Η κυρία Κούλα και το Μαρς "Βότσης"

Η Κυρία Κούλα Αντωνοπούλου ήταν μία απο τις πρώτες Ελληνίδες τραγουδίστριες που "εβαλαν" τη φωνη τους σε πλάκα γραμμοφώνου σαν σόλο τραγουδίστρια, ίσως και η πρώτη !! Γεννήθηκε περίπου το 1880, στο Μεσολόγγι (σύμφωνα με κάποια στοιχεία) και μετανάστευσε στην Αμερική το 1912 όπου έκανε και την καρριέρα της. Απο τον εθνομουσικολόγο Μάρκο Δραγούμη μαθαίνουμε για το τραγούδι σε ρυθμο Μαρς δηλαδή εμβατήριο με τον τίτλο "Βότσης" που κυκλοφόρησε το 1917 η κυρία Κούλα

Ένα από τα ωραιότερα τραγούδια της κ. Κούλας είναι το μαρς που γύρισε σε δίσκο για να εξυμνήσει το εκπληκτικό κατόρθωμα του Υδραίου ναυτικού Νικολάου Βότση (1877-1934). Εγγονός ναυτικού και αγωνιστή του 1821, ο Βότσης συμμετείχε στον αποκλεισμό της Κρήτης από τον ελληνικό στόλο το 1896. Το όνομά του όμως συνδέθηκε με το πρώτο ναυτικό κατόρθωμα των Βαλκανικών Πολέμων. Τη νύχτα της 18/10/1912 (ήταν τότε υποπλοίαρχος) μπήκε με το τορπιλοβόλο 11 στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης και με τρεις τορπίλες βύθισε το εκεί αγκυροβολημένο τουρκικό πολεμικό «Φετίχ Μπουλέν» εξοπλισμένο με 18 πυροβόλα. Το 1920 ο Βότσης έγινε κυβερνήτης του θωρηκτού «Κιλκίς» που ναυλοχούσε στην Πόλη κι αργότερα διορίστηκε διοικητής των εκεί ελληνικών ναυτικών δυνάμεων καθώς και ύπατος αρμοστής της Πόλης. Το 1922 αποστρατεύτηκε με τον βαθμό του υποναυάρχου, αλλά ανέλαβε πάλι καθήκοντα μετά από μερικούς μήνες. Και ως κυβερνήτης του θωρηκτού «Λήμνος» φρόντισε για τη διάσωση των διωκομένων Ελλήνων από τη Μικρά Ασία. Προτομές του Βότση υπάρχουν στη Θεσσαλονίκη (κοντά στο Λευκό Πύργο) και στην πατρίδα του την Ύδρα.
Το κατόρθωμα του Βότση στη Θεσσαλονίκη έγινε γρήγορα τραγούδι, και κυκλοφόρησε μάλιστα τόσο πλατιά, ώστε πέρασε στη λαϊκή παράδοση. Έτσι ο Θ. Α. Νημάς στο βιβλίο του «Δημοτικά Τραγούδια της Θεσσαλίας» [9] το καταχωρεί στα λεγόμενα «ιστορικά» τραγούδια.
Η μόνη γνωστή σε μένα εκτέλεση σε δίσκο του «Μαρς Βότσης»είναι αυτή της κ. Κούλας. Κυκλοφόρησε από την Columbia στα τέλη του 1916 ή τις αρχές του 1917.[10] Το μέρος του βιολιού παίζεται από τον Αθανάσιο Μακεδόνα, του λαούτου από τον Ανδρέα Πατρινό και του σαντουριού από τον Στέλιο Μελά. Στο πίσω μέρος του δίσκου παίζεται από τους ίδιους καλλιτέχνες το «Μαρς Αβέρωφ». Πρόκειται για έναν σπάνιο δίσκο που είχα την τύχη ν’ αποκτήσω στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και που σήμερα ανήκει στη δισκοθήκη του Μουσικού Λαογραφικού Αρχείου.

Περισσότερα εδω