O Mάνος Ελευθερίου, η Σύρος, ο Μάρκος και ο Ζαμπέτας…

Την Τρίτη 13 Αυγούστου στις 8 το βράδυ, θα πραγματοποιηθεί στην πρώην αίθουσα Δ.Σ. της Άνω Σύρου η παρουσίαση του νέου βιβλίου του... Μάνου Ελευθερίου «Μαύρα μάτια - ο Μάρκος Βαμβακάρης και η συριανή κοινωνία στα χρόνια 1905-1920», που βρίσκεται εδώ και λίγο καιρό στις προθήκες των βιβλιοπωλείων. Πρόκειται για ένα οδοιπορικό στα πρώτα χρόνια της ζωής του Μάρκου Βαμβακάρη στη Σύρα. 

Όπως αναφέρεται στο δελτίο τύπου: «Η προσωπική μαρτυρία του ίδιου του Μάρκου είναι μια εξαίσια δημοτική γλώσσα. Από την άλλη, στις περιγραφές των εφημερίδων για τους χορούς, στις αστυνομικές διατάξεις και στα δικαστικά έγγραφα που φωτίζουν περισσότερο την περιρρέουσα ατμόσφαιρα της συριανής κοινωνίας εκείνου του καιρού, η καθαρεύουσα δίνει τα φτερά αυτής της σκοτεινής κι ωστόσο λαμπρής για πολλά πράγματα εποχής». Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό. 

 Πριν από μερικές μέρες ο σπουδαίος ποιητής και στιχουργός, ο οποίος πρέπει να σημειωθεί πως κατάγεται από τη Σύρο, έδωσε μια απολαυστική συνέντευξη στον Μάνο Τσιλιμίδη, που δημοσιεύθηκε στο φύλλο της Real News την Κυριακή 28 Ιουλίου. Είπε λοιπόν, μεταξύ άλλων, ο Μάνος Ελευθερίου:

Έχετε χρησιμοποιήσει ποτέ σε ένα τραγούδι σας μια φράση που ακούσατε τυχαία στον δρόμο;  

 Πολλές φορές. Και μια φορά έβαλα σ’έναν στίχο μου μια κουβέντα που μου είπε γύρω στο 1970 ο Γιώργος Ζαμπέτας. Με είδε σ’ένα στούντιο ηχογράφησης. Μου λέει: «Έλα δω, ρε μάγκα. Τι κάνεις αυτόν τον καιρό;» Λέω: «Κάνω έναν δίσκο με τον Γιάννη Μαρκόπουλο». Μου λέει: «Για πες ένα στιχάκι». Βγάζω ένα χαρτί από το ντοσιέ που είχα μαζί μου και αρχίζω να του διαβάζω τους στίχους από το τραγούδι «Τα λόγια και τα χρόνια». 
«Τα λόγια και τα χρόνια τα χαμένα / και τους καημούς που σκέπασε καπνός/ η ξενιτιά τα βρήκε αδελφωμένα»… 
Μην πεις παρακάτω. Διότι όταν εγώ τέλειωσα την απαγγελία, όταν δηλαδή του διάβασα όλο το κατεβατό, τρόμαξε ο άνθρωπος και μου λέει: «Ρε μάγκα, αυτό δεν είναι τραγούδι. Είναι κατάθεση στον Άρειο Πάγο». Όταν γύρισα το βράδυ στο σπίτι, έγραψα τα «Μαλαματένια λόγια». Στη δεύτερη στροφή λέω: «Ζητούσα τα μεγάλα τα κυνήγια / κι όπως δεν ήμουν μάγκας και νταής / περνούσα τα δικά σου δικαστήρια, / αφού στον Άδη μέσα θα με βρεις/ να με δικάσεις πάλι με μαρτύρια / και σαν κακούργο να με τιμωρείς…» 

ogdoo.gr