Τρεις ελιές τζαι μιά ντομάταν...κι ένα παλιό αδέσποτο...

Τρεις ελιές τζαι μιά ντομάταν
αγαπώ μια μαυρομάταν...

αγαπώ μια μαυρομάτα

που'ν τα κάλη της αφράτα

λέει το παραδοδιακό τραγούδι σε 7/8 απο την Κύπρο, που τραγουδάει εδω ο Μιχάλης Ττερλικάς (τι σπάνιο κι αυτο!! δυο "Τ" στην αρχη του επωνύμου!!) και δεν μπορούμε να μη θυμηθούμε το πρωτόλειο ρεμπέτικο, αδέσποτο που ηχογραφήθηκε στην Αμερική το 1929, "Απο κάτω απ΄τις ντομάτες", που περιλαμβάνει το στίχο: Μια ελιά και μια ντομάτα, είναι φέτος η σαλάτα... 

Από κάτω απ' τις ντομάτες βρε
από κάτω απ' τις ντομάτες Ι Δις
φίλησα δυο μαυρομάτες

Από κάτω από τ' αμπέλι βρε
από κάτω από τ' αμπέλι Ι Δις
φίλησα μια παντρεμένη Ι Δις

Μια ελιά και μια ντομάτα βρε
μια ελιά και μια ντομάτα Ι Δις
είναι φέτος η σαλάτα Ι Δις

Βάρα με με το στιλέτο βρε
βάρα με με το στιλέτο Ι Δις
κι όσο αίμα βγάλω πιε το Ι Δις

Το μαντίλι σου διπλώνει βρε
το μαντίλι σου διπλώνει Ι Δις
και θαρρώ πως με μαλώνει Ι Δις

Στο παραπάνω ρεμπέτικο με τα αδέσποτο -ως φαίνεται- στιχάκια, διακρίνουμε ένα ακόμα γνώριμο δίστιχο, αυτο που λέει: Βάρα με με το στιλέτο κι όσο αίμα βγάλω πιε το 

Το αναφέρει σε ένα απο τα χρονογραφήματα του γύρω στο 1890-95 ο Μιχαήλ Μητσάκης και περιλαμβάνεται στην έκδοση "Τα θεάματα του Ψυρρή". Στο περιστατικό αυτο το στιχάκι αναφωνεί ένας κουτσαβάκης της εποχής θέλοντας να δείξει την παλληκαριά του πλην όμως αποδίδει και καταγράφει "εθιμοτυπίες" όπως και την "τάξη" όσον αφορά τη μαγκιά και το νταηλίκι.

 Άρα τίποτα δεν είναι τυχαίο, είναι αλληλοδάνεια μεταξύ της αργκο των κουτσαβάκηδων και της παραδοσιακής μουσικής, όταν οι πρώτοι "εκλεβαν"΄όπου τους ταίριαζε, φράσεις της παραδοσιακής στιχοπλοκής και έμπνευσης!!