Το "Άντρον των Νυμφών"

Το παριλίσιον θέατρον "Άντρον των Νυμφών", το Ολυμπίειον & ο Ιερός Βράχος των Αθηνών. Αθήνα 1872~1889 ΣΠΑΝΙΟΤΑΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ!!! Στην Αθήνα λειτουργούνε τον 19ο αι., παροδικά ή μόνιμα : το "Άντρον των Νυμφών" (όπου ο σημερινός ΕΓΣ Αθηνών). Έναρξη, το 1872. Μετατοπίστηκε και μετονομάστηκε σε «Ζάππειον» το 1895), ο "Απόλλων", το «Θέατρον των Ιλισίδων Μουσών» ή «Παράδεισος» (και τα 2 προηγούμενα ήταν «παριλίσια» Θέατρα που άρχισαν να λειτουργούν το 1873 και σταμάτησαν τη λειτουργία τους μετά το μέσο της δεκαετίας του 1880, λόγω ρυμοτομικών αλλαγών).

 Η φωτογραφία από το προσωπικό αρχείο του Situasionist Kati © Αρχείο: «Η ΑΘΗΝΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ» ©. All rights reserved. Πηγή πληροφοριών Τάκης Καλογερόπουλος, Λεξικό της Ελληνικής μουσικής, εκδόσεις Γιαλλελή, 2001 http://www.musipedia.gr/wiki/

 

Η Ακρόπολη, το Ολυμπιείον και ο Ιλισσός - Αθήνα 1870

ΠΗΓΗ: FB 

Κάποτε πρέπει να αποδεχτούμε, πως σύμφωνα με τα ντοκουμέντα του καθημερινού τύπου των Αθηνών στη δεκαετίες 1870, 1880, 1890 και αργότερα, τα "καφέ-σαντούρ" που πρωτολειτούργησαν το 1873 ένα μόλις χρόνο μετά τη λειτουργία των πρώτων "καφέ-σαντάν" και που μετονομάστηκαν το 1885 περίπου σε "καφέ-αμάν", απετέλεσαν την πολιτιστική ένεση της Μικράς Ασίας και της Πόλης στο διαμορφούμενο νέο αστικό πληθυσμό της πρωτεύουσας της Ελλάδας, Αθήνας, άρα απετέλεσαν και την απαρχή του ρεμπέτικου, της μουσικής ένωσης της μουσικής παράδοσης της Μικράς Ασίας με τα υπό διαμόρφωση ήθη και έθιμα στη νέα πρωτεύουσα. Μιάς Ελλάδας που έφτανε από το κάβο Ταίναρο έως τη Λαμία και την Αμφιλοχία, συν τις Κυκλάδες και της οποίας οι μεγαλύτερες πόλεις ήταν αι Αθήναι, αι Πάτραι, η Σύρα, το Ανάπλι και αι Καλάμαι !!!

Το "Αντρο των Νυμφών" ήταν το κοσμικό κέντρο ή καφέ-σαντάν, παρά τον Ιλισσό που σύχναζαν οι ευρωπαϊζοντες αθηναίοι και όχι οι λαϊκοί τύποι και φουστανελοφόροι. Αυτοί σύχναζαν από τον επόμενο χρόνο και μετά, στα καφέ-σαντούρ της Ιεράς Οδού που συν τω χρόνω μετακόμησαν σε διάφορα σημεία πέριξ της Αθήνας.
Κατά ενα τρόπο λοιπόν, τα "καφέ-σαντούρ" λειτούργησαν αποφασιστικά ώστε να εκδηλωθεί και ο ανατολίτης αθηναίος και να βρεί τα στέκια που του ταίριαζαν.
Είναι δε γνωστό -κυρίως από τις έρευνες του Χατζηπανταζή- πώς στα καφέ-σαντούρ και καφέ-αμάν, έρχονταν κυρίως καλλιτέχνες από τη Σμύρνη και την Πόλη, αλλά και παλιολλαδίτες, νησιώτες, αρμένιοι, σέρβοι και άλλοι βαλκάνιοι και οι περίφημες περσίδες και αρμένισες χορεύτριες!!