότι δεν το είχε το αντικείμενο, όπως σωστα σημειώνει το Λ.Τ., έκανε τη Χάρη (Χάριτα κανονικά...) Αλεξίου-Ρουπάκα, να ανοίξει το "ημερολόγιο" της και να κοινοποιήσει πράγματα που είτε δεν έχει ξαναπεί είτε δεν ήταν τόσο σωστα βαλμένα στον χρόνο.

Προσωπικά δεν τρελλαίνομαι με καλλιτέχνες που το σύστημα τους ξεζουμίζει και μετατρέπει τα λαρύγγια τους -στην περίπτωση ενος τραγουδιστή- σε χρυσές βρύσες !! Ο ίδιος ο καλλιτέχνης πρέπει να έχει το φρένο να πεί "όπα" !! Τέλος πάντων ακούσαμε για τη μεγάλη ευθύνη του αδερφού της Γιώργου Σαρρή (Ρουπάκα) στο ότι απο κορδελιάστρα και μοδίστρα που πήγαινε (κείνη την εποχή με το fashion ασχολιόταν στην Ελλάδα ο Τσεκλένης και 1-2 άλλοι, οι μοδίστρες ήταν ένα πολυ προσοδοφόρο επάγγελμα όπως σήμερα οι κομμώτριες, ψαλιδιά και 100ρικο) μέσα σε ένα χρόνο έγινε περιζήτητη τραγουδίστρια !! Απο την όλη εξιστόρηση φάνηκε ότι η Χαρούλα που απο τα 14 της, δηλαδή γύρω στο 1965-'66 να υποθέσουμε, δούλευε για τον επιούσιο όχι αστεία, ώσπου τραβήχτηκε με τα της μοδιστρικής, είχε την έφεση για να πετύχει κάπου ! Το ότι ήταν κορδελιάστρα ίσως και να είναι μια κακία που έχει ακουστεί γι'αυτην, όπως κορδελιάστρα ήταν και η Μοσχολιού το '63, πριν πάει να τραγουδήσει σε κέντρο και την ακούσει ο Ζαμπέτας και ήταν κάτι που δεν το είπε η Χ.Αλ. έτσι ακριβώς, ούτε περι μοδίστρας, το είπε περιφραστικά ...

Το ότι δήλωσε έπειτα, ότι ποτε δεν της πέρασε απο το μυαλό της τότε να γίνει τραγουδίστρια, ίσως και νάναι ψεμματάκι, δεν μπορει στα 19-20 σου, όταν ο αδερφός σου που ήδη τραγουδάει σε αναγνωρίζει, να μην έχεις κολλήσει το "ψώνιο" ... λίγο δύσκολο μου φαίνεται !!

Ενα άλλο που δεν ακούσαμε είναι πόσο τη βοήθησε ο πρώην σύζυγος της παραγωγός και μεγαλοπαράγων -σταδιακά- της Μίνος, Αχιλλέας Θεοφίλου. Προωθώντας τη Χαρούλα, πολλες άλλες έμειναν πίσω, είτε στην ίδια εταιρεία είτε απο άλλες που θα μπορούσαν να έρθουν μεταγραφή, στοχεία δεν έχουμε, αλλα βλέπουμε πως λειτουργεί το κύκλωμα. Είδαμε τη Μοσχολιού και τη Διαμάντη να εκτοπίζονται και την ανερχόμενη τότε Βίσση, να περιμένει μια δεκαετία να κάνει όνομα, ώσπου έκανε με στραβό τρόπο τη δεκαετία του '90  ...

Είπε για το πως "συμπάθησε" τη φωνη της μετα την "Οδο Αριστοτέλους" και μας εντυπωσίασε, δεν είπε (εκτος αν δεν το άκουσα) για τη συνεργασία με Λοϊζο, Ρασούλη που είναι η μιση της καρριέρα ...

Πάντως ήταν όντως ανθρώπινη, χαλαρή και αρκετά εξομολογητική και κυρίως αυτο που λένε και ο Γ.Κοντογιάννης και οι συνεργάτες του : Φάνηκε το γιατί έκανε τόσο μεγάλη καρριέρα !!

Εκει που ενοχλήθηκα και τελειώνω, είναι όταν πήγα να κλείσω τη μέσα τηλεόραση, που έπαιζε κάτι άλλο και συγκεκριμένα ειδήσεις και απο τις κουβέντες της Χαρούλας ότι "θέλω να γνωρίζω πράγματα που να με εκπλήσσουν... και ευτυχώς υπάρχουν ακόμα..." βρέθηκα στη στυγνη και στεγνη πραγματικότητα της κρίσης, της αναδουλειάς, της χρεωμένης χώρας, των μέτρων για την οικονομία κλπ και τότε κατάλαβα πόσο υπερφίαλη μου ακούστηκε αυτη η δήλωση και πόσο παράταιρη στην εποχή μας μια τέτοια πολυτέλεια, απο μιά λαϊκή υποτίθεται τραγουδίστρια ...