Εδω ένα μικρο απόσπασμα :
«να τον ρωτήσουν πως περνούν στον Άδη οι μερακλήδες»
Η φωνή του δίνει βαρύτητα στην ερώτηση(«πως»), ενώ λυγίζει στη λέξη «Άδη(ς)», αποτυπώνοντάς μας το σκοτεινό μεγαλείο του. Ο στίχος ολοκληρώνεται με τον τονισμό της λέξης «μερακλήδες», φωτίζοντας το λαϊκό της περιεχόμενο.
«Πες μας, βρε Χάρε, να χαρείς το μαύρο σου σκοτάδι»
Εδώ η φωνή του μπαίνει επιτακτικά(«πες μας»), προστάζοντας το Χάρο(!), αλλά και αποδέχεται τη δύναμη του σκοταδιού του θανάτου στο φινάλε(«το μαύρο σου σκοτάδι»)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου