Ως
γνωστόν,στά παλιά χρόνια γιά νά τιμωρήσουν κάποιον γιά "επίψογον"
πράξη,τόν κούρευαν.. Νά πούμε επίσης ότι στή Βυζαντινή
εποχή,οι..κομψευόμενοι μιμούμενοι τούς Φράγκους,"εκείροντο
περιτρόχαλα"δηλ.πάνω από τόν σβέρκο. Ομως ο κανόνας ήταν ο Βυζαντινός "
νά φέρει τόν επί κεφαλής κόσμον", νά έχει μακρυά μαλλιά.
Ο κουρεμένος τώρα άκομψα,κινούσε τόν γέλωτα.....καί
τόν παρομοίαζαν μέ κουρεμένο γίδι...(καί σήμερα λέμε κουρεμένο γίδι
όποιον δέν τόν έχουν καλοκουρέψει..). Εκείνον λοιπόν πού ήταν σάν
κουρεμένο γίδι,τόν έλεγαν σκωπτικά " κουρόγιδο"ή κορόγιδο ή κορόιδο
..Από δώ,λοιπόν ,καί τό κοινολογούμενο ρήμα: κοροϊδεύω..Μήπως είμαι
μορέ...κορόιδο πού ασχολούμαι μ'αυτά.καί επ'αυτού,ένας αυτοσαρκασμός...
από το fb του Παναγιώτη Μυλωνά
(γνωστού από τις εκπομπές της ΕΡΤ με παραδοσιακή μουσική)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου