Ενα πανέμορφο ζεϊμπέκικο του Μανώλη Χιώτη, πρωτοηχογραφημένο το 1948 με τη φωνή της Αρμένισας Μαρίκας Νίνου, λίγους μήνες προτού την γνωρίσει ο Τσιτσάνης και την ανεβάσει στην κορυφή του λαϊκού τραγουδιού της περιόδου 1948-1954.
Εδω το λέει πολυ όμορφα η Ντένια Κουρούση, στην εκπομπή "Εχεις γούστο".
Το τραγούδι κάνει δεύτερη καρριέρα, μετα απο 60 χρόνια αν και δεν γνωρίζουμε αν έκανε καν πρώτη... Θυμάμαι γύρω στο 1995 ήταν, που ο φίλος Παναγιώτης μου έδωσε μία κασέτα, που είχε μέσα αυτο το τραγούδι, αρκετά κακογραμμένο. Ο Παναγιώτης μου είπε να δώσω βάση και ότι είναι τραγουδάρα !! Οντως το άκουσα και μου'κανε εντύπωση, όμως μέσα ήταν κι άλλα άγνωστα και κάπου είχα χάσει τη μπάλα...
Αργότερα κυκλοφόρησε μέσω ίντερνετ και σιγα σιγα άρχισε να ακούγεται σε ρεμπέτικα πάλκα.
Το 2007 γνώρισε μια διασκευή με τα "Υπόγεια Ρεύματα", σαν μπαλλάντα και έκανε αίσθηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου