Εδώ
Αθήνα. Το μαντάτο μου το σφύριξαν ο Αλέξανδρος με το Γιάννη, δηλαδή πως
το Κέντρο Έρευνας και Προβολής της Εθνικής Μουσικής (ΚΕΠΕΜ) -οι
συνεχιστές του Συλλόγου προς Διάδοσιν της Εθνικής Μουσικής, το έργο ζωής
του Σίμωνος Καρρά- οργανώνουν bazaar στη Στοά του Βιβλίου και πωλούν σε
ιδιαιτέρως ανταγωνιστικές τιμές βινύλια, CD, κασέτες (!) και έντυπα του
Συλλόγου.
Εδώ αξίζει τον κόπο να σταθούμε λίγο: μιλώντας κανείς για τον
Σίμωνα Καρρά, μιλά για τον στυλοβάτη της διάσωσης και
κατόπιν προβολής της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής (αλλά και της
βυζαντινής τοιαύτης), με πάνω από 20.000 ηχογραφήσεις ανά τη χώρα και
ανεξάντλητο ερευνητικό και εκδοτικό οίστρο. Ένας τηλαυγής φάρος με άλλα
λόγια, του οποίου τη λάμψη κάποιες εκκεντρικές εμμονές (π.χ. φιλολογικό
μνημόσυνο κάθε 29/5 για τους πεσόντες της Άλωσης το 1453 και μάλιστα επί
σειρά πολλών ετών) διόλου δεν συσκοτίζουν τη λάμψη. Ασφαλώς και πήγα,
διότι μετά τον θάνατο του Σίμωνος Καρρά το 1999, οι κληρονόμοι και
λοιποί σκοτώθηκαν μεταξύ τους, με αποτέλεσμα ό,τι κυκλοφορεί ακόμη έχει
καλώς, όταν όμως εξαντληθεί ουδείς γνωρίζει πότε (και εάν) θα
επανακυκλοφορήσει.
Αντιλαμβάνεστε πως τέτοια τεφαρίκια τα χτυπά κανείς
αλύπητα! Προς αγαλλίασιν του μουσικόφιλου κοινού (και προς τιμήν τους),
είχαν προς διάθεση και πάμπολλα CD του έτερου Βράχου της Παραδοσιακής
Μουσικής της χώρας, του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών, έργο ζωής της
Μέλπως Μερλιέ, της Τεράστιας αυτής φυσιογνωμίας, η οποία από κοινού με
τον Σίμωνα Καρρά αποτελούν την Αγία Δυάδα για την διάδοση της
Παραδοσιακής Μουσικής της Ελλάδας. Με έπιασε παράκρουση, με όλον αυτό
τον θησαυρό πάνω στους πάγκους και το πλήρωσε η κάρτα μου. Πραγματικό
Eldorado! Ήμουν τόσο ευτυχής, που ξεπέρασα χωρίς ιδιαίτερες γκρίνιες το
απόλυτο μπάχαλο της διοργάνωσης του γεγονότος. Πλίνθοι και κέραμοι
ατάκτως ερριμμένοι, σκηνές πανικού στο ταμείο, η χρήση του POS μια
πραγματική περιπέτεια: δεν λειτούργησε τελικά και έπρεπε να βγω μέχρι τη
Σταδίου, να επισκεφθώ το κατάστημα της Εθνικής, να "σηκώσω" μπικικίνια
και να επιστρέψω πληρώνοντας ζεστό χρήμα.
Ας μην μιλήσουμε για την
προβολή του bazaar. Ανύπαρκτη εντελώς, το μάθαινε κανείς με συνωμοτικό
τρόπο (όπως εγώ π.χ.) και να σκεφθείτε πως το ΚΕΠΕΜ ποντάρει σε κάτι
τέτοια προκειμένου να ενισχύσει κάπως τα ισχνά οικονομικά του μεγέθη. Δε
βαριέσαι όμως... Το οτι είμαστε μπουρδέλα το ξέρουμε, εγώ κρατώ την
τρομακτική συνεισφορά των φορέων αυτών στη διάσωση και διάδοση της
παραδοσιακής μουσικής της χώρας. Πραγματικός άθλος! Έφυγα από εκεί
πλουσιότερος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου