Το σύστημα "Το καουμπόϋκο"

1954...

και ενω ανατέλει η εποχή Καζαντζίδη και τελειώνει η περίοδος του κλασσικού ρεμπέτικου -Τσιτσάνης, Μητσάκης, Παπαϊωάννου, Τσαουσάκης, Χασκηλ, Νίνου, Καλδάρας κλπ-  ενω το λεγόμενο αρχοντορεμπέτικο έχει ήδη δώσει τρανα δείγματα, 5 χρόνια μετα το τέλος του εμφυλίου και ενω ο Μαρκεζίνης έχει ξεκινήσει μια σειρα απο μεγάλα επανορθωτικά έργα είτε με το σχέδιο Μάρσαλ είτε όχι, το ίδιο διάστημα που οι εφοπλιστάδες μας έβαλαν χέρι στην αμερικάνικη βοήθεια και φτιάχτηκαν πολλοι έκτοτε... το ελαφρό τραγούδι είναι στα πολυ πάνω του!!! Αγαπημένο θέμα το Γουεστ η αμερικάνικη δύση και οι καουμπόϋδες... Γράφτηκαν αρκετά τραγούδια σε αυτο το στυλ, επηρρεασμένα απο τις σχετικές ταινίες που απο το 1935 περίπου εξήγαγε το Χόλυγουντ μαζικά και απο τις μουσικές που τις συνόδευαν!! Οι μουσικές του Μορικόνε που συνόδεψαν τα σπαγγέτι γουέστερν είναι άλλο κεφάλαιο και είναι κυρίως στη δεκαετία 1960.

Ο Γιώργος Μουζάκης λοιπον μαζί με τους θεατρικούς συγγραφείς -αν δεν απατώμαι- και στιχουργούς, Γιώργο Ασημακόπουλο , Βασίλη Σπυρόπουλο & Παναγιώτη Παπαδούκα, γράφουν το "Καουμπόϋκο" και το "Τρίο Κιτάρα ερμηνεύει" γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία στο Γκρης... λίγο πριν τη δεύτερη μεγάλη επιτυχία της Γκρέϋ τον ίδιο χρόνο, "Το βουνο" και ενω γυρίζονταν στα Εξάρχεια η "Στέλλα"του Κακογιάννη...

Εδω μπερδεύονται γλυκα οι cowboys απο τις δεκαετίες λίγο μετα τον εμφύλιο  1860-'80 στις Η.Π.Α., το αμερικάνικο ράντς που εξελληνίζεται σε ράντσο, η μεξικάνικη πάμπα και η βραζιλιάνικη σάμπα...