Είναι να ντρεπόμαστε εμεις οι Κρητικοί

Απο το Nonews, αναδημοσίευση απο τα ΝΕΑ

«Χρυσό» λάδι με ιστορία...

Δύο αδέλφια από την Κορινθία εξάγουν ελαιόλαδο στην Αμερική ...
Απαλή φρουτώδη γεύση που γίνεται ελαφρώς πιπεράτη καθώς σβήνει στο στόμα. Μοιάζει με ένα γευστικό ταξίδι, όμως στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα ταξίδι στο παρελθόν. Τα αδέλφια Καμαριανάκη παράγουν στην Ελλάδα και εξάγουν στην Αμερική ένα βραβευμένο ελαιόλαδο, βασισμένο σε αρχαιοελληνικές συνταγές και στις διηγήσεις των γερόντων του χωριού.
Αφού ολοκλήρωσαν τις σπουδές τους στη Βρετανία, οι δρόμοι τους χώρισαν. Ο Χρήστος Καμαριανάκης μετανάστευσε στον Καναδά και άνοιξε μια επιχείρηση εγκατάστασης λογισμικών. Ο Τιμόθεος Καμαριανάκης επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου εργάστηκε ως αρχαιολόγος. Μερικά χρόνια αργότερα, ένα κομμάτι γης στην Πελοπόννησο ένωσε ξανά τα δύο αδέλφια. Είχαν κληρονομήσει από τον πατέρα τους 25 στρέμματα γης κοντά στο χωριό Πύργος, στην Κορινθία. Ένα κτήμα που είχαν ζωντανέψει με τα χέρια τους όταν- παιδιά ακόμηφύτεψαν εκεί ελαιόδεντρα. Ακολουθώντας μια οικογενειακή παράδοση που ξεκίνησε τουλάχιστον 400 χρόνια πριν στην Κρήτη, τα δύο αδέλφια αποφάσισαν το 2005 να παράγουν το δικό τους λάδι. Σήμερα, τα 1.700 μπουκάλια της ετήσιας παραγωγής τους καταλήγουν σε ράφια εκλεκτών καταστημάτων του εξωτερικού. Υπολογίζουν ότι του χρόνου τα έσοδα από τις πωλήσεις τους σε Αμερική, Καναδά και Αγγλία θα φτάσουν το ένα εκατομμύριο δολάρια. Για να παρασκευάσουν το λάδι τους τα δύο αδέλφια ανέτρεξαν σε αρχαιοελληνικές πηγές και συνδύασαν τα ευρήματά τους με τη λαϊκή σοφία του χωριού.

Ταξίδι στην ιστορία
«Υπάρχουν πηγές από την αρχαιότητα και τον Μεσαίωνα που προσφέρουν σημαντικές πληροφορίες για την καλλιέργεια της ελιάς», λέει στα «ΝΕΑ» ο Τιμόθεος Καμαριανάκης. «Ο Ιπποκράτης είναι μία από τις πηγές στις οποίες βασίζω σήμερα τις τεχνικές μου. Δεν αντιγράφω τους αρχαίους Έλληνες και ό,τι έκαναν τότε. Απλά δανείζομαι στοιχεία και τα χρησιμοποιώ σε συνδυασμό με πιο σύγχρονες μεθόδους και τις διηγήσεις των γερόντων στα χωριά». Μια από αυτές τις μεθόδους, όπως εξηγεί ο κ. Καμαριανάκης, είναι να μην ξεριζώνει τα γαϊδουράγκαθα από το κτήμα του. «Το γαϊδουράγκαθο λειτουργεί ως ξενιστής για ένα έντομο που καταπολεμά τον δάκο. Προσπαθούμε να βελτιώσουμε το κτήμα με σεβασμό προς τη φύση. Όχι όπως γίνεται συχνά, όταν ο άνθρωπος ψεκάζει και σκοτώνει τα πάντα», λέει. Ακόμα και στο κλάδεμα τα δύο αδέλφια εφαρμόζουν τις συμβουλές των γηραιότερων του χωριού. «“Κλάδεψε το δέντρο έτσι ώστε να μπορεί να πετάξει ένα πουλί ανάμεσα από τα κλαδιά του”, μας λένε οι γέροντες του χωριού», λέει ο Χρήστος Καμαριανάκης. «Εννοούν ότι το δέντρο πρέπει να κλαδεύεται έτσι ώστε να κυκλοφορεί αρκετός αέρας και φως ανάμεσα από τα κλαδιά του». Ο Τιμόθεος Καμαριανάκης εφαρμόζει και μια πιο σύγχρονη μέθοδο, τη βιοδυναμική καλλιέργεια. Αυτή η πρακτική βασίζεται στις φάσεις της σελήνης. Ανάλογα με αυτές καθορίζεται το πότε θα γίνουν διάφορες εργασίες στο κτήμα, όταν η γη θα είναι έτοιμη για την ανθρώπινη επέμβαση.


«Σε 5 χρόνια θα έχουμε έσοδα 8 εκατ. δολάρια»

ΤΑ ΔΥΟ ΑΔΕΛΦΙΑ έχουν στο κτήμα τους 1.000 δέντρα της σπάνιας και ευάλωτης ποικιλίας Πατρινιά. «Η Πατρινιά καλλιεργείται σήμερα κυρίως σε μια λεπτή λωρίδα γης ανάμεσα στην Κορινθία και την Αχαΐα. Είναι ένα δέντρο πολύ ευαίσθητο στη ζέστη και στην παγωνιά. Όμως φτιάχνει ένα λάδι με απαλή γεύση και χαμηλό σε οξέα, λέει ο Τιμόθεος Καμαριανάκης. Ο Χρήστος Καμαριανάκης έχει αναλάβει το μάρκετινγκ των προϊόντων από το Τορόντο του Καναδά. Το λάδι τους με την ονομασία «Άρτεμις» δεν κυκλοφορεί στην ελληνική αγορά, αλλά μόνο στο εξωτερικό. Ένα μπουκάλι μισού λίτρου στοιχίζει 80-100 δολάρια.

Το περασμένο καλοκαίρι το «Άρτεμις» απέσπασε το ασημένιο μετάλλιο στον διαγωνισμό ελαιολάδου του Λος Άντζελες. «Αν φτιάχναμε μια Μπέντλεϊ, το κόστος της θα ήταν ανάλογο. Δεν πουλάμε το προϊόν μας στην Ελλάδα γιατί στην ελληνική αγορά κυκλοφορούν ήδη λάδια καλής ποιότητας», λέει ο κ. Καμαριανάκης. Σύμφωνα με το Κέντρο Ελιάς στο UC Davis, το 2007 η Αμερική εισήγαγε 266.512 τόνους ελαιολάδου. Το 58% των εισαγωγών προήλθε από την Ιταλία, ακολούθησαν η Ισπανία και η Αργεντινή, ενώ στην τέταρτη θέση ήταν η Ελλάδα. Ο Χρήστος Καμαριανάκης συνεχίζει να εργάζεται παράλληλα στην εταιρεία εγκατάστασης λογισμικών που δημιούργησε στον Καναδά. Εκτιμά ότι σε πέντε χρόνια τα έσοδα της επιχείρησης ελαιολάδου που έχει με τον αδελφό του θα φτάσουν τα 5-8 εκατομμύρια δολάρια. Αυτό θα του επιτρέψει, όπως λέει, να αφοσιωθεί πλήρως στο κτήμα του στην Πελοπόννησο. Ήδη ετοιμάζει μια συνεργασία με έναν φημισμένο σεφ της καναδικής τηλεόρασης που ελπίζει ότι θα προωθήσει το προϊόν του. «Με το λάδι μας λέμε μια ιστορία.

Προσπαθούμε να εμπνεύσουμε τους ανθρώπους της Βόρειας Αμερικής και να τους στείλουμε και πάλι στην κουζίνα. Να απολαύσουν τη χαρά της παρασκευής σπιτικού φαγητού», λέει.
NEA

ΣΧΟΛΙΟ ΡΕΜΠΕΤ ΚΑΦΕ

Τώρα αυτο το παραμύθι με τις σπανιες ποικιλίες να το πιστέψουμε ;; Και εμεις που είμαστε τόσα χρόνια  ;; Που ζούμε ρε παιδιά ;;
Για να λέμε και του στραβου το δίκιο, στα Χανιά υπάρχει ένας νέος επιχειρηματίας, με έδρα τη Σούδα, που κάπου 15 χρόνια τώρα εξάγει επιτυχώς λάδι στην Ευρώπη και δη στην Ολλανδία σε ποικίλες συσκευασίες και γεύσεις !! Απο όσο γνωρίζω πουλάει απο 10 εώς 20 ευρω το κιλο ή λίτρο (900 γρ.) χωρις ναναι απαραίτητα βιολογικό !!
Πρόσφατα και άλλος ένας επιχειρηματίας δραστηριοποιείται στη Σούδα και εξάγει λάδι στη Γερμανία, με ζητούμενο : γέυση, χρώμα και γραμμές οξύτητας.
Είναι κρίμα όμως η πάνω Ελλάδα να αγοράζει το λάδι της Αλτις και της Μινέρβα και ο Κρητικός να πουλάει 2-2,50 ευρω το κιλο αυτη τη στιγμή, με κόστος 0,70-1,50 !! Οι εταιρείες το δ ίνουν στα κρητικά ράφια 6-7 ευρω τα 900 γραμμάρια και αλλου πιστεύω πιο ακριβά και δεν ξέρεις αν έχουν αναμείξει λάδι απο Τουρκία ή αλλου πάμφθηνο και 20 % λάδι με καλη γεύση και χρώμα !!! Χρώμα όμως και μουσικούλα ζόρικη, έχουν τα διαφημιστικά στην τηλεόραση και ο άλλος πάει σαν το χάνο και το αγοράζει.
Η αλήθεια έιναι βέβαια ότι ο πελάτης όσο καλόπιστος και νάναι και το καλύτερο λάδι να του δώσει ο x  Μανούσος Παυλιδοσηφάκης ... δεν θα το πάρει γιατί ακριβώς δεν ξέρει αν θάναι καλύτερο απ'το Αλτις (παράδειγμα) ... αρα μεσσιέ Γαβαλά και λοιποι παρατρεχάμενοι αυτο το ΠΟΠ και δε συμμαζεέυεται, αν είχατε έστω και μία ελάχιστη αγάπη για τον τόπο, θα το είχατε ξεμπερδέψει σε μερικές μέρες και ο κρητικός θα πουλούσε λάδι με 5-10 διαφορετικές γευσεις και οξύτητες και ΕΝΑ ΟΝΟΜΑ σε τιμές που θα ήτανε τέτοιες ώστε να το παράγει για να βιοποριστεί και όχι να τον αναγκάσει να γίνει γκαρσόνι !!
Αλλα τι λέω ... εδω μας πήρανε τα τσακάλια τις ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ το λάδι θα μας αφήνανε ;;