Γιατί ο Γ.Ραγκούσης "κλείνει το μάτι" στη...Χόντα;

Μεγάλη ήταν η αποδοχή, από την κοινή γνώμη, της απόφασης του υπουργού Εσωτερικών Γιάννη Ραγκούση, για τον περιορισμό της κυκλοφορίας πολυτελών κρατικών αυτοκινήτων, εισπράττοντας εύσημα. Ωστόσο το θέμα δεν είναι έτσι απλό.

Διότι ο υπουργός προσδιόρισε και τον τρόπο αντικατάστασή τους, αλλά… εν πολλοίς και τη μάρκα των αυτοκινήτων.

Ο κ. Ραγκούσης και η κυβέρνηση, γενικότερα, πρέπει να προσέξουν το συγκεκριμένο θέμα, για να μη βρεθούν απολογούμενη για «φωτογραφικές» αποφάσεις για να ευνοήσουν κάποιους ημέτερους. Ο υπουργός Εσωτερικών μίλησε για αντικατάσταση των παλιών αυτοκινήτων του κρατικού στόλου με νέα, υβριδικά, 1.400 έως 1600 κυβικών εκατοστών. Η απόφαση χαιρετίσθηκε σχεδόν με ενθουσιασμό από τους πολιτικούς και κοινοβουλευτικούς συντάκτες, οι οποίοι δεν γνωρίζουν σχεδόν τίποτα από το αυτοκίνητο και την αγορά του. Κι έτσι, μοιραία, το βάρος δόθηκε στις εξαγγελίες του υπουργού και όχι στο περιεχόμενό τους. Άλλωστε και οι οικονομικοί συντάκτες δεν είναι πολύ σχετικότεροι. Από την άλλη, εκείνοι που γνωρίζουν το θέμα, οι λεγόμενοι αυτοκινητιστικοί συντάκτες, δεν παίζουν κανένα ρόλο στη διαμόρφωση της γραμμής του μέσου στο οποίο εργάζονται.
Με αφορμή τα προηγούμενα, θα λέγαμε ότι είναι καλό, ίσως, πριν κάθε υπουργός αποφασίσει και εξαγγείλει ένα μέτρο, το οποίο μπορεί να φαίνεται πολύ καλό και εντυπωσιακό, να ρωτά και τι άλλο γίνεται σε κάθε περίπτωση και ποιες επιπτώσεις μπορεί να έχει ένα μέτρο ή τι άλλο μπορεί να γίνει.
Γιατί, για παράδειγμα, όσο καλές κι αν είναι οι προθέσεις του, ποιες είναι οι γνώσεις του γύρω από το αυτοκίνητο και την αγορά του; Και είναι βέβαιος ότι εκείνοι που του εισηγήθηκαν ένα μέτρο που δείχνει να είναι πολύ καλό, το έκαναν από αγαθές και μόνο προθέσεις;
Η απόφαση, όπως είπε ο ίδιος ο κ. Ραγκούσης, αλλά και άλλα στελέχη της κυβέρνησης, ελήφθη για δύο λόγους: πρώτο, για περιβαλλοντικούς λόγους και, δεύτερο, για οικονομικούς λόγους. Επ΄αυτών, οι ακόλουθες παρατηρήσεις:
Όταν ο υπουργός εξήγγειλε την αντικατάσταση του στόλου των αυτοκινήτων του δημοσίου με υβριδικά αυτοκίνητα 1.400 έως 1.600 κυβικών, γνώριζε ότι τέτοια αυτοκίνητα παράγει μόνο μια εταιρία παγκοσμίως, η Χόντα; Άρα, το ελληνικό δημόσιο επέλεξε τη Χόντα ως προμηθευτή; Και μέσα από ποιες διαδικασίες γίνεται μια παρόμοια επιλογή; Ο Πρωθυπουργός και ο ίδιος ο κ. Ραγκούσης, υποσχέθηκαν δημόσια διαβούλευση για όλες τις μεγάλες προμήθειες του δημοσίου. Παρόμοια διαδικασία δεν έχει υποπέσει στην αντίληψή μας. Άρα, πως έγινε η συγκεκριμένη επιλογή; Προφανώς έγινε από τον ίδιο τον κ. Ραγκούση, ο οποίος οφείλει να είναι διπλά και τριπλά προσεκτικός, καθώς είναι εκείνος που θα εγγυηθεί την εφαρμογή αυτής της διαδικασίας γενικότερα στο δημόσιο.

Ολο το άρθρο στο (Νεοδημοκρατικό) i-Reporter