Κύριοι μαζι τα φάγατε...

Πού πήγαν τα έξοδα του Δημοσίου

Τη νεοκαραμανλική πενταετία τα έξοδα του Δημοσίου έτυχαν κατακόρυφης αύξησης. Για μισθούς και συντάξεις αυξήθηκαν κατά 80% μέσα σε πέντε χρόνια!...!...! Δηλαδή περίπου 26,5 δις … Εξ’ αυτών τα 19 δις σε μισθούς και τα 7,5 σε συντάξεις !...! Εάν συνυπολογίσουμε την κατακόρυφη αύξηση των εξόδων για την Υγεία φτάνουμε στα 43 δις, όταν οι πρωτογενείς δαπάνες είναι 59 δις ….. Σκεφτείτε ότι τα έσοδα του κράτους είναι περίπου 50 δις και αυτά προσπαθεί να αυξήσει το μνημόνιο. Με όλο τον ορυμαγδό μέτρων, φόρων και μειώσεων.

Αλήθεια πως σκέφτεται ο μέγας οικονομολόγος Αντώνης να μηδενίσει το έλλειμμα σε ένα χρόνο; Τι θα πουλάει; Βλακείες; Αμ δε! Η βλακεία δεν φορολογείται στην Ελλάδα γι’ αυτό και δίνετε απ’ τον Αντώνη πλουσιοπάροχα!

ΣΧΟΛΙΟ
Το άρθρο είναι απο ελληνικό  μπλογκ με ημερομηνία 30/10/10
Βγάλτε τα συμπεράσματα σας...
Πάντως αυτα τα νούμερα και τα πρόσωπα, προεκλογικά δεν τα ακούσαμε...

Το ακαταλάγιαστο ταμπεραμέντο του Τζην Κρούπα...

Θα μπορούσε να θεωρηθεί πρόγονος του Κηθ Μουν... τρελλιάρης, νευρώδης, με το ρυθμό να τρέχει στις φλέβες του, ο ντραμίστας Gene Krupa (1909-1973).

Πολωνικής καταγωγής, γεννημένος στο Σικάγο, ξεκίνησε την καρριέρα του το 1927 -μόλις 18χρονος- με τζαζ ορχήστρες και μπήκε στην περίφημη ορχήστρα του κλαρινίστα Μπέννυ Γκούντμαν, θρύλου της δεκαετίας του '30 και της περιόδου του σουίγκ, όπου έγινε πλέον διάσημος!! Το σόλο του στα "τόμ" στο τραγούδι "Sing sing sing" ήταν στην ουσία το πρώτο μεγάλο σε διάρκεια ντραμ-σόλο στη δισκογραφία, στην ιστορία της τζαζ!!!

Το 1938 πρωταγωνίστησε στην ταινία "Μερικοί το προτιμούν καυτό" (που δεν έχει σχέση με την ομώνυμη κωμωδία του Billy Wlider απο τα 1959 με την Μονρόε), παίζοντας τον εαυτό του, που δείχνει πόσο διάσημος ήταν.

Το 1941 πρωταγωνίστησε στην ταινία "Ball of fire" με την Μπάρμπαρα Στάνγουικ (1907-1990) και τον Γκάρυ Κούπερ. Το τραγούδι "Drum boogie" που βλέπουμε εδω σε απίστευτα καλή κόπια, τραγουδάει η Στάνγουικ -σε ηλικία 34 χρόνων- και είναι σύνθεση δική του και του τρομπετίστα Roy Eldridge.

Στη δεκ. '40 οι μεγάλες μπάντες φθίνουν και ο Κρούπα δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί στο στυλ του μπήποπ που καθιερώθηκε πλέον. Το '54 γυρίζει στο Χόλυγουντ και θα παίξει στις ταινίες για τον Glenn Miller, τον Benny Goodman και μία ακόμα για τον ίδιο στα 1959. Στη συνέχεια έπαιξε σε μεγάλα κλάμπ έως τα τέλη της δεκ.1960 όποτε πλέον αποσύρθηκε.

Απο την ταινία The Gene Krupa story επηρρεάστηκε ο μετέπειτα ντραμμερ των Who, Keith Moon και σίγουρα μπορούμε να πούμε ότι είναι η συνέχεια του Kroupa!!!

Οι φωνές του ρεμπέτικου : Γιώργος Κατσαρός

Κυκλοφόρησε σε έκδοση βιβλίο-cd μαζι με τα ΝΕΑ του περασμένου Σαββατου και πιθανόν θα ξανακυκλοφορήσει για όσους δεν το πρόλαβαν.

Η έκδοση βιβλίο-cd έχει καθιερωθεί πρόσφατα και αυτο γιατί είναι συμφέρουσα αφου έχει ΦΠΑ μόνο 4 % σαν βιβλίο ενω το cd μουσικής εχει τον καταστροφικό ΦΠΑ  23 %.

Πιστεύω να μην κάνω ζημιά και δώσω ιδέες στους φωστήρες των οικονομικών και φορολογήσουν και αυτα... την ώρα που το κάθε λαμόγιο κάνει μια οφ-σορ εταιρεία και γράφει τα "έχει" του εκει, όπου πληρώνει φόρο 0 % ...  [τ'ακούς μλκ υπουργέ;;;; "0" ολοστρόγγυλο....]

Ας μην ξεφύγουμε...

Το cd-βιβλίο δεν παύει να είναι μια ευκαιριακή έκδοση για να προσπορήσουν έσοδα ο υπεύθυνος της έκδοσης Π.Κουνάδης αφου αυτός έχει επιφορτιστεί το όλο εγχείρημα και έχει ξεθάψει απο το σεντούκι του πλείστα όσα ντοκουμέντα που φύλαγε καλά έως σήμερα και οι υπόλοιποι παρατρεχάμενοι αφου η εφημερίδα θα δεί πόσες πωλήσεις έξτρα θα κάνει και ανάλογα θα ανταμείψει την εργασία.

Αν π.χ. τα ΝΕΑ νορμάλ πουλάνε χωρις προσφορές 30.000 κομμάτια το Σάββατο και με τον χ δίσκο πουλήσουν 50.000 ακόμα κομμάτια, σίγουρα ο υπεύθυνος του δίσκου είτε ο Πάριος είναι, είτε κάποια εταιρεία, είτε το ρεμπέτ-καφέ, θα έχει να λαμβάνει το μερτικό του απο τα καθαρά κέρδη... που σίγουρα ο Ψυχάρης και η οικογένεια του θα έχουν παζαρέψει άγρια... Δεν θυμάμαι την τιμή της εφημερίδας, 4 ή 4,50 ευρώ με την προσφορά, απο τα οποία κόστος cd θα είναι γύρω στα 40-50 σέντς.

Πέραν αυτου εδω βλέπουμε να δημοσιεύονται πρώτη φορά στοιχεία απο την περιπετειώδη αναζήτηση του Π.Κουνάδη στο πρόσωπο του Γιώργου Θεολογίτη-Κατσαρού, που χωρις αυτα η αλήθεια είναι πως ίσως μαθαίναμε την ύπαρξη του απο καμμιά ελληνοαμερικάνικη εφημερίδα...

Υπάρχουν κάποιες λίγες φωτογραφίες που προσωπικά δεν έχω ξαναδεί, όπως αυτη που δημοσιεύεται εδω και κείμενα και συνεντεύξεις που κάποια απο αυτα δημοσιεύονται πρώτη φορά.Οι φωτογραφίες είναι σε επεξεργασία με χρώμα, πράγμα που τις κάνει να διαφέρουν απο το πρωτότυπο. Αυτο θα εκτοξεύσει την αξία τους στο χρηματιστήριο αξιών της ρεμπετοπαράδοσης... έλεος σύντροφοι...

Τα τραγούδια που περιέχει η συλλογή είναι 15, τα παρακάτω :

1. Βρε τι μάγκας είμαι εγω

2. Και γιατί δεν μας το λες

3. Ελληνική απόλαυσις

4. Πότε μαύρα. πότε άσπρα

5. Χτες το βράδυ στου Γκαρίπη

6. Μες του Μάνθου τον τεκέ

7. Ερχομαι τον τοίχο - τοίχο

8. Τώρα τα παίρνω

9. Δερβισάκι

10. Συ μ'έκανες να περπατώ

11. Που πας Μεμέτη μου

12. Δεν ήσουνα γυναίκα συ για μένα

13. Με τις τσέπες αδειανές

14. Μας πήγαν εξορία

15. Οι σαλταδόροι

Το μόνο που δεν έχει ξανακουστεί είναι το (12), χασάπικο σύνθεση του Χρήστου Μίγκου, που έχει πρωτοκυκλοφορήσει με τον Τσαουσάκη, τη Νίνου και τον Τσιτσάνη με τίτλο : "Η ρημαγμένη". Είναι μεταγενέστερη ηχογράφηση πιθανόν μετα το 1960, μάλλον ζωντανή. Η φωνη δεν μοιάζει να είναι του Κατσαρού. Μπουζούκι παίζει ο Κ.Καλύβας και νταρμπούκα η Στέλλα Κέϋ.

Απο τα άλλα τραγούδα, τα (1) και (14) νομίζω δεν έχουν ξανακυκλοφορήσει, έχουν όμως βγει στο διαδίκτυο στο σάιτ : rebetiko.sealabs. Στο σάϊτ αυτο οι συνολικές ηχογραφήσεις του Κατσαρού που υπάρχουν, είναι 55.

Ο ήχος της συλλογής αυτης είναι άψογος, τα τραγούδια ακούγονται ολοκάθαρα και απο όσο γνωρίζω η επεξεργασία είναι του Ν.Διονυσόπουλου.
Επίσης περιέχεται ένα σχετικά αδιάφορο επίμετρο, του Νότη Μαυρουδή.

υγ

Αν υπάρχει κάποια αποδοκιμασία απο το Ρ-Κ στην παραπάνω έκδοση, είναι γιατί πιστεύουμε* ότι είναι εντελώς φτηνος ο τρόπος αυτος, της δημοσίευσης των απομνημονευμάτων ενός τόσο σπουδαίου μουσικού και ανθρώπου, όπως ο Θεολογίτης.
Τι πιο πρόσφορο και θεμιτό να εκδοθεί ένα βιβλίο με όλα αυτα και ακόμα περισσότερα στοιχεία, με την ανάλογη σπουδή και επιμέλεια που δεν λείπουν καθόλου -αν θέλουν- απο στους παραπάνω εμπλεκόμενους, και με όλο το μεγαλείο -τηρουμένων των αναλογιών- που πρέπει σε ένα τέτοιο στηλοβάτη της ρεμπέτικης τουλάχιστον παράδοσης.

*το Ρ-Κ εκφράζει την παρόμοια άποψη πολλών ακόμα φίλων, συνεργατών και αναγνωστών του

Ο σχοινοβάτης που δεν θα ζαλίζεται - (Εξελίξεις στη Μέση Ανατολή)

Σύμφωνα με ισραηλινή ιστοσελίδα, μέσα στον ερχόμενο μήνα επίκειται μεγάλη κοινή στρατιωτική άσκηση μεταξύ Ρωσίας-Κίνας-Ιράν-Συρίας στην Ν.Α.Μεσόγειο. Στην άσκηση αυτή φέρεται να συμμετέχουν 90.000 στρατιώτες, 400 αεροσκάφη, 900 άρματα μάχης συνεπικουρούμενα από υποβρύχιο στόλο και στόλο επιφανείας.
Ηδη οι ψίθυροι λένε ότι η Αίγυπτος εχει δώσει άδεια σε 12 κινέζικα πολεμικά πλοία να διέλθουν το Σουέζ, ενώ τρία ρώσικα πολεμικά πλοία είναι πανέτοιμα να σπεύσουν στην περιοχή μας μεταφέροντας μεγάλες δυνάμεις ρώσων κομμάντος spetznaz και πολεμικό υλικό. Αυτή η δύναμη θα στελεχώσει τις ήδη υπάρχουσες ρώσικες δυνάμεις που έχουν αναπτυχθεί στην Συρία με πρόσχημα την προστασία και ασφάλεια των ρώσων που εργάζονται εκεί και των οικογενειών τους.

Μια τέτοιας εμβέλειας κινητοποίηση από μόνη της αποτελεί άμεσση απάντηση στις αμερικανικές βλέψεις για δημιουργία no fly zone στην Συρία ως προοίμιο πιθανών βομβαρδισμών κατά το deja vu λυβικό σχέδιο δράσης. Κατά τη ρώσικη πρόβλεψη, τα επόμενα βήματα του στρατιωτικού άξονα Αμερικής-Ε.Ε-Ισραήλ θα είναι η σπονδυλωτή επέμβαση σε Λίβανο και Ιράν η οποία θα επιτρέψει στα δυτικά συμφέροντα μεγαλύτερη ασφάλεια στην μετέπειτα μετατόπιση του κέντρου προσοχής τους από τη Μέση Ανατολή στην Ν.Ανατολική Ασία αφού πρώτα εξασφαλισθεί ο ασφαλής έλεγχος των ενεργειακών κοιτασμάτων και των ΑΟΖ στην νοτιοανατολική Μεσόγειο και στην Μέση Ανατολή.

Εξάλλου, το ραντάρ που στήθηκε από τις ΗΠΑ στην Μαλάτια στα πλαίσια της αντιπυραυλικής ασπίδας της οποίας οι κεφαλές ΄΄βλεπουν''Μόσχα,έκανε τον ''ηθικό πατριώτη'' Πούτιν να τοποθετήσει υπερσύγχρονο σύστημα ραντάρ στη βόρεια Συρία το οποίο παρακολουθεί τις κινήσεις στις αμερικανονατοΪκες βάσεις στα Αδανα, στο Κιούρετζικ και στο Ιντζιρλίκ. Δεδομένου ότι η συριακή αντιπολίτευση εξοπλίζεται κυρίως μέσω Τουρκίας και του ότι οι βαλλιστικοί πύραυλοι ενάντια στο Ιράν είναι εγκετεστημένοι στο έδαφος της, η Τουρκία αναβαθμίζει το ρόλο της στη Συμμαχία σαν τον λύκο που χαίρεται στην αναμπουμπούλα.

Σ' αυτό το σεναριακό τοπίο, η Κύπρος οφείλει να αυξήσει την πρόσβασή της σε πηγές πρωτογεννών αξιόπιστων πληροφοριών που θα αναλύονται και θα διαχειρίζονται γρήγορα και ορθά.

Η κίνηση να προσφύγει σε δεύτερο δανεισμό από τη Ρωσία με την ταυτόχρονη άφιξη της GAZPROM στο νησί από τη μια και η καταχώρηση του οικοπέδου 12 στα αμερικανο-ισραηλινά συμφέροντα από την άλλη, σε αντίθεση με την Ελλαδική μονομέρεια, δείχνει πόσο μαστοριά χρειάζεται να σχοινοβατείς στα ψηλά με τόσο δυνατούς ανέμους τριγύρω. Φρονώ ότι η Λευκωσία καλούμενη να παίξει ρόλο λοκομοτίβας πλέον για την Εθνική περηφάνεια και υπόσταση, πρέπει να εναρμονίσει το βηματισμό της στις νέες προκλήσεις δημιουργώντας ένα αναβαθμισμένο όργανο από γεωγράφους αναλυτές των γεωστρατηγικών και γεωπολιτικών τρεχουσών εξελίξεων, οι οποίοι θα καταθέτουν τεκμηριωμένες ντιρεκτίβες πορείας στην εκλεγμένη απ' τον κυπριακό Ελληνισμό κυβέρνηση της Προεδρίας.
Η δημιουργία ενός ανωτέρας ποιότητας πανεπιστημιακού Ιδρύματος προς αυτή την κατεύθυνση θα ήταν κόσμημα τόσο για τον κυπριακό όσο και για τον ελλαδικό Ελληνισμό. Ενα Ιδρυμα στο οποίο θα διδάσκονται γλώσσες και πολιτισμικές διαδρομές, όπως τα εβραικά, τα αραβικά, τα τούρκικα, τα ρώσικα, τα κινέζικα καθώς και η τριβή με τη Θουκυδίδειο σκέψη, και τις σύγχρονες πηγές της Δυτικής προσέγγισης και κοσμοθεώρησης, θα συνέβαλλε καθοριστικά στην απαραίτητη σταθερότητα της διπλωματικής σχοινοβασίας της Κυπριακής Δημοκρατίας ελαχιστοποιώντας τους δυσμενείς ανέμους στην πολύπλοκη λόγω γεωγραφικής θέσης πορεία της. Ενα τέτοιο φυτώριο νεο-ελληνιστικής σκέψης θα ήταν φάρος σε μελλοντικές πορείες και θα επανατοποθετούσε την Ελληνική άποψη στην παγκόσμια διάστασή της.

του Αντώνη Μαρινάκη, αναλυτή

απο τη διαδικτυακή -πλέον- εφημερίδα
Πολίτης των Χανίων 

οι υπογραμμίσεις δικές μας

Τα τύμπανα του πολέμου στην περιοχή μας, χτυπούν και πάλι ;

" Η κλιμακούμενη ένταση στη Μέση Ανατολή, με αιχμή την παραβίαση του εναέριου χώρου της Συρίας από τουρκικό αεροπλάνο που καταρρίφθηκε,η προσφυγή της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ και οι ιμπεριαλιστικές απειλές για επέμβαση στη Συρία και το Ιράν διαμορφώνουν πολύ επικίνδυνη κατάσταση που εγκυμονεί κινδύνους νέου ιμπεριαλιστικού πολέμου στην περιοχή.

Οι εξελίξεις αυτές εκφράζουν την όξυνση της αντιπαράθεσης ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις για τον έλεγχο των πρώτων υλών της περιοχής, τον έλεγχο των δρόμων μεταφοράς των εμπορευμάτων και των αγορών. Φανερώνουν πως η καπιταλιστική κρίση κι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι πάνε χέρι-χέρι κι απειλούν με νέες μεγάλες αιματοχυσίες τους λαούς.

ολόκληρο το άρθρο εδω :

http://e-globbing.blogspot.gr/2012/06/blog-post_6018.html#more

Τουρκικό κομβόι στα σύνορα με τη Συρία

 Αντιαεροπορικά όπλα αναπτύσσει η Τουρκία στα σύνορα με τη Συρία, μετέδωσε η τουρκική κρατική τηλεόραση.

Ειδησεογραφικά πρακτορεία μεταδίδουν ότι τουρκικό στρατιωτικό κομβόι με 30 οχήματα και βαρύ εξοπλισμό, μεταξύ του οποίου και συστοιχίες πυραύλων, κινείται από το Ισκεντερούν προς τα τουρκο-συριακά σύνορα .

Σύμφωνα με το τουρκικό πρακτορείο Ανατολή, τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού μεταφέρονται σε στρατόπεδα στη Σανλιούρφα, που βρίσκεται στη μεθόριο με τη Συρία.

Χθες, ο τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν επανέλαβε την πρόθεση της Τουρκίας να μην υπαναχωρήσει σε καμία απειλή, δηλώνοντας χαρακτηριστικά ότι «όσοι δοκιμάζουν τη δύναμη της Τουρκίας, θα μπούνε στη θέση τους».

«Είμαστε ένα κράτος που πολεμά ανηλεώς κάθε λογής τρομοκρατική οργάνωση. Δεν διστάζουμε να βάλουμε κράτη - παρίες και όσους δοκιμάζουν το μεγαλείο της Τουρκίας στη θέση τους», δήλωσε χαρακτηριστικά κατά τη διάρκεια τελετής για την κατασκευή του πρώτου εξ ολοκλήρου τουρκικού αεροσκάφους Χουρκούς.

skai.gr

Τι λένε οι Βούλγαροι για την ύστερη "μακεδονική" υστερία των Σκοπιανών...

"Εφυγε" ο Μήτσος Αναγνωστόπουλος

 

Εφυγε απο κοντα μας την περασμένη Παρασκευή και ταξίδεψε στου ουρανού τα πάλκα ο μπουζουξής Δημήτρης Αναγνωστόπουλος. Απο τη δεκαετία του 1980 ο Μήτσος πέρασε απο όλα τα ρεμπέτικα πάλκα και χάρισε τις γλυκόλαλες πεννιές του σε γενιές και γενιές !!

Σοβαρός και μετρημένος στο "πατάρι", ώριμος χαρακτήρας, θυμόσοφος και καλαμπουρτζής, ήταν πάντα περιζήτητος στα κέντρα του ρεμπέτικου και είχε πάντα να διαλέξει απο πολλά. Η συνεργασία του με το Σωκράτη Μάλαμα ξεκίνησε στη δεκαετία του 1990 και πρέπει να ήταν μαζι γύρω στα 10 χρόνια. Αν δεν κάνω λάθος η συνεργασία τους σταμάτησε στις κοινές συναυλίες του Μάλαμα με τη Χαρούλα Αλεξίου.

Παντρεμένος και με μία κόρη ο Μήτσος, μας αφήνει στα 54 του χρόνια. Νικημένος απο την επάρατη, φεύγει πρόωρα και άδικα...

Τον θυμάμαι τελευταία φορά στο πάλκο της "Κωνσταντίνας", στον Πειραία, τη σαιζον 2006-07, παρέα με τις "παλιο-καραβάνες" του ρεμπέτικου Μπαρτζώκα και Μπαρμπερίου. Πιο παλιά τον θυμάμαι στο "Ταξίμι", ίσως και με τον Τσέρτο στη δεκαετία του '90, όταν ο Μπάμπης έπαιζε 4χορδο...

Να έχουν ζωη οι δικοί του να τον θυμούνται, θα μένει στη θύμηση όλων μας!!!

Γιώργος Κατσαρός, ο θρύλος του ρεμπέτικου

Ο Γιώργος Κατσαρός (Θεολογίτης) ήταν από τους ελάχιστους σολίστ που μπορούσε να επιβιώνει χωρίς την ανάγκη άλλων οργάνων. Τραγουδούσε με κιθάρα ένα τεράστιο ρεπερτόριο από ελαφρά, επιθεωρησιακά, ρομάντζες, ξένα τραγούδια μέχρι βαριά ρεμπέτικα...

 Πήγε για πρώτη φορά στην Αμερική το 1913. Από τότε ήρθε στην Ελλάδα μόνο για λίγους μήνες το 1926 και ξανάρθε αρκετές φορές στην δεκαετία του 1990, μετά την ανακάλυψή του από τους διάφορους«ρεμπετολόγους» και μελετητές του λαϊκού τραγουδιού.

Σε όλη του τη ζωή παρέμεινε μουσικός και τραγουδιστής. Ο Γιώργος Κατσαρός τραγούδησε ρεμπέτικα, πριν γεννηθεί ο Τσιτσάνης. Γραμμοφώνησε τον πρώτο του δίσκο, όταν ο Βαμβακάρης ήταν πολύ μικρός. Είναι ο πατριάρχης του αστικού τραγουδιού, αυτού που συνηθίσαμε να ονομάζουμε λαϊκό και (πιο στενά) ρεμπέτικο τραγούδι.

Το «Κατσαρός» είναι παρατσούκλι, από τα πυκνά κατσαρά μαλλιά που είχε και που τα διατήρησε ως τα βαθιά του γεράματα. Το πραγματικό του όνομα ήταν Θεολογίτης κι άρα ανήκει σε μια από τις παλαιότερες οικογένειες της Αμοργού.

Ο Γιώργος Θεολογίτης (Κατσαρός) γεννήθηκε στην Αμοργό το βράδυ της 19ης προς 20ή Δεκεμβρίου του έτους 1888, από τον Νικόλαο Θεολογίτη και την Άννα Στούπη, όπως αναφέρει το πιστοποιητικό γέννησής του από τον δήμο Αμοργού (Χώρα). Για την ακρίβεια γεννήθηκε σ' ένα αγροτόσπιτο στην θέση Αγία Μαρίνα, έξω από την Χώρα.

Η Αγία Μαρίνα, όπου γεννήθηκε ο Κατσαρός, και στο βάθος η Χώρα της Αμοργού

Στην πραγματικότητα, ο Γιώργος Κατσαρός (Θεολογίτης) ήταν νόθος, κάτι που είναι γνωστό στην Αμοργό αλλά δεν αναφέρεται στις βιογραφίες του, που έχουν γραφτεί σε βιβλία, τον Τύπο και αλλού.

Ο παππούς του Αντώνης Θεολογίτης, που ήταν και εξαίρετος τραγουδιστής και τροφοδότησε με ρεπερτόριο τον Γιώργο, μετά από δύο γάμους (λόγω θανάτου της πρώτης του γυναίκας), δημιούργησε μια τεράστια οικογένεια, με πάνω από δέκα παιδιά, (θείους του Γιώργου) και δεκάδες εγγόνια (πρώτα ξαδέλφια του), που οι απόγονοί τους είναι διασκορπισμένοι σήμερα σε όλο τον πλανήτη, αλλά και στη γενέτειρα τους, Αμοργό.

Γύρω στο 1900 η μητέρα του Κατσαρού αποφάσισε να έρθει στην Αθήνα και ν' αναζητήσει καλύτερη τύχη. Ήρθε μαζί με τον γιο της. Ο Κατσαρός δεν έπαιζε μπουζούκι. Μόνο κιθάρα . Άρχισε να παίζει από μικρή ηλικία και στα 17 του χρόνια, δηλαδή γύρω στο 1905, παίζει και τραγουδά επαγγελματικά, περιφερόμενος στα καλά παραλιακά κέντρα του Πειραιά και του Ν. Φαλήρου, αλλά και σε στέκια της Αθήνας. Αυτή του η απασχόληση συνεχίζεται ως το 1909, οπότε θα ταξιδέψει πρώτη φορά στις ΗΠΑ, αφού ένας από τους συγγενείς του έχει εξασφαλίσει δουλειά σε δικό του κέντρο. Ξαναγύρισε στην Ελλάδα κι έφυγε οριστικά για την Αμερική το 1914.

Η επιτυχία του Γιώργου Κατσαρού στον μουσικό χώρο των Ελλήνων μεταναστών έρχεται γρήγορα, αφενός γιατί είναι από τους καλύτερους μουσικούς και αφετέρου διότι η «ιδιομορφία» του να παίζει και να τραγουδά με κιθάρα ένα τεράστιο ρεπερτόριο από ελαφρά επιθεωρησιακά, ρομάντζες, ξένα τραγούδια (ιταλικά, ισπανικά, αμερικάνικα), ως βαριά ρεμπέτικα, τον καθιστά περιζήτητο. Ήταν από τους ελάχιστους σολίστ του είδους που μπορεί να επιβιώνει χωρίς την ανάγκη άλλων οργάνων.

Γνωρίζεται γρήγορα με τους διασημότερους τραγουδιστές και οργανοπαίκτες του χώρου των Ελλήνων μεταναστών και γίνεται μέλος της μεγάλης αυτής οικογένειας μουσικών που διέσωσαν στην μακρινή Αμερική σπάνια διαμάντια του δημοτικού και λαϊκού τραγουδιού.

Ο Κατσαρός ήταν πασίγνωστος μέσα από τους δίσκους του αλλά και τις εμφανίσεις του παντού όπου ζούσαν Έλληνας μετανάστες στην Βόρεια Αμερική και την Αυστραλία.

Στην Ελλάδα άρχισε να γίνεται γνωστός μετά τις δεκαετίες του '60 και του '70, όταν άρχισε η μόδα της ρεμπετολογίας αλλά και διαδόθηκαν μέσα από κασέτες οι παλιοί δυσεύρετοι δίσκοι του των 78 στροφών. Όταν έγινε γνωστό ότι ζούσε ακόμη (το 1970 ήταν ήδη 82 ετών) αποθεώθηκε από τους ερευνητές του λαϊκού τραγουδιού και αναγνωρίστηκε ως ο πατριάρχης του ρεμπέτικου.

Οι συνεντεύξεις του γέμισαν όλα τα ειδικά περιοδικά και τις εφημερίδες. Σε μία από αυτές αποκάλυψε ότι πολλά κλασικά σήμερα λαϊκά τραγούδια ήταν δικά του, τα οποία τα έδωσε σε άλλους συνθέτες στην Αθήνα, αλλά δεν θέλησε να διεκδικήσει την πατρότητά τους «γιατί ζούσαμε πλούσια στην Αμερική».
Ο Γιώργος Κατσαρός (Θεολογίτης) πέθανε στην Φλόριντα των ΗΠΑ σε βαθιά γεράματα το 1995, σε ηλικία 107 ετών. Έμεινε πάντα δεμένος με την οικογένεια του και το νησί του. Την Αμοργό...

«Άκουγα τα δικά μου παλιά τραγούδια, να τα τραγουδάνε για δικά τους»

Από παλιά συνέντευξη του 1994 του Γιώργου Κατσαρού, χαρακτηριστικά είναι τα εξής αποσπάσματα:

Με ποια όνειρα και ποιες ελπίδες ξεκινήσατε για την Αμερική;

• «Έφυγα στην Αμερική με πολλά ωραία τραγούδια της εποχής εκείνης. Ωραίες ρομάντζες, αθηναϊκά, δημοτικά, κλέφτικα και βαριά ρεμπέτικα. Όταν εκδόθηκε ο πρώτος μου δίσκος στην RCA (το τραγούδι "Σαν πεθάνω τι θα πούνε") κυκλοφόρησε σε όλο τον κόσμο. Οι γονείς μου όταν έφυγα από την Ελλάδα μου είπαν να κρατήσω τη γλώσσα και την θρησκεία μας. Κι αυτό έκανα. Μαζεύαμε στις κοινότητες λεφτά για σχολεία κι εκκλησίες».

Είστε στην Αμερική 75 χρόνια. Ποια ήταν η δυσκολότερη εποχή για τους Έλληνες;

• «Δυσκολότερη ήταν η εποχή 1928- 1932. Καταστράφηκε ο κόσμος κι αυτό για μένα ήταν πολύ λυπηρό. Εγώ τότε έκανε ότι μπορούσα για να μην υποφέρουν οι Έλληνες. Το συγκρότημά μου που ήταν συνήθως οκτώ μουσικοί, το διπλασίασα. Έπαιρνα καλλιτέχνες που είχαν μείνει χωρίς εργασία. Δίναμε συναυλίες με πολύ φθηνό εισιτήριο. Τώρα είναι καλά».

Περίπου πόσα τραγούδια έχετε γράψει εσείς;

• «Τραγούδια που έγραψα λόγια και μουσική είναι 62. Όταν ήρθα στην Ελλάδα το 1926, βρήκα διάσημους καλλιτέχνες. Τον μουσικοσυνθέτη Αττίκ, τον τενόρο Επιτροπάκη. Ηθοποιούς όπως η Κοτοπούλη, η Κάκια Μένδρη. Έπαιξα και με μουσικούς όπως ο Τούντας, ο Λειβαδίτης, ο Αραπάκης. Τους έδωσε τα τραγούδια που είχα γράψει. «Μες τη βαθιά σκοτούρα μου», «Βρε μάγκα το μαχαίρι σου», ο «Μεμέτης», αμανέδες, σαμπάχ και άλλα. Το '30-31 βγήκαν κι άλλοι όπως ο Περιστέρης, ο Τσιτσάνης. Άρχισα λοιπόν κι άκουγα τα δικά μου παλιά τραγούδια, να τα τραγουδάνε για δικά τους. Δεν έκανα καμία παρατήρηση γιατί τότε στην Αμερική ζούσαμε πλούσια. Τους άφησα».

Παίζετε μόνο κιθάρα;

• «Ναι, αυτό είναι τ' όργανό μου».

Που μάθατε τους δρόμους και τους ρυθμούς του ρεμπέτικου;

«Να ξέρεις πως το πραγματικό μου επώνυμο είναι Θεολογίτης. Η οικογένειά μου είναι πολύ θρήσκοι. Από μικρός πήγαινα στην εκκλησία και κρατούσα το «ίσο» στους ψάλτες. Τα εκκλησιαστικά τροπάρια είναι η βάση. Πάντα ρωτούσα τους ψάλτες. Το βαρύ ρεμπέτικο είναι μια ψαλμωδία. Ένας μανές, ένα μινόρε, ένα ματζόρε. Αυτά τα ξέρανε οι καλλιτέχνες που παίζανε βυζαντινή καλλιτέχνες. Οι καλύτεροι Έλληνες μουσικοί είχαν μεταναστεύσει εκεί, για το χρήμα. Το καλύτερο ούτι της Αμερικής ήταν ο Αχιλλέας Πούλος. Ήταν μικρασιάτης. Απ' αυτόν έμαθα πολλά». 

 amorgos-chora


ΣΧΟΛΙΟ Ρ-Κ

Το κείμενο δημοσιεύεται με αφορμή την κυκλοφορία του δίσκου-βιβλίου με τον Γιώργο Θεολογίτη-Κατσαρό απο την εφημερίδα "Τα Νέα" του περασμένου Σαββάτου, σε επιμέλεια Π.Κουνάδη.
Όπως μαθαίνουμε είναι στα σκαριά μία σειρά απο ρεμπέτικες εκδόσεις απο τα "Νέα" με την επιμέλεια του Κουνάδη και τη φροντίδα στον ήχο του Νίκου Διονυσόπουλου.

Στα σχόλια δεν είδαμε να αναφέρει ο Π.Κ. τις εσφαλμένες χρονολογίες που αναφέρονταν σε παλιότερες εκδόσεις του Κέντρου Ερευνας Ρεμπέτικου, έτσι για πολλα χρόνια πιστεύαμε ότι η "Ελληνική απόλαυσις" ηχογραφήθηκε το 1919 και άλλες ηχογραφήσεις μεταξύ 1920-1925... ενω σήμερα ξέρουμε χάρις κυρίως στον Διονύση Μανιάτη, ότι ο Κατσαρός ξεκίνησε να "γράφει" απο το 1927 και μετα.
Θα πει κάποιος, "έλα μωρε και σιγα τη διαφορά", όμως είναι σημαντική αυτη η διαφορά αφου στο εν τω μεταξύ είχαμε τη Μικρασιατική καταστροφή, την έλευση των προφύγων και τη μείξη δύο πολιτισμών στα αστικά κέντρα της Αθήνας και του Πειραία, που στην ουσία διαμόρφωσαν και δημιούργησαν το ρεμπέτικο, κάτι απο το οποίο πλέον βιοπορίζεται πολύς κόσμος και δεν το λέμε κακοπροαίρετα... 

ΣΑBACH

Ενα ακόμα νέο σχήμα με όνομα λογοπαίγνιο : ΣΑBACH !!

Μετά τους ΡΕΜΠΕΤΟΒΕΝ, τους REBET AGAINST THE MACHINE, τους APTALICA και άλλους που μας διαφεύγουν, να και οι Σα Μπαχ!!!

Ωρες ωρες σκέφτομαι πως σε αυτα τα σχήματα ενίοτε το όνομα ίσως είναι πιο ευρηματικό απο το ίδιο το υλικό... όμως είναι μια ανάγκη για τα παιδιά αυτα που μέσα απο τη συλλογικότητα και το χαβαλέ, θέλουν να βγουν δημόσια, να εκφράσουν και εκφραστούν...

Οι ΣΑBACH συμμετέχουν μαζι με άλλους στο Αντιρατσιτικό Φετσιβάλ στη Θεσσαλονίκη (29/6 - 1/7)

(ελπίζω να μην παρεξηθούν τα αγνα μας ελατήρια, απο τους φανατικούς σαμπαχο-φαν...)

Είμαστε λαός ανώμαλος...

Μία βδομάδα μετα τις εκλογές που θα έκριναν ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ το μέλλον μας για τα επόμενα 30 ή και 50 χρόνια και μέσα σε μερικές έχουμε γεγονότα, συμβάντα και αποκαλύψεις που μας οδηγούν στο συμπέρασμα πως είμαστε ΛΑΟΣ ΑΝΩΜΑΛΟΣ !!!!

Le Monde: «Η Αθήνα έκλεψε και έκανε προσλήψεις»

ρε αθάνατε Ελληνα πολιτικέ γαμω τα πτυχία σου ρε π... $%#^%@ άσε συχγήστηκα...

 Ένα δις οι επενδύσεις των Ελλήνων στο Λονδίνο

Και μιλάμε αυτα είναι για πασατέμπο... η Αλέκα (πρωην ΚΚΕ) ανεβάζει στο 1 τρις τα κλεμμένα απο τα ελληνο-λαμόγια ενω άλλοι γνώστες σε 2 τρις!!!!

ΣΟΚ! Ο Ακης κυκλοφορούσε ...γυμνός στον Κορυδαλλό 

Εφαγες δηλαδή όσα 10.000 Αλβανοί ληστές ή 1.000.000 Αφγανοί μικροκλέφτες μέσα σε μερικά χρόνια, έζησες σαν πασας τόσα χρόνια, βίωσες ένα παθιασμένο έρωτα με μιά κοπελλίτσα σαν τα κρύα τα νερά, μεγαλωμένη στην αθάνατη ελληνική ύπαιθρο με φυσικές τροφές, περιμένοντας το παλληκάρι... και τώρα που σε ανακαλύψανε τι λαμόγιο ήσουνα θες νασαι και χάϊ;;  

Πόσο θα κοστίσει η μετονομασία του υπ. Παιδείας;

Το καλύτερο για το τέλος!!! Καλα πότε ρε θα γίνεται άνθρωποι πότε θα νοιώσετε λίγο κομμάτι αυτης της κοινωνίας που ιδρώνει, δουλεύει, πασχίζει και πεθαίνει;;; Αχρηστοι, χαρτογιακάδες, μηδαμινοί και τιποτένιοι κωλογλύφτες... ξανασυγχήστηκα...

4ο Σεμινάριο για το ρεμπέτικο (Σκύρος 15-22 Ιουλίου 2012)

 

Αγαπητοί φίλοι και φίλες, Το καλοκαίρι του 2012 και συγκεκριμένα από τις 15 μέχρι τις 22 Ιουλίου θα πραγματοποιηθεί το 4ο σεμινάριο για το ρεμπέτικο τραγούδι στη Σκύρο. Η απόφαση για την πραγματοποίηση του 4ου σεμιναρίου, στο φιλόξενο χώρο του «Λαογραφικού μουσείου Φαλτάιτς» στη Σκύρο, αυτή τη δύσκολη οικονομική συγκυρία, βασίστηκε στο γεγονός της θετικής ανταπόκρισης που είχαν τα τρία προηγούμενα σεμινάρια (2009,2010, 2011) τόσο από τους συμμετέχοντες, όσο και από την τοπική κοινωνία του νησιού.
Είναι λοιπόν, ηθική μας υποχρέωση να συνεχίσουμε την προσπάθειά μας το 2012, έτσι ώστε να ενισχυθεί παραπέρα ο θεσμός του σεμιναρίου. Για όλους εμάς που συμμετέχουμε σ’ αυτή την υπόθεση, άξονας της κοινής μας δράσης είναι η ηθική ικανοποίηση που βασίζεται στην κοινή μας συναίνεση, ότι το κομμάτι αυτό του λαϊκού μας πολιτισμού που υπηρετεί το ρεμπέτικο και γενικότερα το λαϊκό μας τραγούδι, δεν πρέπει να ξεχαστεί και να εξοστρακιστεί από επικίνδυνους «ειδήμονες» και συμφέροντα. Επί πλέον, η μετάδοση της αγάπης για τη μουσική μας παράδοση στους νεότερους είναι μια από τις κυρίαρχες δυναμικές που μας όπλισαν με θάρρος και κουράγιο να το συνεχίσουμε και αυτή τη δύσκολη χρονιά.
 Για εμάς πέρα από οποιοδήποτε οικονομικό κόστος κυριαρχεί η ηθική υποχρέωση να αγωνιζόμαστε για καλλιτεχνικές και ηθικές αξίες, όπως είναι αυτές του ρεμπέτικου και λαϊκού τραγουδιού που δημιουργήθηκαν από τους άγνωστους και γνωστούς συντελεστές του στο πέρασμα των χρόνων.
 Ιδιαίτερα αυτή την περίοδο που η λαϊκή μας μουσική, για άλλη μια φορά, γνωρίζει αναγνώριση και προβολή στον διεθνή χώρο είτε με την πρόσφατη εικονογραφημένη ιστοριογράφηση του ρεμπέτικου στη Γαλλία (η οποία μεταφράστηκε πρόσφατα και στα Ελληνικά) του David Prudhomme, είτε με τη δημιουργία λαϊκών ορχηστρών με Ελληνικό μουσικό περιεχόμενο από ντόπιους μουσικούς στην Ολλανδία (παλιοπαρέα), στην Σουηδία (Ταξίμι, Μερακλήδες) κλπ.
Το ρεμπέτικο-λαϊκό τραγούδι είναι το Ελληνικό τραγούδι που αναπτύχθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα και ολοκλήρωσε τον κύκλο του στο τέλος της δεκαετίας του '50. Τραγούδι ευρύτατης και πολύπλευρης κοινωνικής διαμαρτυρίας, το ρεμπέτικο είναι τραγούδι κοινωνικού περιεχομένου. Κανείς δεν μπορεί να παραβλέπει ότι εξέφρασε τους ανθρώπους που μετακινήθηκαν, εθελοντικά (εσωτερική ή εξωτερική μετανάστευση) ή με τη βία (προσφυγιά), από την περιφέρεια στις μεγάλες πόλεις, αλλά και όλους αυτούς οι οποίοι σε μία ανερχόμενη προβιομηχανική-βιομηχανική διαδικασία βρέθηκαν στο καμίνι της κοινωνικής αδικίας, της προσωπικής απαξίωσης, της αναποτελεσματικής προστασίας τους από το κράτος. Το ρεμπέτικο τραγούδι είναι έκφραση του Ελληνικού λαϊκού μας πολιτισμού. Μέσα του συγχωνεύει με ένα μοναδικό τρόπο στοιχεία από την παραδοσιακή μας μουσική, την εκκλησιαστική μας μουσική, την Επτανησιακή και Αθηναϊκή καντάδα, τις μουσικές επιρροές της Μικράς Ασίας και την Δυτική μουσική. Είναι προφανές ότι η συνεχιζόμενη παρουσία του λαϊκού τραγουδιού στο μουσικό προσκήνιο, φανερώνει την διαχρονικότητα και την ισχυρή επιρροή που αυτό ασκεί στις νεότερες γενιές, ενώ έχει πλέον καταγραφεί σαν ουσιαστικό στοιχείο της κοινωνικής συνείδησης μεγάλων τμημάτων του ελληνικού λαού και ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων.

Αυτή τη χρονιά στη διάρκεια του σεμιναρίου θα λειτουργήσουν δύο τμήματα για αρχάριους και προχωρημένους παίχτες μπουζουκιού και κιθάρας, με υπεύθυνο των μαθημάτων, όπως και πέρσι τον εξαίρετο μουσικό και σολίστα του μπουζουκιού Σπύρο Γκούμα, του οποίου η συνεργασία με τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής μουσικής σκηνής και η πολύ μεγάλη διδακτική εμπειρία που διαθέτει, εγγυώνται για το θετικό αποτέλεσμα της όλης προσπάθειας.
 Σύντομα θα κυκλοφορήσει η αίτηση συμμετοχής με αναλυτικό πληροφορικό υλικό για τα μαθήματα, τη διαμονή, τη μετακίνηση και χάρτη της περιοχής με χρήσιμες πληροφορίες.
 Ενημέρωση και πληροφοριακό υλικό για τα προηγούμενα να σεμινάρια μπορείτε να έχετε από τα παρακάτω sites και links:


www.rebetikoseminar.com

www.faltaits.gr

www.spirosgoumas.gr 

www.parapetamenoi.gr

Για πληροφορίες μπορείτε να απευθύνεστε:
Στον οργανωτικό υπεύθυνο Γιώργο Μακρή
Λιακαταίων 32, 11474 Αθήνα,
Τηλ:2106410211 6972335227
E-mail: makres@otenet.gr
Στο μουσικό υπεύθυνο Σπύρο Γκούμα
τηλ: 210-9957063
E-mail: info@spirosgoumas.gr

Διακαναλική συνέντευξη Αντ.Σαμαρά

Αυτή εδω είναι η διακαναλική συνέντευξη του νυν πρωθυπουργού λίγες μέρες πριν τις εκλογές. Απο εδω θα δούμε τι ΥΠΟΣΧΕΤΑΙ και τι θα ΕΦΑΡΜΟΣΕΙ !!! Και το "διακήβευμα" -πάρτε να'χετε τώρα διακήβευμα...- είναι αυτο, γιατί ζούμε τη μεγαλύτερη κρίση μετα τον πόλεμο και το μεγαλύτερο ξεπούλημα, απο την εποχή του Τρικούπη και του πρώτου δανείου το 1830 που μας "έδεσε" με τους ευρωπαίους τραπεζίτες...

Πολίτικη κιθάρα

Και εδω ένα εκπληκτικό όργανο : μία κιθάρα με μικροδιαστήματα ή πολίτικη κιθάρα !!! Θα τη λέγαμε και ουτο-κιθάρα...

Μπουζούκι με στριφτάρια

Και να ένα μπουζούκι σύγχρονης κατασκευής  με ξύλινα στρφτάρια, ροζέτα στην -στρογγυλή- τρύπα και ήχο παλαιϊκό, κατασκευής Δημήτρη Ραπακούσιου

40 χρόνια χωρίς το Μάρκο

Συναυλία αφιερωμένη στο Μάρκο Βαμβακάρη στο θεατράκι  "Μαγγίνας"

ΜΕΛΙΣΣΙΑ

Τρίτη, 26 Ιουνίου 2012

«Είμαι gay… Όλες οι γυναίκες μου το γνώριζαν»

 Απίστευτη αποκάλυψη από γνωστό Έλληνα! Παντρεύτηκε τρεις φορές, έκανε τρεις γάμους και όλες οι γυναίκες του γνώριζαν εξαρχής ότι ήταν ομοφυλόφιλος!
Μιλώντας για τους χορευτές και τη σεξουαλική ταυτότητα του γκέι, τόνισε στην Espresso ο Τάκης Σαγιώρ: «Είναι κακό να είσαι γκέι; Εγώ είμαι... Τότε οι μεγάλοι χορευτές όπως ο Καστρινός, ο Φλερύ, δεν έβρισκαν χορευτές, γιατί δεν υπήρχαν! Έβρισκαν  «κουνιστά παιδάκια» που έλεγαν ότι είναι χορευτές, επειδή ήξεραν να χορεύουν καλά μάμπο και έκαναν τη δουλειά τους. Υπάρχουν όμως και μεγάλοι χορευτές, οι οποίοι δεν είναι γκέι και έκαναν καριέρα σε όλη την Ευρώπη. Όντως συνηθίζουν να λένε «α, είσαι χορευτής, είσαι "τοιούτος"». Ίσα-ίσα, ο χορευτής πρέπει να είναι χειροδύναμος και να έχει νεύρο για να μπορεί να σηκώσει την παρτενέρ του, οι πολύ γκέι είναι λίγο «πάστα φλόρα». Γι' αυτό και δεν επιτυγχάνουν οι πολύ θηλυπρεπείς.»
Αναφορικά με τους γάμους του, τόνισε: «Έχω κάνει τρεις γάμους και δύο αρραβώνες. Τώρα, από αυτές τις κυρίες ποιες το παραδέχονται και ποιες όχι, λίγο με ενδιαφέρει... Υπ' όψιν, όλες τους από το πρώτο φλερτ μας γνώριζαν ότι είμαι γκέι. Τους το έλεγα εγώ... Και δεν το έλεγα με καμάρι, απλώς δεν μου άρεσε να κρύβω την αλήθεια. Ο πρώτος γάμος μου ήταν δυστυχώς με μια κοπέλα δεκαπέντε χρόνων, ενώ εγώ ήμουν δεκαοκτώ. Μαζί κάναμε ένα παιδί, που τώρα βρίσκεται στην Αμερική. Είναι η πρώτη φορά που το λέω... Κατόπιν παντρεύτηκα τη Μελίντα, τη μεγάλη αγάπη της ζωής μου. Όταν χωρίσαμε, αρραβωνιάστηκα με τη Μαίρη Λίντα, πολύ μετά τον θάνατο του Μανώλη Χιώτη. Ήμασταν κάποια χρόνια μαζί και χωρίσαμε λίγο πριν παντρευτούμε, λόγω ασυμφωνίας χαρακτήρων. Και τέλος με την Τέτα Παπαπολίτη, που και με εκείνη χώρισα λίγες ήμερες πριν από τον γάμο μας.»
Είχε πει ότι ο ανιψιός του, ο ηθοποιός Αλέξανδρος Μπουρδούμης, δεν ήταν στο πλευρό της Μελίντας όταν ήρθαν τα δύσκολα... «Δεν είναι δικός μου ανιψιός, είναι της μακαρίτισσας. Δεν θέλω να είναι ανιψιός μου αυτός ο κύριος. Δεν θέλω να ασχοληθώ με εκείνον, ας είναι καλά με τις τύψεις του...»
Ένιωσε κενό όταν χάθηκε η Μελίντα; «Όταν έφυγε, λυτρώθηκα και λυτρώθηκε, γιατί έπρεπε να φύγει... Το κενό το ένιωσα, όταν ήρθε ο σύντροφός της, ο Νίκος Αθερινός, και μου ανακοίνωσε την ασθένειά της. Τότε κλείστηκα για δύο μήνες στο σπίτι μου, αξύριστος, άπλυτος, ήμουν τόσο απροετοίμαστος που χάθηκα. Όταν το συνειδητοποίησα, έδωσα εντολή στον ανιψιό μου Αιμίλιο Παπαθανασίου, ο οποίος είναι Ολυμπιονίκης ιστιοπλόος, και τα ανέλαβε όλα εκείνος, γιατί την αγαπούσε πολύ. Στάθηκε σε όλους, ντροπή τους...»

gossiptv

Οι Έλληνες του Γκαίρλιτς 1916-1919 – Γεράσιμος Αλεξάτος

Είναι αδύνατο να ασχοληθεί κανείς με τις πολυτάραχες ελληνογερμανικές σχέσεις κατά τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα, χωρίς να σκοντάφτει διαρκώς στο όνομα μιας μικρής, συνοριακής και διχοτομημένης σήμερα πόλης της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, το Γκαίρλιτς (Görlitz). Το καλοκαίρι του 1916 –μεσούντος του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου- 7000 Έλληνες στρατιώτες και αξιωματικοί του εγκατεστημένου στην Ανατολική Μακεδονία Δ΄ Σώματος Στρατού, μεταφέρθηκαν εκεί, εκόντες άκοντες και κάτω από δραματικές συνθήκες, όπου και παρέμειναν επί δυόμισι χρόνια υπό το ιδιότυπο καθεστώς του «αιχμάλωτου-φιλοξενούμενου» του Κάιζερ. Είχε προηγηθεί  η κατάκτηση του τμήματος αυτού της Μακεδονίας από τους συμμάχους των Γερμανών Βουλγάρους. Η υπόθεση αυτή της μικρής αλλά ιστορικής πόλης της πάλαι ποτέ πρωσικής επαρχίας της Σιλεσίας, αποτελεί μια από τις τραγικότερες περιπλοκές της περιόδου εκείνης, που βιώθηκε με ιδιαίτερη σφοδρότητα στην Ελλάδα, καθώς η αμείλικτη διαμάχη του βασιλιά Κωνσταντίνου με τον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο σχετικά με τη στάση της χώρας απέναντι στα στρατόπεδα των αντιμαχομένων, οδήγησε στον πρώτο μεγάλο εσωτερικό διχασμό.

Όμως οι σχέσεις του Γκαίρλιτς με την Ελλάδα δεν σταματούν εκεί. Το 1949, μετά το τέλος του Εμφυλίου Πολέμου στην Ελλάδα, 14000 πολιτικοί πρόσφυγες μαζί με τα παιδιά τους, κατά μια παράδοξη ιστορική σύμπτωση, θα καταφύγουν στην ίδια ακριβώς πόλη. Το Γκαίρλιτς εντωμεταξύ μετά το 1945 είχε διχοτομηθεί, και οι ανατολικές συνοικίες του –εκεί όπου 30 περίπου χρόνια νωρίτερα βρισκόταν το ελληνικό στρατόπεδο- είχαν παραχωρηθεί στην Πολωνία με το όνομα Ζγκορζέλετς (Zgorzelec). Έτσι στη χωρισμένη στα δύο πόλη θα βρεθούν στις απέναντι όχθες του συνοριακού πλέον ποταμού Νάισε, Έλληνες δύο διαφορετικών γενεών – θύματα των μεγάλων συγκρούσεων του πρώτου μισού του 20ού αιώνα- που για πολλά χρόνια ούτε καν θα υποψιάζονται την ύπαρξη συμπατριωτών τους στην αντίπερα όχθη.

Η άφιξη το 1916 χιλιάδων στρατευμένων σε γερμανικό έδαφος ήταν η πρώτη μαζική συνάντηση Ελλήνων και Γερμανών σε γερμανικό έδαφος και σήμανε συναγερμό στους κύκλους των «φιλελλήνων», που κατέκλυσαν το Γκαίρλιτς με ποικίλα κίνητρα και αποστολές. «Ο πόλεμος έφερε την Ελλάδα αιφνίδια και ορμητικά στο επίκεντρο του γερμανικού ενδιαφέροντος», διαπίστωνε ο διάσημος τότε βυζαντινολόγος καθηγητής Άουγκουστ Χάιζενμπεργκ, πυροδοτώντας την αναβίωση ενός -βραχύβιου έστω και επιλεκτικού- κλίματος φιλελληνισμού, έναν πραγματικό «μήνα του μέλιτος» στις ελληνογερμανικές σχέσεις. Έτσι –εν μέσω του φονικότερου έως τότε πολέμου- πραγματοποιήθηκαν εκεί σπανιότατες μελέτες, διατριβές, ηχογραφήσεις (μεταξύ αυτών και η πρώτη έως τώρα γνωστή καταγραφή μπουζουκιού παγκοσμίως), που μόλις τώρα βγαίνουν στο φως προκαλώντας επιστημονικό και γενικότερο ενδιαφέρον. Αλλά και πολλοί  Έλληνες καλλιτέχνες και διανοούμενοι, νεαροί στρατευμένοι τότε, διάσημοι αργότερα (όπως ο σπουδαίος θεατρικός συγγραφέας Βασίλης Ρώτας, ο λογοτέχνης Λέων Κουκούλας, ο ζωγράφος Παύλος Ροδοκανάκης και ο δημοφιλής τότε ηθοποιός Βασίλης Αργυρόπουλος), έδωσαν εκεί τα πρώτα δείγματα γραφής της τέχνης τους, δεχόμενοι ταυτόχρονα επιρροές στη μετέπειτα πορεία τους.

Αμέτρητα ήταν τα νήματα που συνέδεσαν τότε τους δύο λαούς, εκατοντάδες οι μικτοί αρραβώνες και γάμοι, αλλά εξίσου μεγάλες οι αντιζηλίες, απογοητεύσεις ακόμα και συγκρούσεις. Ο ασυνήθιστα βαρύς χειμώνας, σε συνδιασμό με την ελλιπέστατη και ασυμβίβαστη με ελληνικές γεύσεις διατροφή, προκάλεσαν ανεπανόρθωτες βλάβες στην υγεία των στρατιωτών, ενώ η φυματίωση και η ισπανική γρίπη θέρισαν κυριολεκτικά τους εξασθενημένους από τις στερήσεις και το ασυνήθιστο ψύχος άνδρες. Δεκάδες βενιζελικοί αξιωματικοί διώχθηκαν, ενώ μετά το τέλος του πολέμου η αθρόα συμμετοχή των Ελλήνων στρατιωτών στη γερμανική επανάσταση των σπαρτακιστών (τον Νοέμβριο του 1918, με επικεφαλής τη Ρόζα Λούξεμπουργκ και τον Καρλ Λήμπκνεχτ), είχε τραγική κατάληξη και οδήγησε τους αιχμαλώτους σε μαζική άτακτη φυγή, με κάθε μέσο ακόμα και με τα πόδια. Αξέχαστα έμειναν όμως για πολλά χρόνια τα ελληνικά «σοβιέτ» του Γκαίρλιτς, τα εκλεγμένα στρατιωτικά συμβούλια των στρατιωτών, το «φωτεινό παράδειγμα για τους φαντάρους, τους ναύτες και όλους τους εργαζόμενους», όπως έγραφε το 1932 ο Ριζοσπάστης.

Ομως η «Οδύσσεια» των ανδρών του Σώματος συνεχίστηκε και μετά την παλιννόστηση, όταν ο πέλεκυς των διώξεων έπεσε βαρύς επί δικαίων και αδίκων, οξύνοντας στο έπακρο τα πάθη του Εθνικού Διχασμού κατά τη διάρκεια μάλιστα της Μικρασιατικής Εκστρατείας. Εξορίες, εκτοπίσεις ακόμα και θανατικές καταδίκες τους ανέμεναν άμα τη αφίξει τους, καθώς πολλοί κατηγορήθηκαν και καταδικάστηκαν ως ριψάσπιδες.

Ας ελπίσουμε ότι έναν περίπου αιώνα μετά την ξεχασμένη και εν πολλοίς άγνωστη σήμερα ελληνογερμανική περιπέτεια, η παρούσα μελέτη θα συμβάλει σε μια περισσότερο ψύχραιμη και νηφάλια επανεξέταση μιας από τις τραγικότερες πτυχές του Α΄ΠΠ και των προεκτάσεων του στην Ελλάδα.

ISΒΝ 978-960-467-173-1, 

Εκδοτικός Οίκος : ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ,  Τιμή : 24,00 € ***

O Γεράσιμος Αλεξάτος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε ηλεκτρολόγος μηχανικός στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Βερολίνου.  Τη δεκαετία του 80 εργάσθηκε σε διευθυντικές θέσεις σε ελληνικές βιομηχανίες. Από το 1988 μέχρι πρόσφατα εργαζόταν ως ερευνητής-ελεγκτής εφευρέσεων στο Ευρωπαικό Κέντρο  Ευρεσιτεχνών στο Βερολίνο. Παράλληλα ασχολήθηκε  εντατικά και επί πολλά χρόνια με τη μελέτη, έρευνα, διαλέξεις και δημοσιεύσεις σε ειδικά ιστορικά θέματα ελληνογερμανικού ενδιαφέροντος. Οι Έλληνες του Γλαίρλιτς 1916-1919 είναι το πρώτο του βιβλίο.

Κάλεσμα δημόσιας στήριξης των εργαζόμενων στα Metropolis

Αγαπητοί καλλιτέχνες.
Αγαπητοί άνθρωποι με αγάπη για την μουσική.
Ύστερα από 27 χρόνια παρουσίας στην λιανική πώληση, τα καταστήματα Metropolis οδηγούνται στην πτώχευση. Τα τελευταία τρία χρόνια, από τότε που ο νέος ιδιοκτήτης Ανδρέας Γ. Κουρής (ιδιοκτήτης του ομίλου MAD και αρκετών ακόμη εταιρειών) απέκτησε την αλυσίδα καταστημάτων Metropolis, κατάφερε να κάνει τα… ακατόρθωτα:
Συρρίκνωσε τον αριθμό των καταστημάτων της επιχείρησης από 12 σε μόλις τρία, εκ των οποίων το κατάστημα που βρίσκεται στο Mall θα κλείσει στα μέσα Ιουνίου (σύμφωνα με ανακοίνωση της εργοδοσίας), ενώ το κατάστημα της Θεσσαλονίκης παραμένει κλειστό από την Τετάρτη 23/5 αφού οι εργαζόμενοι, αντιδρώντας στην συνεχή κοροϊδία του εργοδότη, προχώρησαν σε ομαδική επίσχεση εργασίας.
Περιόρισε το προσωπικό της, από 220 και πλέον εργαζόμενους που τη στελέχωναν σε περίπου 80, πραγματοποιώντας πάνω από 140 απολύσεις.
Επέβαλε μόνιμη καθυστέρηση στην καταβολή των μισθών που, πλέον, ξεπερνάει τους τρεις μήνες.
Καθυστερεί συστηματικά την καταβολή των δόσεων των αποζημιώσεων στους απολυμένους συναδέλφους μας, ενώ δεν δίστασε να εκβιάσει κάποιους να λάβουν τη μισή αποζημίωση από αυτή που δικαιούνται υπογράφοντας ότι την πήραν ολόκληρη, προφανώς φοβούμενοι ότι δεν θα λάβουν ποτέ όλες τις δόσεις.
Και το κυριότερο, έβαλε την επιχείρηση στο περιβόητο «άρθρο 99» του πτωχευτικού κώδικα που είναι γνωστό ότι αποτελεί προθάλαμο της πτώχευσης, προκειμένου να προστατευτεί από τους πιστωτές και τις οφειλές του προς το Δημόσιο. Φέσωσε τους προμηθευτές (κυρίως δισκογραφικές εταιρείες και εκδοτικούς οίκους) από τον μεγαλύτερο ως τον μικρότερο. Έτσι, κατάφερε να επιφέρει την πλήρη απαξίωση των καταστημάτων που απέμειναν αφού, πλέον, λειτουργούν με ελάχιστα εμπορεύματα ως τα απομεινάρια των παλιών Metropolis.
Τα Metropolis δεν είναι ιδέα. Δεν έγιναν από μόνα του ένας χώρος πολιτισμού και μουσικής κουλτούρας. Εμείς οι εργαζόμενοι δουλέψαμε σκληρά και με το πάθος που είχαμε για την μουσική το αναδείξαμε στο μεγαλύτερο δισκοπωλείο της Ελλάδας χωρίς να καρπωθούμε τίποτα πέρα του πενιχρού μισθού μας (που ένα μεγάλο μέρος του ξοδευόταν στην αγορά βινυλίων και αργότερα CD). Όλα αυτά τα χρόνια εμείς οι άνθρωποι των Metropolis μεγαλώσαμε μέσα από την μουσική. Ακούσαμε νέες παραγωγές, προτείναμε παλαιότερες, αγαπήσαμε και στηρίξαμε νέους καλλιτέχνες, αναμέναμε με αγωνία νέα ακούσματα, πήγαμε σε συναυλίες, επιμείναμε στην ύπαρξη καταλόγου στα ράφια του καταστήματος, αγαπήσαμε την μουσική. Παράλληλα παραμείναμε οι τελευταίοι τροχοί στο όχημα της μουσικής βιομηχανίας στην Ελλάδα, κακοπληρωμένοι, σε δύσκολες συνθήκες εργασίας. Σήμερα καταλήγουμε να μην έχουμε ούτε τα προς το ζην για εμάς και τις οικογένειες μας, ούτε και να γνωρίζουμε τίποτα για το μέλλον μας.
Εμείς, οι εργαζόμενοι στα Metropolis, γνωρίζουμε καλύτερα απ’ όλους τις επιπτώσεις των νέων τεχνολογιών στις πωλήσεις των καταστημάτων, καθώς και την απαξίωση του μουσικού προϊόντος, έπειτα και από την επιλογή των δισκογραφικών να τα «χαρίζουν» σε «σακούλες» μαζί με τις κυριακάτικες εφημερίδες (με πρωτεργάτη και συνεχιστή αυτής της κίνησης τον Κώστα Γιαννίκο – αυτόν που μαζί με τον θείο τού εργοδότη μας, Γιώργο Κουρή, άφησαν απλήρωτους και δίχως αποζημιώσεις τους 650 εργαζόμενους του ALTER). Όμως, το ίδιο καλά γνωρίζουμε ότι από την πτώση των πωλήσεων του CD έως το λουκέτο η διαφορά είναι μεγάλη και η απόσταση ακόμη μεγαλύτερη.
Δεν θέλουμε να κάνουμε μνημόσυνα για το Metropolis.
Πάνω από όλα είμαστε άνθρωποι, είμαστε εργαζόμενοι που διεκδικούμε τα αυτονόητα:
- Την άμεση καταβολή των καθυστερούμενων μισθών μας
- Τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας
- Την άμεση εξόφληση των αποζημιώσεων των απολυμένων συναδέλφων μας
- Την κατοχύρωση της καταβολής των αποζημιώσεών μας σε περίπτωση πτώχευσης
Όσοι από εσάς κουβεντιάσατε για μουσική μαζί μας, ακούσατε μουσική μαζί μας, προτείνατε μουσική μαζί μας, σας καλούμε και σήμερα να είστε μαζί μας.
Ζητάμε την δημόσια στήριξη του αγώνα μας, την έμπρακτη συμπαράσταση σας μέσα από τις μελλοντικές δράσεις μας, την συμμετοχή σας στην αντίσταση που προβάλουμε στην εργοδοτική αυθαιρεσία, την δημιουργία ενός ανοιχτού διαύλου επικοινωνίας με σκοπό την αλληλεγγύη στις δύσκολες μέρες που ζούμε.

Εργαζόμενοι/ες - Απολυμένοι/ες στα καταστήματα Metropolis

ergazomenoimetropolis@gmail.com

"Τα δίστιχα του μάγκα" α λα Φέρρη...

Το άκουσα χθες το μεσημέρι στο ραδιόφωνο στην εκπομπή της Θέσιας Παναγιώτου -που έχει κάνει και τη διασκευή εδω- στο πρώτο πρόγραμμα της ΕΡΑ -δε θυμάμαι πως λέγεται τώρα...

Οι κουμπάροι...

Σάββατο 16/6/2012

Μια ιδιαίτερη μουσικοθεατρική παράσταση εμπνευσμένη από τη ζωή και το έργο των σπουδαίων συνθετών Βασίλη Τσιτσάνη και Γιάννη Παπαϊωάννου, θα παρουσιαστεί για μια βραδιά στη μουσική σκηνή Αυλαία το Σάββατο 16 Ιούνη 2012.
Ένα σπάνιο οδοιπορικό στα άδυτα της μουσικής διαδρομής των δύο καλλιτεχνών, ένα οδοιπορικό όπου ο μύθος και η ιστορία μπερδεύονται ευχάριστα, με αφηγητή τον Καραγκιόζη και συντροφιά τις πιο διάσημες μελωδίες του ελληνικού ρεμπέτικου τραγουδιού.
Η Κατερίνα Τσιρίδου, ο Σωτήρης Παπατραγιάννης, ο Δημήτρης Κρανίδας, ο Νίκος Πρωτόπαπας, ο Γιάννης Καλαφατέλης και ο γνωστός καραγκιοζοπαίκτης Ηλίας Καρελλάς ζωντανεύουν μνήμες του παρελθόντος και ανέκδοτες ιστορίες, και μας παρασύρουν σε ένα ταξίδι γεμάτο μουσική, χιούμορ και έντονες συγκινήσεις.
Οι μουσικοί κουρδίζουν, τα φώτα χαμηλώνουν και...αβάντι μαέστρο!

Παίζουν:

Ηλίας Καρελλάς: ερμηνεία θεάτρου σκιών
Κατερίνα Τσιρίδου: τραγούδι, μπαγλαμάς
Σωτήρης Παπατραγιάννης: τραγούδι, μπαγλαμάς
Δημήτρης Κρανίδας: μπουζούκι, τραγούδι
Νίκος Πρωτόπαπας: κιθάρα
Γιάννης Καλαφατέλης: ακορντεόν
Ιωάννα Μυλωνά: χειρισμός φιγούρας θεάτρου σκιών

Ώρα έναρξης 22.30

Τιμή εισιτηρίου 10 €

Μουσική σκηνή Αυλαία
Αγ. Όρους 15 (και Κωνσταντινουπόλεως 115) Βοτανικός
Στάση Μετρό Κεραμεικός - Τηλ.  2103474074

Ο Μάρκος ο Φραγκοσυριανός στο Ηρώδειο! (22 & 23/6)

Αφιέρωμα στον Μάρκο Βαμβακάρη
Μάρκος ο Φραγκοσυριανός

 Γιάννης Κότσιρας, Δημήτρης Ζερβουδάκης, Σοφία Παπάζογλου, Απόστολος Ρίζος, Δημήτρης Νικολούδης αλλά και ο Στέλιος Βαμβακάρης, η Εβελίνα Αγγέλου καθώς και με τη συμμετοχή των Vinicio Capossela, Νέας Τάξης Πραγμάτων ΝΤΠ και Στίχοιμα υπό την «μπαγκέτα» (Ιδέα, Καλλιτεχνική Διεύθυνση και Eπιλογή ρεπερτορίου) της Λίνα Νικολακοπούλου. Αυτό είναι το «καστ» του Αφιερώματος (2 βραδιές) στο πατριάρχη του ρεμπέτικου Μάρκο Βαμβακάρη και τα αθάνατα τραγούδια του που έστρωσαν «το χαλί» για να πατήσουν «οι επόμενοι» λαϊκοί καλλιτέχνες.

Άσματα ατόφια, σπαρακτικά, μαγευτικά, σαν την πολύπαθη ζωή του με «ζωντανό» σκηνικό εικόνες από την πατρίδα του, την όμορφη Σύρα, 40 χρόνια μετά τη φυγή του.

Απρόσμενα τα ονόματα ορισμένων συντελεστών και μάλιστα στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών αλλά καμιά φορά τα καλύτερα έρχονται από εκεί που δεν το περιμένεις. Θα δείξει…

Οι μουσικοί είναι ένας και ένας:
Μανώλης Πάππος - μπουζούκι
Γιώργος Κοντογιάννης - μπουζούκι, κιθάρα, μπάντζο
Παναγιώτης Τσεβάς - ακορντεόν
Βασίλης Μασσαλάς - ακουστική κιθάρα, μπαγλαμά
Γιάννης Πολυχρονάκης - κοντραμπάσο
Βασίλης Μαντζούκης - τύμπανα, κρουστά
Κώστας Νικολόπουλος – ενορχήστρωση, ηλεκτρική κιθάρα

Όσον αφορά το «αφανές» επιτελείο της παράστασης:
Σκηνογραφία: Άγγελος Μέντης
Ενδυματολογική Επιμέλεια – Εικαστική Συνεργασία: Δανάη Κουρέτα
Σχεδιασμός φωτισμών: Αλέκος Γιάνναρος
Σκηνοθεσία βίντεο: Νίκος Σκαρέντζος
Σχεδιασμός ήχου: Παναγιώτης Πετρονικολός
Διεύθυνση παραγωγής: Αναστασία Ταμουρίδου - ARTος & Θέαμα

ogdoo.gr

"Εφυγε" ο Γιάννης Σεργάκης

Ο Γιάννης Σεργάκης, με το Γιάννη Ζαμπουλάκη (δεξιά) και το Θωμά Χριστοδουλάκη (αριστερά)

 Πριν απο λίγες μέρες έγινε το 40ημερο μνημόσυνο του Χανιώτη λυράρη Γιάννη Σεργάκη. Πέθανε νικημένος απο την επάρατη, στα τέλη του Απρίλη. Ετσι έφυγαν διαδοχικά και νωρις, οι τρεις σπουδαίοι λυράρηδες του Αποκόρωνα που ανήκαν στη γενιά των μεταπολεμικών μουσικών, ο Κολιακούδης, ο Μπακάτσης και ο Σέργος... και είναι μεγάλο το κενό που αφήνουν!!
Παρέλαβαν τη σκυτάλη της παράδοσης απο τον Κουρκουνάκη το Μανώλη, τον Πλακιανό, την Ασπασία Παπαδάκη και άλλους και με τη σειρά τους την παρέδωσαν στο Γιώργη το Γαλάνη, το Μανώλη τον Κρασσαδάκη τους νεώτερους που πλέον είναι πολλοι : Μπαλιλάκης, Λιλικάκης, Παλιουδάκης...
Με καταγωγή απο το Δράπανο του Αποκόρωνα, ο Γιάννης Σεργάκης απο τη δεκαετία του 1960 έως τα μέσα της δεκ.'90 πρωτοστατούσε στα γλέντια του Αποκόρωνα. Αν και γνωστός σε όλο το νομό Χανίων και σχεδόν σ'όλη την Κρήτη διατηρούσε χαμηλό προφίλ. 
Μαζί παίξαμε σε ένα γλέντι, μια αρραβώνιαση στον Ταυρωνίτη γύρω στο 1989, μαζι με το λαγουτιέρη Γιάννη Τζαγκαράκη. Μερακλής στο παίξιμο μα και στη συμπεριφορά του, έχαιρε της εκτίμησης των καλύτερων μερακλήδων. Εύθυμος και ταυτόχρονα σοβαρός στο πάλκο, με μία μεγάλη γκάμα στο ρεπερτόριο του και επίσης μερακλής και τεχνίτης στο τραγούδι του.
Οταν αποσύρθηκε, άνοιξε μία ταβέρνα στο Δράπανο ενω παράλληλα τιμούσε συχνά μαζι με την παρέα του, τους νεώτερους συναδέλφους του στα κέντρα. Με τη μακρυά γενειάδα που άφησε, απέκτησε πραγματικά βιβλική μορφή!
Ο γιός του Γιώργης ασχολήθηκε απο μικρός και με τη λύρα και με το λαγούτο, κάποια στιγμή όμως καταστάλαξε στη λύρα, έβγαλε μάλιστα ένα cd πριν περίπου 10 χρόνια με ένα συρτό που έκανε επιτυχία. Παίξαμε και με το Γιώργη σε αρκετά γλέντια και σίγουρα μπορώ να πω ότι κράτησε τα χαρίσματα του πατέρα του. Στη συνέχεια ακολούθησε το δρόμο της ιερωσύνης.
Ας είναι παντοτεινή η μνήμη του Γιάννη Σεργάκη, του αγνού γλεντιστή του Αποκόρωνα!!!

Γ.Β.

Η φωτο είναι απο την τηλεόραση, απο βίντεο του σταθμού Χανιά tv

"Εφυγε" ο Αθηνόδωρος Προύσαλης

Δύο ήταν κυρίως οι "μάγκες" του ελληνικού σινεμά και θεάτρου. Ο Προύσαλης και ο Φέρμας. Καθένας με τον τύπο του, μετέφεραν στις νεώτερες γενιές το πως ήταν οι παλιοί Πειραιώτες μάγκες, με την αργκό τους , τα σουσούμια (συνήθειες) τους και τις ιδιοτροπίες και ιδιορυθμίες τους. Βέβαια οι ρόλοι δεν τους επέτρεπαν να πουν και να κάνουν  περισσότερα, όμως έδιναν μία αξιοπρεπή και πιστή εικόνα του μάγκα.

 [...]

Ο Αθηνόδωρος Προύσαλης έφυγε από την ζωή σε ηλικία 86 ετών. Νοσηλευόταν εδώ και ένα μήνα περίπου στο Ιατρικό Ψυχικού με προβλήματα καρδιάς και σήμερα στις 5 το απόγευμα άφησε την τελευταία του πνοή.

Έπαιξε σε δεκάδες ταινίες ενώ έγινε ιδιαίτερα αγαπητός και στους νέους ως ο παππούς από την τηλεοπτική σειρά τα Εγκλήματα.  
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1926. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή Ωδείου Αθηνών. Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1953. Ηθοποιός της σκηνής, συνεργάστηκε με αξιόλογους θιάσους και πολλές φορές είχε την ευκαιρία να ερμηνεύσει σημαντικούς δεύτερους ρόλους, τόσο στο θέατρο όσο και στον κινηματογράφο.

Στον κινηματογράφο ξεκίνησε το 1957 με τις ταινίες Λατέρνα, Φτώχεια και Γαρύφαλλο και Της Νύχτας τα Καμώματα. Από τότε και μέχρι το 1973, έπαιξε σε 65 ταινίες. Συνήθιζε να παίζει τον ρόλο του "βαρύμαγκα". Ανάμεσα στις ταινίες που έπαιξε ήταν και η Επιχείρησις Απόλλων.
[...]

Βέβαια και άλλοι έπαιξαν το μάγκα στο θέατρο και σινεμά, όπως ο Πέτρος Κυριακός όμως ας μας επιτραπεί να πούμε ότι το παίξιμο του αν και άψογο ήταν κάπως λόγιο, θεατρινίστικο, ενω όταν έβλεπες το Νίκο Φέρμα ή τον Αθηνόδωρο Προύσαλη, νόμιζες ότι είσαι σε κανένα σοκκάκι του Περαία ή της Δραπετσώνας...

Καλο ταξίδι Αθηνόδωρε, χαιρετίσματα στους μάγκες εκει πάνω, Μπάτη, Σκριβάνο, Μπογιατζή...  

Η Γερμανία φλερτάρει ξανά με την «ελεγχόμενη πτώχευση» της πατρίδας μας

Καθώς η χώρα βυθίζεται στην υπερχρέωση, οι Γερμανοί ενεργοποίησαν ήδη το αρχικό τους σχέδιο, την ένταξη της Ελλάδας σε καθεστώς «ελεγχόμενης πτώχευσης».


Παρά τη συμφωνία για το νέο πακέτο διάσωσης των δανειστών της Ελλάδας, στους κύκλους της πολιτικής «αλήτ» της Γερμανίας συζητείται όλο και πιο έντονα το σενάριο περί «ελεγχόμενης πτώχευσης» – ή, αλλιώς, «συντεταγμένης πτώχευσης» – της χώρας μας.


Έτσι, η Γερμανία, έχοντας διασφαλίσει μέσα από τη νέα συμφωνία των 130 δισ τα δικά της συμφέροντα, δεν έχει πλέον ιδιαίτερη αντίρρηση σε κάποια φάση και, μάλιστα, μετά το τέλος του Ιουνίου του 2012 να οδηγήσει τη χώρα μας είτε σε «ελεγχόμενη πτώχευση», μέσα από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ΕΜΣ), είτε ακόμη και σε «ασύντακτη πτώχευση» και σε έξοδο από το ευρώ.

Η διαδικασία «ελεγχόμενης πτώχευσης» θεσμοθετήθηκε το Μάρτιο του 2011 με τη σχετική απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για αναθεώρηση της Συνθήκης της Λισαβόνας. Το βασικό θεσμικό εργαλείο για την υλοποίηση της «ελεγχόμενης πτώχευσης» είναι ο ΕΜΣ.

Και νέα ενίσχυση του ΕΜΣ

Είναι χαρακτηριστικό ότι, ενώ στη χώρα μας πολιτικός κόσμος και media είχαν επικεντρωθεί στο νέο πακέτο δήθεν διάσωσης της Ελλάδας, στις Βρυξέλλες, με τη συμμετοχή και της ελληνικής πλευράς, υπεγράφη στις 2 Φεβρουαρίου του 2012 η νέα συνθήκη για τη θέσπιση του ΕΜΣ. Ως γνωστόν, το σχετικό κείμενο της αρχικής συνθήκης του ΕΜΣ υπεγράφη τον Ιούλιο του 2011.

Καθώς, όμως, η κρίση χρέους άρχισε να εξαπλώνεται δραματικά και στις άλλες χώρες της Ευρωζώνης, το γερμανογαλλικό διευθυντήριο προχώρησε σε διαπραγματεύσεις για την περαιτέρω ενίσχυση του ΕΜΣ, προκειμένου να μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την περίπτωση ενδεχόμενης «συντεταγμένης» ή ακόμη και «ασύντακτης» πτώχευσης μιας χώρας της Ευρωζώνης. 


Κι ενώ αρχικά η πρόβλεψη ήταν ο ΕΜΣ να τεθεί σε λειτουργία από τον Ιούλιο του 2013, τώρα επισπεύδεται η ενεργοποίησή του για τον Ιούλιο του 2012.

Με τη νέα Συνθήκη για τον ΕΜΣ ενισχύονται τα εργαλεία αντιμετώπισης της κρίσης χρέους των χωρών της Ευρωζώνης και διασφαλίζεται μια νέα γραμμή άμυνας για τις δανείστριες χώρες της. 


Έτσι, όπως αναφέρεται επισήμως, ο ΕΜΣ, με σημερινή, μέγιστη κοινή δανειοδοτική ικανότητα της τάξης των 500 δισ. ευρώ, «θα διαθέτει ευρύ φάσμα εργαλείων. Θα δύναται να παρέχει δάνεια στα μέλη του, να παρέχει προληπτική χρηματοδοτική συνδρομή, να αγοράζει ομόλογα δικαιούχων κρατών-μελών στην πρωτογενή και δευτερογενή αγορά και να παρέχει δάνεια για την αναδιάρθρωση των κεφαλαίων των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.

Οι γερμανικοί σχεδιασμοί για «ελεγχόμενη πτώχευση» της Ελλάδας

Η ένταξη της Ελλάδας σε καθεστώς «ελεγχόμενης πτώχευσης» αποτελούσε ευθύς εξαρχής στρατηγική των Γερμανών. 


Έτσι, στις 15 Ιουλίου του 2010, σε ομιλία μας στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών, είχαμε επισημάνει ότι στόχος των δανειστών μας ήταν η υπερχρέωση της Ελλάδας και η εν συνεχεία ένταξή της σε καθεστώς «ελεγχόμενης πτώχευσης», προκειμένου να μπορέσουν με τον τρόπο αυτό οι δανειστές να λεηλατήσουν τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας.

Προχώρησαν, όμως, όπως αποκάλυψε το Spiegel και στην εκπόνηση ενός «plan B», σε περίπτωση πτώχευσης της χώρας μας. Με δύο σενάρια, μάλιστα: πτώχευση της Ελλάδας και παραμονή της στο ευρώ και πτώχευση της Ελλάδας και έξοδός της από το ευρώ (Ημερησία, 12/9/2011, σελ. 10).

Έτσι, καθώς η χώρα μας βυθίζεται συνεχώς στην ύφεση και την υπερχρέωση, οι Γερμανοί ενεργοποίησαν ήδη από τον περασμένο Ιούλιο το αρχικό τους σχέδιο, δηλαδή την ένταξη της Ελλάδας σε καθεστώς «ελεγχόμενης πτώχευσης».

Στο πλαίσιο αυτό, ο επικεφαλής των Φιλελευθέρων Δημοκρατών, αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας, Φίλιπ Ρέσλερ, δήλωσε ότι «για να σταθεροποιηθεί το ευρώ, δεν μπορούν να υπάρχουν πλέον “ταμπού”», θέτοντας ζήτημα «ελεγχόμενης πτώχευσης» της Ελλάδας, «εάν υπάρξουν τα απαραίτητα εργαλεία» (Ημερησία, ό.π.).

Λίγους μήνες λοιπόν μετά, τα εν λόγω εργαλεία δημιουργήθηκαν. Και είναι ο ενισχυμένος ΕΜΣ ο οποίος φιγουράρει ότι μπορεί να διασφαλίσει όχι μόνο την πλήρη επιβολή των δανειστών επί της χώρας μας, αλλά και την άμυνα της Γερμανίας και των λοιπών δανειστριών χωρών, σε περίπτωση που, παρά τους σχετικούς σχεδιασμούς, δημιουργηθεί εμπλοκή και η Ελλάδα οδηγηθεί σε «ασύντακτη πτώχευση» και σε έξοδο από το ευρώ.

Οι δανειστές σχεδιάζουν, όμως, χωρίς τον ξενοδόχο, δηλαδή τον ελληνικό λαό, ο οποίος δείχνει αποφασισμένος να υποστηρίξει εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις που μπορούν να του εγγυηθούν ότι θα προχωρήσουν – χωρίς μισόλογα και παρελκυστικές τακτικές – σε μονομερή διαγραφή του επονείδιστου χρέους. Τότε ο ΕΜΣ θα βρεθεί αντιμέτωπος με τις αγορές και θα πρέπει να αποδείξει κατά πόσο είναι ικανός να αποτρέψει μια «συντεταγμένη» ή «ασύντακτη» πτώχευση των δανειστών μας. 


Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Επίκαιρα αρχες Μαρτίου 2012

ΣΧΟΛΙΟ

ΟΚ πτωχεύσαμε. Στο μυαλό μας πάντα έρχεται όταν ακούμε τη λέξη πτωχεύω-πτωχος κλπ, η ένδεια ή κακομοιριά κλπ... όμως ως γνωστον είμαστε πολυ ψηλά σε όλη  την ΥΦΗΛΙΟ απο πλευράς επιπέδου διαβίωσης, πρέπει να είμαστε στο Νο  16 !!!

Απ'την άλλη ακούμε για παράνομα επιδόματα, διπλούς μισθούς τρελλούς μισθους, υπερωρίες, επιδόματα και όλο αυτο το ΠΑΝΗΓΥΡΙ που γίνεται στο δημόσιο τομέα...

Θα είμαστε λοιπον απο αυτους που θα ζητήσουν πλήρη στοιχεία των  μισθοδοτήσεων και συνταξιοδοτήσεων του ΔΗΜΟΣΙΟΥ τα τελευταία 5 χρόνια σε περίφτωσις που η χώρα πάει σε πτώχευση!!!!

Ταυτόχρονα και εύκολα μέσω φεις μπουκ και δε συμμαζεύεται, λαμόγια θα γίνεται ρόμπες γιατί ξέρουμε και ονόματα... έχουν γίνει όλα μπετα, ουίσκια, και πουτάνες...

ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΛΟΙΠΟΝ ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑ ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΤΟΣΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΗΜΑ

ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΜΑ ΡΕ ... ΚΡΙΜΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΝ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΕΙΣ ΝΑ ΓΛΕΝΤΑΤΕ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ, ΝΑ ΜΑΣΑΤΕ ΤΑ ΑΠΟΘΕΜΑΤΙΚΑ ΤΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΡΟΝΤΙΑ, ΝΑ ΜΑΣ ΧΡΕΩΝΕΤΑΙ ΠΟΥΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΞΕΠΟΥΛΑΤΕ ΕΝΩ ΕΧΕΤΕ ΠΑΡΕΙ ΟΛΟ ΤΟ ΜΠΕΡΝΤΕ ΓΙΑ ΠΑΡΤΗ ΣΑΣ...

ΧΟΥΥ ΡΕ ΚΡΥΦΤΕΙΤΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΤΡΙΧΑ...  

ΟΠΛΑΡΧΗΓΟΣ ΓΙΑΤΑΓΑΝΑΣ

Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΚΑΘΑΡΣΗΣ ΚΑΛΠΑΖΕΙ

Γράφει ο Χάρρυ Κλυνν


Τα Σαμαροβουβουζελικά καθάρματα, τα γλοιώδη ανδρείκελα της Τρόικας, οι δουλοπάροικοι των Βρυξελλών, πιστοί τοις κείνων ρήμασι που προσβλέπουν στην ολοκληρωτική εξαθλίωση του Ελληνικού λαού, δολοφόνησαν εν ψυχρώ το ΕΣΥ και οδήγησαν την Ελλάδα στη μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση από την εποχή της κατοχής.


Άρρωστοι και υπερήλικες αργοπεθαίνουν αβοήθητοι, πληρώνοντας από...


τη ρημαγμένη τους τσέπη τα φάρμακά τους, την ώρα που οι μνημονιολάτρεις αλωνίζουν τα βοθροκάναλα συκοφαντώντας και κατηγορώντας για τη φρίκη που επικρατεί στο χώρο της υγείας τους πάντες και τα πάντα, εκτός από τον ψυχωτικό εαυτό τους…


Ρε πρασινογάλανοι λεχρίτες, ρε κοινωνικά σκουπίδια, πεθαίνουν άνθωποι ρε εμετικά απόβλητα, χάνονται ανθρώπινες ζωές… Καρκινοπαθείς, οροθετικοί, ΑΜΕΑ, υπερήλικες με χρόνια νοσήματα, έχουν αφεθεί στο έλεος του Θεού…


Φαύλοι και ανίκανοι νενέκοι, ψεύτη Σαμαρά, δωσίλογε Βενιζέλο εγκληματία Λοβέρδο, κλείσατε Νοσοκομεία, Μονάδες Εξυπηρέτησης ΑΜΕΑ, Ιατρεία, Οργανισμούς, απολύσατε συμβασιούχους και υπαλλήλους που πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους στους ασθενείς, μόνο και μόνο να εξασφαλίσετε τα πανωτόκια των ευρωχαλέδων.


Κι έχετε το θράσος να ζητάτε την ψήφο του Ελληνικού λαού για να συνεχίσετε την καταστροφική σας πολιτική, για να φανείτε αρεστοί στους ευρωτοκογλύφους και στη μαφία των Βρυξελλών.


Να εύχεστε η εκλογική συντριβή που σας περιμένει την 17η Ιουνίου να είναι και η μόνη σας τιμωρία τσανακογλείφτες της Τρόικας και του ΔΝΤ, γιατί η οργή του λαού θα βρει ικανοποίηση μόνο όταν σας δει να εισπράττεται το τίμημα της προδοσίας σας στο Γουδή της Δικαιοσύνης… 


Και να είστε βέβαιοι ότι ο ώρα της κάθαρσης καλπάζει.

24gr

Ηταν ένα "μικρό" μνημόνιο...