Ψηφίστηκε το νομοσχέδιο για την πνευματική ιδιοκτησία

Υπερψηφίστηκε από την Ολομέλεια της Βουλής το νομοσχέδιο για την πνευματική ιδιοκτησία και τα συγγενικά δικαιώματα...

Το νομοσχέδιο, με το οποίο ενσωματώνονται στην εθνική νομοθεσία οι σχετικές κοινοτικές οδηγίες, προβλέπει, μεταξύ άλλων, παράταση κατά 20 χρόνια της διάρκειας προστασίας των ερμηνευτών ή εκτελεστών καλλιτεχνών και των παραγωγών φωνογραφημάτων και αξιοποόηση των «ορφανών έργων» για μορφωτικούς σκοπούς.

Ο υπουργός Πολιτισμού, Πάνος Παναγιωτόπουλος, δεσμεύτηκε ότι μέχρι τέλος του έτους θα έχει συγκροτηθεί ο Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας.

Επιφυλάξεις για τα ζητήματα των «ορφανών έργων» εξέφρασαν οι εισηγήτριες του ΣΥΡΙΖΑ, Μαρία Κανελλοπούλου και του ΠΑΣΟΚ, Άντζελα Γκερέκου, οι οποίες τόνισαν ότι η σχετική κοινοτική οδηγία είναι ασαφής, ειδικά για τα ψηφιακά έργα.

Η εισηγήτρια των Ανεξάρτητων Ελλήνων Σταυρούλα Ξουλίδου, μίλησε για την ανάγκη να βρεθεί η χρυσή τομή μεταξύ της ελεύθερης πρόσβασης του πολίτη και της διασφάλισης του έργου του καλλιτέχνη.

«Η ΔΗΜΑΡ υπερψηφίζει το νομοσχέδιο παρά τους ενδοιασμούς της», ανέφερε ο εισηγητής του κόμματος Γιώργος Κυρίτσης ενώ χαρακτήρισε σημαντικό το δικαίωμα καταγγελίας της σύμβασης που παρέχεται στους ερμηνευτές κατά των παραγωγών.

«Η ενσωμάτωση των κοινοτικών τροποποιήσεων ενισχύουν ακόμα περισσότερο την μονοπωλιακή εκμετάλλευση. Χαμένος θα είναι ο ακροατής που δεν θα έχει ελεύθερη πρόσβαση στην οπτικοακουστική παραγωγή και λήψη», ανέφερε ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ Σπύρος Χαλβατζής που δήλωσε ότι καταψηφίζει.

ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ 21-11-2013 από directNEWS.gr

σημ. R.C.

1.Οι υπογραμμίσεις δικές μας.

2. Γιά όσους δεν γνωρίζουν, μέχρι τώρα δεν χρειάζονταν άδεια από δισκογραφική εταιρεία για να κυκλοφορήσει στο διαδίκτυο ή στη δισκογραφία ένα ηχογραφήμα -εν προκειμένω, δίσκος 78 στροφών- που κυκλοφόρησε πρώτη φορά πριν από 50 χρόνια και πίσω, δηλαδή όσον αφορά γιά σήμερα, το 1963 πιό πρίν. Με αυτό το νομοθέτημα ο χρόνος αυτός πάει 20 χρόνια πίσω, σύνολο 70, δηλαδή από το 1943 και πίσω. Οποιοδήποτε λοιπόν τραγούδι κυκλοφόρησε στο εμπόριο από το 1943 και μετά, από τη στιγμή της εφαρμογής του νόμου αυτού, για να βγεί στο ίντερνετ ή να κυκλοφορήσει σε cd ή άλλη έκδοση, θα πρέπει να πάρει άδεια από την εταιρεία που το κυκλοφόρησε. Επειδή από το 1935 περίπου και μετά στην Ελλάδα δραστηριοποιήθηκαν κυρίως οι εταιρείες : His master's voice, Columbia, Odeon & Parlophone,  αλλάζοντας χέρια σήμερα τα δικαιώματα τους έχουν καταλήξει στη Minos-EMI, του Μάκη Μάτσα, δηλαδή της κόρης του Μαργαρίτας (δεν γνωρίζουμε αν και ο υιός Μίνως -που είναι συνθέτης στο Holywood- έχει κι αυτός ποσοστό...), πάντως στα λαιφ-σταιλ περιοδικά εμφανίζεται η Μαργ.Μάτσα, σαν ιδιοκτήτρια της Minos.

Ετσι λοιπόν ότι γράφτηκε σε δίσκο στην ψωροελλαδίτσα μας, από το 1946 και μετά, βρίσκεται στα χέρια κάποιων κατα 50 %, το υπόλοιπο πηγαίνει στους δημιουργούς... Πραγματικά απίστευτα σενάρια, το "Πριν το χάραμα", το "Τραμ το τελευταιο", το "Χάρτινο το φεγγαράκι", το "Βαρέθηκα τέτοια ζωή", ο "Επιτάφιος" και τόοσα άλλα έργα ελλήνων, για να κυκλοφορήσουν ξανά να χρειάζεται άδεια από την κυρία Μαργαρίτα Μάτσα, της οποίας η εταιρεία θα παίρνει αυτά τα λίγα ή πολλά ποσοστά  γιά ακόμα 20 χρόνια...

3. Ο Χαλβατζής τό πιασε πολύ σωστα!!