Τελικά η πολυαναμενόμενη προσφορά απο το "ΒΗΜΑ "με τα τραγούδια του Σταύρου Ξαρχάκου, κυκλοφόρησε στη σημερινή έκδοση και πραγματικά είναι για συλλέκτες και μη !! Δεν είναι ούτε απρόσιτα χλιδάτη όπως γίνεται με κάποιους πρωτοκλασσάτους τραγουδιστές -που έχει κάνει τραγούδι ο Πανούσης και θέλουν να λέγονται λαϊκοί- αλλα δεν είναι ούτε πρόχειρη !! Περιέχει μια θήκη απο χαρτόνι διπλωμένη και ένα σταχωμένο βιβλιαράκι με τα περιεχόμενα και θήκες για τα cd. Το βιβλιαράκι-θήκη περιλαμβάνει τους τίτλους και συντελεστές των τραγουδιών καθως και λίγα λόγια σχετικά με την ιστορία τους, δοσμένα με ένα καλαίσθητο και λιτο τρόπο χωρις πολλες φιοριτούρες !! Σε κάθε δισέλιδο σχεδον, περιέχονται φωτογραφίες ακυκλοφόρητες απο το παρελθόν του Σταύρου Ξαρχάκου και ακόμα κάποιες φωτογραφίες υποθέτουμε με το δικο τους νόημα ... Η σημερινή έκδοση περιέχει το πρώτο cd (εμ πρέπει να πάρουμε και τα επόμενα ...) της σειρας απο τα 6 συνολικά που θα κυκλοφορήσουν. Εκει που πραγματικά όμως λέμε ότι αξίζει η σειρα αυτη είναι στην ηχητική απόδοση που είναι άψογη !! Αν εξαιρέσουμε ότι σε κάποια σημεία "πηδάει" το cd που μπορει να οφείλεται και στο 10χρονο cd player ... ο ήχος είναι πραγματική απόλαυση !! Τα τραγούδια είναι άψογα ισοσταθμισμένα, φαντάζομαι πρέπει να είναι απο remaster !
Τη μουσική επιμέλεια είχε ο Γιώργος Τσάμπρας. Η επιλογή των τραγουδιών άψογη -για τα δικα μας γούστα τουλάχιστον- ενω στο πρώτο αυτο cd βρήκαμε "Το τραγούδι της Αθήνας" που είχε τραγουδήσει το 1964 η Αννα Χρυσάφη και την "Καισαριανή" με την εκτέλεση της Μελίνας και αλλα ...
Το μόνο που λείπει, είναι τα ονόματα των μουσικών που παίζουν και τα στοιχεία των ηχογραφήσεων (τόπος, ημερομηνία, κωδικοί) Απο κει άλλωστε θα βλέπαμε που γράφτηκαν αυτα τα τραγούδια ... στα κτίρια της Columbia που ήθελε ο κος Μάτσας να γκρεμίσει και εκτος απο2 τα κατάφερε ... και κύττα ειρωνεία, ο ίδιος επιμελήθηκε μαζι με τον Χρ.Λαμπράκη αυτο το αφιέρωμα !!
Παρουσίαση
Ακούγοντας αυτα τα τραγούδια, έρχονται θύμησες απο τα παλιά πικαπ και απο τις παρέες που τότε τραγουδούσαν αυτα τα τραγούδια, την εποχή που δεν υπήρχε η δυνατότητα να τα ακούσεις κάπου αφου τα λιγοστά αυτοκίνητα είχαν το πολυ ένα ραδιοφωνο και οι ταβέρνες κατι παλιά ραδιόφωνα με μπαταρίες-στοιχεία που παίζαν στη χάση και στη φέξη τέτοια τραγούδια ... μόνο στις εκδρομές και στις παρέες κι εγω πιτσιρικάς θυμάμαι τους μεγάλους να τα τραγουδούν κι εμεις ξεθεωμένοι απο το παιχνίδι να ψάχνουμε καμμια βρύση να βάλουμε το χέρι ή με το στόμα κατευθείαν, να πιούμε νερο να ξεδιψάσουμε ... που να βρούμε εμφιαλωμένο ;; ... και απο κάπου μακρυά το μπουζούκι του Κώστα Παπαδόπουλου να κελαϊδάει ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου