Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2009

Ο Παπαδάκις ξαναχύπησε ...

Αλήθειες και μύθοι για τον Βαγγέλη Παπάζογλου
Σε ήχο ελληνικό
Του ΓΙΩΡΓΟΥ Ε. ΠΑΠΑΔΑΚΗ
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ: ΑΠΑΝΤΑ
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ΦΑΛΗΡΕΑ

Ακόμη μία έκδοση με ρεμπέτικα. Τραγούδια του Βαγγέλη Παπάζογλου, από τις 78 στροφές. Οχι πως τα περισσότερα απ' αυτά δεν έχουν ξανακυκλοφορήσει στη διάρκεια της τελευταίας... τριακονταετίας (!) αλλά τώρα, για δεύτερη φορά, παρουσιάζονται συγκεντρωμένα σε ένα νέο συμπίλημα [η πρώτη ήταν ο διπλός δίσκος LP «Βαγγέλης Παπάζογλου» από τον ίδιο εκδότη (1132 CP 918 το 1982)].
Στα «Απαντα» του Παπάζογλου συμπεριλαμβάνονονται, εκτός από τα 30 (περίπου) τραγούδια που υποτίθεται πως είναι όλη η παραγωγή του συνθέτη, και άλλες εκτελέσεις των ίδιων τραγουδιών, που κάνουν ένα σύνολο 46 ηχογραφήσεων.

Ο Παπάζογλου αναγνωρίζεται γενικά ως ένας από τους μουσικούς της σμυρνέικης «σχολής» που επέδρασαν αποφασιστικά στον προσανατολισμό του λαϊκού τραγουδιού της εποχής του. Μαζί, λένε, με τον Τούντα «σημάδεψαν» το λαϊκό τραγούδι. Ωστόσο, πολλά από τα ιστορικο-μουσικολογικά περί το ρεμπέτικο, εντρυφήματα κινούνται συχνά στα όρια της υπερβολής και της μυθολογίας. Στον τομέα αυτόν η παρούσα έκδοση διά των σχολίων που δημοσιεύει στο ένθετο 16σέλιδο δεν αποτελεί εξαίρεση, θα έλεγε μάλιστα κανείς πως συχνά μοιάζει να δίνει και ρεσιτάλ προχειρότητας και ημιμάθειας, αλλά με το ύφος και τον αέρα μιας ειδημοσύνης ή αυθεντίας! Ετσι διαβάζουμε πως ο Παπάζογλου αποτελεί «χαρακτηριστικό εκπρόσωπο αυτού που αποκαλείται σμυρνέικο τραγούδι στην Ελλάδα...», πράγμα ανακριβές, αφού από τη γραφή και το ρεπερτόριό του λείπουν εντελώς άλλα χαρακτηριστικά των σμυρνέικων, όπως π.χ. το ελαφρύ ευρωπαϊκό στιλ του μουσικού θεάτρου, ο (πολύ χαρακτηριστικός) «ανατολικο-δυτικός χαρακτήρας, όπως π.χ. των τραγουδιών «Δεν σε θέλω πια», «Εχει η Σμύρνη ζωγραφιές», «Κακούργα Ελλη», η λογιότατη «Σμυρνιά» κ.ά.
Ο Παπάζογλου έγραφε τραγούδια της εμπορικής κατηγορίας «ρεμπέτικα», που ακολουθούσαν ορισμένα πρότυπα και προδιαγραφές μιας συγκεκριμένης εποχής, όπως έκαναν όλοι οι «λαϊκοί συνθέτες» με τους οποίους είχαν πάρε-δώσε οι εταιρείες που μονοπωλούσαν τότε τη λαϊκή μουσική. Οι διαφοροποιήσεις του μουσικού στιλ, της γραφής των στίχων, της θεματολογίας και της ερμηνείας γίνονται αισθητές ως μόδες των εποχών, περισσότερο, και λιγότερο ως ατομικότητα και προσωπικό ύφος του κάθε δημιουργού. Γι' αυτό και από τις χιλιάδες των ρεμπέτικων ψευτορεμπέτικων κ.λπ. της δισκογραφικής παραγωγής, ο αείμνηστος Μάνος Χατζιδάκις τόλμησε κάποτε να πει πως τα ρεμπέτικα είναι πάνω-κάτω ογδόντα τραγούδια, προκαλώντας την οργή όλων των κομπογιαννιτών της ρεμπετολογίας!
Ενα άλλο, λεπτό, ζήτημα που θίγουν οι συγγραφείς του ενθέτου, είναι η υπεξαίρεση τραγουδιών του Παπάζογλου από άλλους συνθέτες. Και όσο μεν αφορά γνωστές περιπτώσεις τραγουδιών του Παπάζογλου που τα οικειοποιήθηκαν άλλοι, όπως λ.χ. το τραγούδι «Οι λαχανάδες» ή το «Πέντε χρόνια δικασμένος», έχει καλώς. Δεν έχουν όμως καθόλου καλώς διατυπώσεις (και με πάσαν βεβαιότητα μάλιστα) πως τραγούδια που υπογράφουν διάφοροι δημιουργοί είναι τάχα του Παπάζογλου, με μόνη τεκμηρίωση δηλώσεις όπως: «κάνει μπαμ ότι είναι του Βαγγέλη» ή, το επιστημονικότερο, ότι η μελωδία: «...φωνάζει από μακριά ότι είναι καραμπινάτος Παπάζογλου...». Μουσικολογιότατος και καραμπινάτος ο... ρεμπετο -«ερευνητής». Και δεν είναι μόνο αυτά. Ο χώρος δεν επιτρέπει να μαρτυρήσουμε όλους τους μαργαρίτες.
Τι τα θέλουν τα σχόλια και τις αναλύσεις; Δεν έφτανε ένα διπλό άλμπουμ με παλιά λαϊκά τραγούδια; Ντε και καλά να μας θυμίσουν άλλη μια σοφή ρήση του Μάνου Χατζιδάκι: «Πάλι ζητώ συγγνώμη από τους ερευνητές. Τόση προσπάθεια, τόση συλλογή, πάθος στη λεπτομέρεια και στην καταγραφή, για ένα αποτέλεσμα αφελές;»

Σχόλια Ρεμπέτ καφε

- Ελα μωρε, ο Χατζηδάκις 5 τραγούδια είναι ...
και ο Θεοδωράκης άλλα 5 ...

- Λαϊκή μουσική ... ιαχχχ
- Ρεμπέτικη κομπανία με τον Γ.Παπαδάκη ακκορντεονίστα του λέει τίποτα ;; Οπου καθήσαμε φτύνουμε τώρα ;;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

cretan music - mantinades